L.C | 22 |

3K 77 3
                                    

| Araina |

"Why didn't you tell me that the mic was open the whole time?!" Histerikal kong tanong kay Katana, pabalik balik na ang lakad ko sa loob ng control room. I don't know how to face everyone, that was so much humiliation for one day "uh, I tried?"

Pigil tawang saad ni Katana "it's not funny!" Pano ko haharapin si Brazzen? Wait, why am I even worrying for Brazzen's reaction eh alam niya namang- WTH! He knew that I like him but he doesn't know that I like him that much ah you mean love Araina? "Ooh"

"Pano ako lalabas nito ngayon?"

"San napunta utak mo Ai? Malamang may pintuan" binigyan ko siya ng masamang tingin tyaka napapadyak padyak ng bahagya "you're making it worse for me!"

"Act as if nothing happened, ganern" inikutan ko siya ng mga mata. I crossed both of my arms before fixing my hair, pinagpag ko pa ng bahagya ang damit ko tyaka mabilisang lumabas "just fvcking how?!"

Nang tuluyang makalabas ay unti unting bumagal ang paglalakad ko. Tinignan ko ang buong paligid para masiguradong walang tao, kagat labi akong naglakad wishing that no one would see me but "Suprema"

I ran fast. Not even taking a look back.

"Araina!" Naiinis kong tinakpan ang buo kong katawan. I even placed my extra pillow on my face, hoping that it would shut the noise out "Arainaaaaa!" Urgh. Katana just won't stop on banging the door.

"May natanggap kaming mensahe from the main batallion, you have to read this asap!"

Iritado akong bumangon. With just my black cyling and white loose shirt on, I opened the door without precaution na agad ko namang pinagsisihan. Mabilis ko din itong sinarado at agad na tumakbo papuntang banyo "Arainaaaa!"

"Maliligo lang ako, fvcking wait me outside!" I gritted my teeth while taking my clothes off. Brazzen is with her outside that fvcking door at ang nakakainis pa ay, he's looking hot while leaning on the wall "wow, just wow Araina"

Hindi rin naman ako nagtagal sa banyo, sanay akong maligo ng mabilisan. I'm a soldier for Brazzen's sake! Kahit kinakabahan, taas noo akong lumabas ng main cabin. Napabuga naman ako ng hangin nang makitang hindi kasama ni Katana si Brazzen "this better be good"

"Of course, this will save you from the humiliation na ginawa mo kagabi"

I gave her a glare before getting the paper from her hand. Agad ko naman itong binuksan, I let out a sigh. This will surely save from last night "call everyone for a meeting, including Cole and Brazzen from the medical team"

Pigil ngiting sumaludo si Katana bago dumiretso sa control room. Hindi rin naman nagtagal ay nakumpleto rin kaming lahat, I am determined to announce what I have to seriously.

But Katana seems to be more determined. Pasimple niyang sinisiko si Brazzen at tumikhim pa ng bahagya, binigyan ko naman siya ng masamang tingin at mas nagfocus pa sa dapat na sasabihin "okay"

"You mean, mas mapapaaga ang uwi ng lahat Suprema?"

"That's right, everyone will go back home two days from now"

Hindi naman mapigilan ng lahat na mapasigaw sa saya "Doctor Cole, you may announce to the whole medical team about us leaving the country" pabiro namang sumaludo si Cole.

"That's all for the announcements, you may now all go"

"Suprema! Yung sinabi mo sa control room-" Buttercup wasn't able to continue announcing my stupidity dahil mabilisan kong kinasa ang baril na nasa bewang ko "eh hehe, salute!"

Saad nito sabay takbo papalayo, tawang tawa naman si Katana habang tumatayo "24 hours shot!" Sigaw ni Katana habang naka thumbs up sa ere ang kanan niyang kamay. Itinaas ko din ang kanan kong kamay sabay thumbs up "koool!"

Napangiti ako matapos ibaba ang kamay ko, hindi naman sadyang napadaan ang tingin ko sa gawi ni Brazzen. Unexpectedly, he's looking at me intently. I cannot take his look kaya una na kong umiwas "Aina!"

"What the fudge Katana!"

Tawang tawa naman si Katana habang hinihila ako.

***

Dala ang bagong timpla kong kape, umupo ako sa hood ng isa sa mga Supremes' vehicles. Tumingala ako habang tinitignan ang mga bituin, the stars in this country has always been stunning.

Lagi nitong tinatanggal ang mga problema ko, my worries, and it gives me peace. It just, gives me the peace that I wanted. Mabilis akong napatingin sa gilid ko nang bahagyang umuga ang hood ng sasakyan.

I want to ran away again but before I could do something, he stopped me "stay" wait, do I look like I'm a dog to him? Kagat labi akong uminom sa kapeng hawak hawak ko pa rin "this country is really peaceful at night"

Saad niya habang nakatingin rin sa langit, napatango na lang ako because what he said is true "Urk is a beautiful country, that I'm sure" mahina kong dagdag sa naging komento niya "your bruises? Wounds? Are they now healed?"

Nagtama ang mga mata namin nang lumingon ako sa kanya, this time, pinilit kong hindi umiwas "medyo" it seems like I can't find my own voice. I was worried if hindi niya narinig ang sinabi ko but he actually did because he nodded "may I see your back?"

"H-ha?" Gulat kong saad, umupo siya ng maayos para mas makaharap ako ng mabuti "I want to check your back, ahm you have a large-"

"Ah, yung latigo? Much better"

Ngumiti pa ko pero nauwi ito sa ngiwi "may I just please see it?" Napatingin ako sa buong paligid tyaka alanganing napatingin sa kanya "like dito? Ahm"

He bit his lower lip at napahawak ng bahagya sa kanyang batok "right" nagulat ako ng inilahad niya ang kanan niya kamay sa harap ko "medicube"

Saad niya nang mapansing nalilito ako sa kamay niyang nasa harapan ko "ah" agad ko itong tinanggap. I immediately felt a wave of electricity nang tanggapin ko ang kamay niya.

Nauna siyang bumaba tyaka ako sinenyasang bumaba, inubos ko naman agad ang kapeng hawak ko tyaka inilapag ang baso sa gilid. He assisted me while going down through holding both corners of my waist, his hands are warm.

I looked in his eyes nang tuluyan na akong makababa, bahagya niya pang hinigpitan ang pagkakahawak sa bewang ko. His hands actually fits perfectly on my waist "let's go" he finally said with a heavy tone.

Parang naabanduna ang bewang ko nang tuluyan niyang bitawan ito, nauna siyang naglakad. I immediately followed him while biting my lower lip. That feels so good, his touch-damn.

***

Lieutenant Colonel ArainaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon