Zwarte nagellak

UITVRAGEN

TIJDENS DE MIDDAGPAUZE vraag ik of ik Gwenny onder vier ogen mag spreken.

Ze stemt toe en zo komt het dat we helemaal alleen onder een boompje op de speelplaats zitten. We zitten dicht tegen elkaar wat me wel een prettig gevoel geeft.

'Goed, waar wil je het over hebben?' vraagt Gwenny die liefjes naar me glimlacht.

Ik raap mijn moed bijeen en zeg: 'Weet je nog dat ik je iets wou vragen en daardoor zaterdag wou langskomen?'

'Ja,' zegt ze en ze knikt langzaam.

Haar blauwe ogen priemen in de mijne. Ze zijn zelfs van vorm anders dan die van Ethan.

'Wel, ik wou je mee uitvragen,' zeg ik. 'Dus, wil je met me uit?'

Gwennys ogen worden groter en ze krijgt een enorme glimlach op haar gezicht. Ze omhelst me.

'Ja, natuurlijk!' roept ze blij en ze laat me los.
'Wist je dat je op nummer twee staat van knapste jongens van de hele school?'

'Wat?' mompel ik een beetje overrompeld.

Ze gaat toch niet met me uit omdat ze me knap vind, of wel?

'Ik bedoel dat er veel mensen over je praten en als je dan samen met mij gezien wordt op een andere plek dan school, zijn we hét droomkoppel van de school!'

Ze is vreemd enthousiast, maar ik vind het fijn. Ik vind de gedachte om een droomkoppel met haar te zijn fijn.

Nu nog hopen dat ze me echt leuk vind en dan moet ik haar alleen nog als vriendin vragen.

Dat laatste gaat lastiger zijn. Ik heb een meisje op een date gevraagd, maar nog nooit als vriendin. De ene keer dat ik wel een relatie had, was het gewoon opeens zo.

'Ik ben zo blij. Ik dacht dat je, na mijn zet om je te zoenen op dat feest, me niet meer wou. Gelukkig had ik het mis,' zucht ze opgelucht.

'O,' zeg ik.

Dat waren de gedachte aan lippen dus toen ik zaterdag ochtend wakker werd. Ik had bíjna met Gwenny gezoend.

'Wat heb ik toen gedaan, want ik weet het allemaal niet maar zo goed.'

Ze lacht en zegt: 'Je bent je gaan opfrissen en toen ik je ging zoeken zat je in Ethans kamer. Je zei dat je de verkeerde deur had genomen.'

'Weet je waar Ethan en ik over gepraat hebben?' vraag ik.

'Nee, hij zei er zelfs niks over. Ben je eigenlijk gisteren bij hem langs geweest?'

'Ja, om toestemming te vragen om je mee uit te nemen,' zeg ik.

Het is eruit voordat ik het weet. Gwenny glimlacht lief.

'Echt? Dat is lief,' zegt ze.

Zou zij weten waarom Ethan zo afstandelijk is van iedereen want nou ja, op school zit hij altijd aan de uiteinden. In de eetzaal, in de klas, zelfs zijn kluisje is het allerlaatste kluisje.

'Waarom is Ethan eigenlijk een emo?' vraag ik.

Gwenny fronst.

'Omdat hij zijn leven haat, de wereld haat. Waarom is hij een emo, ik weet het niet,' zegt Gwenny.

'Heb je hem er niet naar gevraagd?'

'Nee, hij doet wat hij wil,' zegt ze een beetje geprikkeld.

Maar ik moet nog één vraag stellen.

'Waarom lacht hij nooit echt?' vraag ik.

'Hij lacht wel, glimlacht wel, je moet er eens op letten. Dan trekt hij zijn mondhoeken een beetje op. Dat is zijn glimlacht en zijn lach,' zegt Gwenny schouderophalend. Dan: 'Nu genoeg over mijn broer. Je lijkt haast geïnteresseerder in hem dan in mij.'

Het is een vreemde gedachte, maar ik ben gewoon nieuwsgierig.

Ik lach naar Gwenny alsof ik het grappig vind dat ze dat denk.

Ik kan toch niet in Ethan geïnteresseerd zijn?

Maar waarom blijft die zin dan door mijn hoofd spoken.

Hij stopt iets voor de uitgang alsof hij alle schilderijen nog eens wil bekijken in mijn hoofd en dan pas echt weggaat. Alsof hij een héél gepassioneerde bezoeker van kunst is.

'Maar goed,' haalt Gwenny me dan uit mijn gedachte. 'Wanneer gaan we op een date?'

'Woensdag?' vraag ik.

Ik wil het zo snel mogelijk achter de rug hebben en haar tot mijn vriendin vragen.

Misschien gaat de vreemde gedachte dan uit mijn hoofd omdat ik een vriendin heb.

Zou ik dan wel geïnteresseerd zijn in Ethan.

Ja, maar niet op liefdesvlak.

Misschien ...

'Is goed. Ik kan pas om drie uur want ik heb een sollicitatiegesprek bij mijn favoriete nagelartiest. Ik mag misschien bij hem gaan werken!' zegt ze enthousiast, maar ik kan alleen maar aan Ethan denken.

[][][]

s' Avonds lig ik in mijn bed en denk terug aan de zin die me de hele dag heeft bezig gehouden.

"Je lijkt haast geïnteresseerder in hem dan in mij."

Ben ik dat?

Ik bedoel, ik had hem gevraagd of hij goed kan zoenen.

Dat is toch niet normaal?

Maar waarom dacht ik dat?

En dan weet ik het weer.

Ik vroeg het hem omdat ik naar zijn zwarte lippen staarde. Hij zat in zijn bloot bovenlijf op zijn bed en had een goed lichaam.

O nee, ik mag niet voor hem vallen in plaats van voor Gwenny. Gwenny en ik moeten het droomkoppel worden van de school.

Niet Ethan en ik.

Ik moet Ethan gewoon ontwijken voordat die vreemde nieuwsgierigheid iets anders worden.