Zwarte nagellak

TERUG

'VICTOR,' FLUISTERT ETHAN de volgende ochtend zodat ik wakker word.

Ik draai me om omdat ik niet wil opstaan.

Ik wil in bed blijven liggen met Ethan en hem knuffelen en zoenen.

Ik wil niet opstaan om op te ruimen en terug te vertrekken naar huis waar ik twee uur van Ethan verwijderd zit.

'Victor,' zegt Ethan opnieuw en zijn lichaam komt dichterbij, raakt mijn rug aan.

Mijn lichaam gaat in vlammen op bij de aanraking van zijn huid en mijn huid.

'Goede morgen, sweetheart,' fluistert hij in mijn oor en ik kreun zachtjes en draai me om in zijn armen.

'Sweethaert?' vraag ik lachend met mijn schorre stem.

'Ja, je verdient een bijnaam,' zegt hij en hij kust me op mijn lippen.

Het tintelt een beetje en ik voel mijn hart een slag overslaan als zijn handen een beetje naar beneden dwalen.

Hij laat mijn lippen los en kust zijn weg naar beneden.

'Ethan,' kreun ik zacht, maar zijn lippen blijven doorgaan en ik krijg kippenvel als hij wel héél dicht bij mijn onderbroek komt.

'Is er iets?' vraagt hij en hij duwt me om en komt boven me hangen.

'Nee,' zeg ik. Hij kust mijn lippen en schuurt met zijn heupen tegen de mijne. 'Hebben we hier tijd voor?'

'Nee, we moeten nog opruimen,' zegt hij, maar hij blijkt niet van plan te zijn mijn mond los te laten met zijn lippen want hij kust me opnieuw.

Ik kreun als zijn handen mijn borst verkennen en hij met zijn vingers uitdagend onder mijn onderbroek komt en daarna terug naar boven gaat.

'Moeten we dan niet beginnen met opruimen?' vraag ik.

'Nee,' zegt hij en ik hoor dat hij glimlacht. 'Kan je niet tegen een beetje plagen?'

Met dat hij wat gezegd heeft, draai ik ons om.

Nu zit ik bovenop en ik streel over zijn naakte huid.

Hij snakt meteen naar adem en probeert me weg te duwen.

'De vraag is: kan jíj niet tegen plagen?' mompel ik tegen zijn huid aan als ik zijn nek afga naar beneden en een zuigzoen zet onder zijn sleutelbeen.

'Mm,' kreunt hij zachtjes.

'Is dat een nee?' vraag ik en hij probeert me opnieuw weg te duwen waardoor we elkaar lachend aankijken.

'Nee,' zegt hij en ik kus opnieuw zijn huid en ga steeds meer en meer naar beneden.

'Weet je het zeker?' vraag ik als ik merk dat hij wel héél opgewonden is.

Ik hoor Ethan slikken en haak twee vingers aan iedere kant van achter zijn onderbroek. Heel langzaam trek ik het naar beneden waardoor Ethan lichtjes kreunt.

'Victor.'

'Ja?'

'We hebben hier geen tijd voor,' zegt hij, maar ik stop niet en trek zijn onderbroek nog lager.

Als het kledingstuk door de ruimte heeft gevlogen, buig ik me over hem heen, pak een condoom van het nachtkastje en laat het hem zien.

'Weet je het zeker?' vraag ik en ik schuur met mijn heupen langs de zijne.

'Shit,' is het enige wat hij zegt en hij trekt mijn gezicht naar het zijne toe en kust me.

Zijn handen dwalen over mijn lichaam tot bij mijn onderbroek.

'We nemen een trein later,' zegt Ethan voordat we onszelf laten onderdompelen in lust en vermaak.

[][][]

'Zo, dat ging sneller dan verwacht. We kunnen de normale trein nog nemen,' zegt Ethan nadat we alles hebben opgeruimd in het appartement.

De vaat van het ontbijt is gedaan, het bed is opgemaakt, er is zelfs gedweild door Ethan. Ik kan niks meer bedenken dat hij niet kan.

'Ja, en dat met ons pleziertje,' zeg ik zacht en ik kijk naar de zuigplekken in zijn nek.

Zijn wangen worden rood en hij duwt me lachend.

'Ik moet toch kunnen genieten. Wie weet hoe lang we moeten wachten op een volgende keer,' zegt hij en ik kijk hem lipbijtend aan.

Juist, ik moet terug naar mam en hij moet terug naar zijn ouders, wie weet hoe lang het kan duren tot de volgende keer dat ik hem zie.

Ik kan een maand niet opnieuw aan en nu het Kerstmis wordt, gaat het sowieso moeilijk worden.

Dan begint de school weer en moeten we twee maanden op vakantie wachten. Wat als ik hem dan niet meer zie?

Wat als zijn gevoelens opeens voor me minderen en hij niet meer van me houd?

Ethan merkt de verandering tussen de sfeer op en streelt mijn wang met zijn hand.

'Hey, wat is er?' vraagt hij zachtjes en hij laat zijn hand in mijn nek, net boven een zuigzoen, glijden.

'Ik wil gewoon niet weer een maand wachten,' zeg ik. 'Ik weet niet of ik dat kan.'

'Natuurlijk kan je dat wel en het gaat geen maand duren. Ik ga je uitnodigen op het kerstdiner met mijn ouders, dan kan je ze eindelijk eens echt ontmoeten,' zegt hij en zijn duim maakt cirkeltjes op mijn huid waardoor ik ontspan.

'Echt? Dat zou geweldig zijn, maar ik kan mam, Carlos en Maddy niet achterlaten. En moet oma Kerst alleen vieren?' vraag ik.

'Euhm ... Ik had je oma eigenlijk al gevraagd om ook te komen,' zegt Ethan zachtjes en hij slaat zijn ogen neer.

'O,' zeg ik. 'Dat is geweldig.'

'En ... Het klinkt vast stom, maar ik wou je moeder en stiefvader ook uitnodigen. En des noods je stiefzus ook. Misschien kan ze goed met Gwenny opschieten en hebben wij meer tijd voor ons tweeën?' stelt Ethan voor.

Ik open mijn mond om iets te zeggen, maar er komt niks uit dus knuffel ik mijn vriendje maar gewoon en kus hem op zijn wang.

'Je bent geweldig,' zeg ik in zijn oor. 'Waar heb ik je aan verdiend?'

'Je hebt al zo veel moeten doorstaan. Een avond plezier met je familie en je vriendje en zijn ouders is het minste wat ik kan doen,' zegt hij en ik laat hem los en kijk hem verward aan.

'En dit reisje dan?'

'Dat heeft je moeder geregeld. Ze wou eerst een hotel regelen, maar ik zei dat mijn oma hier wel een appartementje had,' zegt hij.

'Heeft ze je gebeld?'

'Ja, ze had Maddy daarvoor ingeschakeld. Vraag me niet hoe,' zegt hij en hij glimlacht.

'Wauw,' zeg ik.

'Heb je het haar al vergeven?' vraagt Ethan na een korte stilte.

'Ik ben ermee bezig, maar weet niet of het ooit echt helemaal zo als vroeger gaat zijn,' zeg ik.

'Het gaat sowieso nooit zoals vroeger zijn want je vader is weg,' zegt hij met een meelevende glimlach.

'Maar ik heb er liefde en een fantastisch vriendje voor in de plaats gekregen,' zeg ik zacht en onze lippen vinden elkaar, maar niet voor lang, want we moeten de trein halen.