Zwarte nagellak

NEE

'NEE,' ZEGT GWENNY en ze staat op van het bankje om weg te lopen.

Het is maandag na school en ik heb haar net verteld dat Ethan me leuk vind en we gezoend hebben.

Ik heb voorgesteld om met Ethan openbaar te daten, maar daar heeft ze een duidelijk antwoord op.

'Wat? Waarom niet?' vraag ik en ik kan net op tijd haar hand pakken om haar terug te trekken.

'Omdat als je gezien wordt, je geen hoge reputatie meer op school hebt,' zegt ze.

'Wat maakt mij die reputatie nu uit?' vraag ik.

'Jou misschien niet, maar Ethan wel. Stel je voor hoe hard hij gepest gaat worden als de school erachter komt dat hij homo is en jij bi. Misschien denken ze dan wel dat je mij gebruikt hebt om dichter bij hem te komen,' zegt ze.

Opeens klinkt ze als een gigantische trut.

'Maar dat is niet zo,' zeg ik met een dreigende ondertoon in mijn stem.

'Het is jouw woord tegen het mijne,' zegt ze luchtig. 'Wie gaan ze geloven? Het populaire meisje, of de nieuwe leerling?'

Ik staar haar zwijgend aan. Ze heeft me en dat weet ze.

'Mooi, nu we dat besproken hebben, ik heb een oplossing voor onze vrijdagavonden. We gaan gewoon op zaterdag avond,' zegt ze vrolijk.

'Ik moet zondag ook werken,' merk ik vermoeid op.

En ik heb dan een date met Ethan, maar dat zeg ik niet.

'Dan doen we het na de middag,' zegt ze.

'Dan moet je werken,' zeg ik.

'Niet meer. Ik regel wel dat ik zondagnamiddag werk en zaterdagnamiddag vrij neem,' zegt ze.

'Kan dat zomaar?' vraag ik.

Moet ik dan de dates met Ethan verplaatsen naar woensdag?

'Ja, ik vind van wel. Ik zal het je donderdag laten weten,' zegt ze en ze staat snel op. 'Nu ga ik ervandoor want Ethan moest rond zeven uur ergens naartoe dus we moeten daarvoor eten.'

Ik glimlach klein. Gwenny geeft me een kus op mijn wang en wandelt weg. Ik kijk haar na.

Waarom wil ze me bij haar houden? Ze heeft binnen no time een nieuwe vriend en dan kan ik verder met Ethan.

Écht daten en écht elkaars handen vasthouden.

Elkaars families ontmoeten. Of ja, zijn ouders ontmoeten en hij mijn oma op een ik-ben-zijn-vriendje-manier.

[][][]

Rond zeven uur gaat de bel. Ik zit op mijn kamer en ben wat huiswerk bezig als mijn slaapkamerdeur open gaat en Ethan zijn handen van mijn schouders naar mijn middel laat glijden.

'Hey,' zegt hij zacht.

'Hallo,' zeg ik en ik draai mijn bureastoel om zodat hij op mijn schoot beland.

'Hoe was het met Gwenny?' vraagt hij.

'Slecht. Ze wil per se samen zijn tot het bal. Daarna gaan we echt uit elkaar,' zeg ik.

'Heb je gezegd dat we elkaar leuk vinden?' vraagt Ethan met rode wangen.

'Ja, maar ze zei dat als we in het openbaar zouden daten, ze ervoor gaat zorgen dat het lijkt of ik haar gebruikt heb om dichter bij jou te komen,' zeg ik.

Ethans mond valt een beetje open.

'Wauw, dat had ik niet verwacht,' zegt hij.

'Kan jij niet met haar gaan praten?'

'Ik kan het proberen, maar we hebben niet zo een goede relatie, zeg maar,' zegt hij.

'Hoe komt het?'

'Ze is altijd het perfecte meisje van de familie geweest. Goede punten, leuke vriendjes. Ik val zeg maar een beetje uit de boot,' zegt hij schouderophalend.

'Jij hebt ook goede punten en leuke vriendjes,' merk ik lachend op.

Ethan glimlacht en wrijft over mijn wang.

'Maar het spijt me dat je uit de boot valt,' zeg ik en ik geef hem een kusje op zijn slaap.

Hij glimlacht even.

'Ach ja, het is nu eenmaal zo,' zucht hij. Ik ga met een hand door zijn haar. 'Maar goed, ik ben hier niet naar toe gekomen om over mijn zielige leven te praten.'

Ethan staat recht en wandelt de kamer rond.
Zijn handen zijn in elkaar geklapt en hij bekijkt mijn saaie muren.

'Voor wat ben je dan wel hier?' vraag ik, lichtjes grijnzend.

'Voor jou natuurlijk,' zeg hij en hij gaat terug voor me staan.

'We hebben deze morgen nog zitten zoenen in de bezemkast van onze school,' zeg ik lachend.

Hij haalt zijn schouders op.

'Dat was deze morgen. Nu is nu,' zegt hij.

'En wat wil je dan nu doen?'

'Dit,' zegt hij en hij zoent me.

Al snel zit hij terug op mijn schoot en gaan zijn handen door mijn haren. Ethans lippen zijn zo zacht dat ik denk dat ik op wolken loop.

Het geeft me een fijn gevoel. Een gevoel dat me meeneemt, weg van de wereld. Weg van alles.

Alleen Ethan en ik.

Geen Gwenny die me chanteert.

Geen problemen omdat we op jongens vallen.

Gewoon, veilig.

Ethans lippen drukken zich ruwer op de zijne en hij duwt zichzelf dichter tegen me aan. Ik kan alleen maar mee gaan.

Niemand zou nee zeggen tegen dit.