SLAPEN

624 26 16
                                    

DIE AVOND VERTREKKEN mam, Carlos, Maddy en oma naar huis.

'Om hoelaat moet ik morgen thuis zijn?' vraag ik aan oma voordat ze bij mam in de auto stapt.

Ze krijgt een lift van mam naar huis.

Het voelt ook goed om weer thuis te zeggen tegen oma's huis. Het voelt weer zoals vroeger.

'Rond drie uur, dan kan je nog wat tijd spenderen met je jongen,' zegt oma en ze knijpt zachtjes in mijn schouder.

Zonder nog iets te zeggen, omhels ik haar.

'Ik ben zo blij om terug bij je te komen wonen,' zeg ik en ik voel de tranen tegen mijn ogen drukken, deze keer zijn ze van geluk.

'Ik ben ook blik dat je weer thuis komt,' zegt ze en ik kijk haar terug aan.

Ze veegt een traan van mijn wang af en ik glimlach.

'Niet huilen, lieverd,' sust ze me.

Ik lach.

'Deze tranen zijn van geluk, oma. Ik ben zo gelukkig,' zeg ik.

Ze glimlach nu ook.

'Dat weet ik, lieverd en ik deel het gevoel.'
Uit mijn ooghoeken zie ik mam in de auto stappen, maar ik houd haar tegen.

'Mam!' roep ik en tegen oma zeg ik: 'Mag ik ...?'

'Doe maar,' zegt ze en ze knikt glimlachend.

Ik ga naar mam toe en meteen omhels ik haar.

'Echt bedankt mam, je weet niet hoeveel dit voor me betekend,' zeg ik.

'Even veel als Ethan voor je betekent? Want dat is duidelijk heel veel,' zegt mam en ze legt haar armen ook om me heen.

'Nog meer dan dat, mam, en ik beloof dat ik in de weekenden ga binnenspringen,' zeg ik.

'Dat is mooi,' zegt ze en ik laat haar uiteindelijk los.

Ik zeg ook Carlos gedag en vervolgens komt Maddy naar me toe.

'Voel je vrij om Gwen altijd mee te nemen. We kunnen het echt goed vinden,' zegt ze.

'Daar ben ik blij om,' zeg ik.

'En je bent echt onwijs schattig samen met Ethan. Doe niet te luid deze nacht, dat moest ik van Gwen zeggen,' zegt ze en ze knipoogt naar me, geeft mee een snelle knuffel en stapt ook in de auto, mij met een rood hoofd achter latend.

'Tot morgen,' zegt oma door het raampje en ook de rest roept me een afscheid toe.

Carlos start de auto en ze rijden weg. Ik zwaai ze nog na. Ethan komt bij me staan en neemt mijn hand vast.

'Ik hoop dat je nog niet moe bent,' fluistert hij in mijn oor. 'Want dit moeten we vieren.'

Ik draai mijn gezicht naar hem toe als de auto uit het zicht verdwenen is en zoen mijn vriendje.

Hij gaat er meteen op in en trekt me mee naar binnen en vervolgens mee naar zijn kamer.

'Gwenny zei wel dat we niet te luid mochten zijn,' zeg ik door onze kus heen.

'Wat Gwenny zegt, boeit me niet. Ik wil jou en als dat luid wordt, dan heeft ze pech,' zegt Ethan met een sluwe grijns.

'Zo, iemand heeft zin,' zeg ik.

'Ja, dat komt doordat dat hemd je te goed staat,' zegt hij en begint de knoopjes opnieuw los te knopen, trekt het vervolgens over mijn schouders en gooit het door de kamer op de grond.

Onze lippen glijden langs elkaar heen en Ethan zuigt op mijn onderlip waardoor ik naar adem moet snakken.

Onze tongen dansen een elegante, maar ruwe dans met elkaar.

Mijn handen knopen ook Ethans hemd los en ik duw hem neer op het bed als ik het door de kamer heb gegooid.

Ik pin zijn handen boven zijn hoofd vast en zoen hem ruig.

Ethan laat een kreun horen en gaat er helemaal in mee.

Ik laat zijn handen terug los om zijn broek uit te trekken.

Ethans handen glijden over mijn naakte borstkas en ik voel de hormonen naar een bepaald deel gaan.

Ik trek zijn broek uit en gooi die bij de andere kleren.

Mijn vriendje doet hetzelfde bij mij, maar wanneer ik zijn onderbroek van zijn heupen wil laten glijden, wordt ik tegen gehouden door een klopje op de deur.

Ik kom hijgend van Ethan los en ga op zijn heupen zitten.

Vlak daarna komt Gwenny de kamer binnen met haar handen voor haar ogen.

'Kan ik kijken?' vraagt ze en ik ga van Ethan af.

We gaan langs elkaar op het bed zitten.

'Ja,' zeggen we dan tegelijk en Gwenny haalt haar hand weg, maar doet die meteen weer voor haar ogen als ze ons bijna naakt ziet zitten.

'O, God,' zegt ze en ze wandelt naar onze kleren en gooit onze hemden naar ons toe. 'Doe dat alsjeblieft aan. Ik wil niet dat dit gesprek ongemakkelijker gaat worden dan het al wordt.'

Ethan ik trekken de hemden aan en Ethan gooit de deken over onze benen. Vervolgens zeggen we dat Gwenny weer mag kijken en deze keer kan ze ons normaal aankijken.

'Goed, ik wou jullie nog een cadeau geven vanwege mijn gedrag,' begint ze. 'Er gaat een nieuwe bar open, hier vijftien minuten vandaan en ik heb kaartjes gekocht voor jullie.'

'Ga je niet mee?' vraag ik.

Ze slaat haar ogen neer en bloost een beetje.

'Nee, het is een gay-bar, snap je?'

'O,' stoten Ethan en ik tegelijk uit.

'Ik dacht dat jullie wel een avondje konden gebruiken. Hij gaat morgen open, op kerstdag,' zegt ze. 'De kaartjes liggen in mijn kamer. Jullie krijgen ze morgen voordat jullie gaan want jullie moeten eerst iets beloven.'

'Oké,' zeggen Ethan en ik.

'Wees alsjeblieft niet te luid deze nacht. Ik wil geen gênante situaties veroorzaken en ik wil jullie nog normaal kunnen aankijken morgen vroeg,' zegt ze.

'Dat kunnen we niet beloven,' zeg ik met een grijns, maar ik voel mijn wangen opwarmen.

Die van Ethan doen hetzelfde, maar bij hem ziet het er schattig uit.

'Nou, probeer het op zijn minst, oké?'

'Oké,' zeg ik.

Ook Ethan stemt in.

Gwenny haalt opgelucht adem en wil de kamer verlagen, maar Ethan houdt haar tegen.

'Wacht, Gwenny,' zegt hij en hij staat op waardoor zijn blote benen tevoorschijn komen net zoals zijn achterwerk die behoorlijk goed uitkomt in die onderbroek.

Ik moet echt leren mijn hormonen en gedachten onder controle te krijgen.

'Hier,' zegt mijn vriendje en hij haalt iets uit zijn nachtkastje en gooit het naar haar toe.

'Oordopjes?' vraagt ze.

'Nog een kerstcadeaurtje voor deze nacht,' zegt hij.

Gwenny wordt rood en verlaat de kamer na een bedankje te hebben gemompeld.

'Goed,' zegt Ethan vervolgens en hij gaat op het bed liggen en trekt me ondertussen terug boven zich. 'Waar waren we?'

[][][]

Ethan en Victor zijn echt cute hihi.
Wat vinden jullie er ondertussen al van? En wat gaat die gay-bar geven?
Have a nice day! Xoxo

Zwarte nagellakWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu