Zwarte nagellak

PRATEN

ROND TWAALD UUR 's nacht ben ik nog steeds wakker.

Ik kan de slaap maar niet vatten vanwege dat gesprek met mam.

Moet ik haar zeggen dat ik bij oma blijf wonen? Wat als ze boos wordt? Wat als ze denkt dat ik eigenlijk bij pap ga wonen. Wat als pap erachter gaat komen en weer boos wordt op mam?

Ik ben de ruzies zat, zelfs na twee maanden ze niet gezien of gehoord te hebben.

Ik draai me naar de klok. 00:24.

Normale mensen slapen nu, denk ik bij mezelf.

Ja, normale mensen ...

Meteen ga ik rechtop zitten.

Ik pak mijn telefoon en typ een nummer in dat ik maar al te goed ken. Ik had het namelijk een hele week op mijn hand laten staan en niemand had het door!

'Euhm ... Victor?' vraagt Ethans stem aan de andere kant van de lijn.

'Hey, hoi, hallo,' zeg ik snel achter elkaar.

'Je weet toch dat het bijna half één is, toch?' vraagt hij.

'Ja, dat weet ik,' zeg ik.

'Moet je niet slapen?'

Hij klinkt bezorgd en ik vind het ergens wel leuk, maar dat brengt me terug waarom ik hem bel en waarom ik wakker lig.

'Kan ik niet,' zucht ik.

'Is er iets gebeurd?'

'Nou ja, eigenlijk wel,' mompel ik. 'Maar ik wil gewoon even met je praten en het vooral niet over het voorval hebben.'

'O, oké. Over wat wil je het hebben?' vraagt hij en ik hoor hem iets weg leggen.

'Welk boek was je aan het lezen?' vraag ik.

'Ik was eigenlijk niet aan het lezen,' zegt hij.

'O, wat was je dan aan het doen?' vraag ik.

'Ik was iets aan het opzoeken. Heb ik al verteld dat ik een tatoe wil, later?' vraagt hij.

'O, dat wist ik niet,' zeg ik. 'Was je tattoeages aan het opzoeken?'

'Ja, ik weet nog niet echt welke tekening en ik dacht dat ik even door de afbeeldingen kon scrollen,' zegt hij.

'Heb je er eentje gevonden?'

'Nee, ja, ik weet het niet,' zucht hij.

Ik lach.

'Hoe ziet hij eruit?' vraag ik.

'Het is een kompas,' zegt hij.

'Heeft het een betekenis?' vraag ik.

'Het is vooral omdat ik vaak het noorden kwijt ben, maar meestal wel met wat hulp terugvind.'

'Waar ga je hem zetten?' vraag ik.

'Binnenkant van mijn rechterarm.'

'Cool,' fluister ik.

'Ik weet niet of mijn ouders het een goed ieder gaan vinden,' zegt hij.

Ouders.

Mam.

'Wil jij een tattoe?' vraagt hij.

'Ik weet het niet. Mam heeft er één,' zeg ik zonder na te denken.

'O, echt? Wat is het?'

'Ja, ze heeft een bloemetje op haar enkel. In het rood, denk ik,' zeg ik.

'Dat is cool,' zegt hij. 'Maar als je geen tattoe wilt, wil je dan wel een piercing? Of een oorbel? Of een dreadlok?'

Ik lach.

'Nee, ik denk het niet. Zou jij er iets van willen?'

'Ik heb een oorbel,' zegt hij.

'Echt?' vraag ik.

'Ja, eigenlijk heet het een helix. Het is zo van boven in je oor. Ik heb het links,' zegt hij.

'Ik wou dat ik het nu kon zien. Ik had er nooit eerder op gelet,' zeg ik.

'Dat komt omdat je op iets anders let,' zegt hij.

Mijn wangen worden rood en ik lach zacht.

Dan zijn we even stil.

'Ik heb telefoon gehad vandaag,' zeg ik.

'O, van wie?'

'Mam.'

'Wat zei ze?' vraagt hij en ik voel aan zijn stem dat hij weet dat ik het moeilijk vind.

'Ze wilt dat ik haar woensdag kom bezoeken,' zeg ik. 'In ons huis. Jezus, ze heeft gewoon ons huis. Pap heeft zich laten afschrikken. Ik wil gewoon dat het ons huis blijft. Niet van mam, niet van pap, van ons.' Ik zucht gefrustreerd. 'Sorry, deze onzin wil je vast niet aanhoren. Je hebt al genoeg aan je hoofd.'

'Nee, nee, het is oké,' zegt Ethan. 'Ik snap het, een beetje toch. Van mij mag je je frustraties uiten.'

'Weet je het zeker, want het zijn er veel,' zeg ik.

'Tuurlijk, ga ervoor,' zegt hij.

'Dus, ze had gebeld en het eerste wat ze vroeg was of pap had gebeld. Ze wou gewoon zeker weten dat ze eerder was dan pap,' begin ik mijn verhaal.

Daarna leg ik kort uit wat ze allemaal zei en dat ik een stiefzus krijg. Daar schrok Ethan zelfs van.

Je zou toch denken dat ze dat eerder vermeld zou hebben.

'En nu weet ik niet wat ik moet doen,' zeg ik ten slotte met een zucht.

'Wil je haar zien?' vraagt Ethan.

'Euhm, ja. Ik bedoel, ik denk het. Ze is wel nog steeds mam, alleen heeft ze iets doms gedaan,' zeg ik.

'Iedereen doet wel iets doms,' zegt hij.

'Zelfs de slimme Ethan?' vraag ik.

Hij lacht.

'Vooral die want die gaat nadenken in plaats van luisteren,' zegt hij. 'Maar goed, je moeder. Als je haar wilt zien, moet je het doen.'

'Ik weet het niet,' zucht ik.

'Wat weet je niet? Of je haar wilt zien?'

'Nee, ik weet niet of ik het kan. Ik bedoel, ik krijg er een stíéfzus bij en een stiefvader. Ik weet niet of ik hem onder ogen kan zien. Mam is nog steeds met hem vreemd gegaan,' zeg ik.

'Je kan het wel, Victor, en anders dan moet je er over schrijven,' zegt hij.

Ik grijns.

'Doe jij het?' vraag ik.

'Soms,' geeft hij toe. 'Maar ga je nu of niet?'

'Ik ga het doen.'

[][][]

We gaan kennis maken met de moeder van Victor! Kijken jullie ernaar uit?
Have a nice day!