Zwarte nagellak

DAGEN

Ik: Wil je de voordeur opendoen. Ben bang dat ik anders iemand wakker maak ...
Ethan <3: Wat?! Ben je hier?!
Ik: Alsjeblieft, ik zal het uitleggen.
Ethan: Wacht vijf minuten.

NIET VEEL LATER gaat de deur open en verschijnt Ethan in de deuropening.

Hij heeft geen make-up op en geen T-shirt aan, enkel een zwarte short. Meteen komen er beelden van een paar uur geleden bovendrijven, maar die ban ik mijn hoofd uit.

Daarvoor ben ik niet hier.

'Kom binnen,' fluistert hij. 'We moeten wel stil zijn want Gwenny is nog wakker en als ze je ziet, verlinkt ze me.'

'Ze gaat me morgen toch zien,' merk ik fluisterend op.

'Ga je niet werken?'

Ik wrijf met een hand over mijn hoofd.

Werk, natuurlijk, dat was ik helemaal vergeten.

Ethan bijt op zijn lip en neemt mijn hand zachtjes vast. Hij trekt me stilletjes mee naar boven.

In zijn kamer klikt hij het lichtje op zijn nachtkastje aan. Dat is het moment dat hij me echt kan zien. Zijn gezicht wordt bezorgd en hij trekt me mee op het bed. Met zijn vrije hand strijkt hij over mijn wang.

'Wat is er?' fluistert hij.

Mijn lip begint te trillen en ik sla mijn ogen dicht.

'Ik ga weg,' komt er trillerig uit.

Ethan is even stil en ik heb het gevoel dat hij het niet eens gehoord heeft. Ik kijk hem aan, hopend dat hij iets zegt.

'Wat?' komt er dan toch uit.

'M-mam heeft haar doel bereikt en ik moet bij h-haar komen wonen,' zeg ik zacht, snikkend.

'M-maar ... Hoe lang nog?'

'Een paar dagen. Woensdag komt ze me halen,' zeg ik. Dit heeft oma nog tegen me gezegd voordat ik naar mijn kamer ging om te slapen.

'Betekent dat ... Kwam je naar hier om het ... We kunnen toch nog samen blijven. Victor, je beseft niet hoe hard ik je nodig heb. Ik heb eindelijk liefde gevonden. We hebben voor de eerste keer seks gehad en ... Ik wil niet dat je gaat,' zegt hij.

Dat laatste komt er trillerig uit en ik voel de tranen een leger bouwen achter mijn ogen.

'Ik weet het. Ik wil ook niet weg en natuurlijk moeten we niet uit elkaar. We kunnen ieder weekend afspreken en dan blijf je slapen of blijf ik bij jou slapen,' zeg ik.

'Ik moet werken,' zegt hij zacht.

Zijn ogen zijn omringt met water en ik veeg een ontsnapte traan weg.

'Niet wenen, alsjeblieft. We hebben nog tijd en we vinden wel een oplossing voor je werk,' zeg ik.

'Ga je ontslag nemen?'

'Ik denk het wel. Er rijden geen bussen en mam wil me waarschijnlijk niet naar hier brengen om vijf uur in de ochtend,' zeg ik.

'Dus dit is ons laatste weekend,' zegt hij.

Ik glimlach waterig.

'Nee,' zeg ik zacht. 'We hebben nog alle weekenden. Dit is alleen het laatste weekend dat ik hier woon.'

'Dan moeten we daar het beste van maken,' zegt Ethan zacht en ik knik, vastberaden om dat te doen.

[][][]

De dagen daarna gaan snel omdat ze leuk zijn.

Ethan laat me plaatsten zien die ik nog nooit heb gezien en we spenderen de meeste tijd dus ook samen.