May mga bagay sa mundo na sadyang hindi maipaliwanag, katulad nalang ng isang dalagang nagising at walang maalala. Bukod sa nawawalang memorya hindi siya nakikita ng mga tao sa paligid. Noong una ay hindi maunaawaan ang halaga niya sa lugar na iyon...
The birhday celebration is sucessful, while Dave and Rhea are drunk at nasa couch ang mga ito. Nasa mini garden si Rhyi at Momo.
"Nga pala Rhyi, may regalo ka ata bakit hindi mo kunin?"
"Gusto mo kunin ko?" Bakit siya ang tinatanong nito? Tumango na lamang siya dahil curious sa laman ng regalo. Kinuha iyon ni Rhyi at naupo sa duyan. Siya naman ay sa bato na nasa gilid.
"Kanino galing?" Curious na tanong ni Momo.
"Basahin mo." Sabi ni Rhyi at iniharap kay Momo ang sulat kaya binasa naman niya.
'Happy Birthday King. Alam kong malaki ang kasalanan ko bilang isang Ina, I never take care of you and to your brother and sister. I know you can't forgive me and you won't celebrate your birthday, I am hoping atleast you accept and read my message.'
Napaisip si Momo. May sister si Rhyi? Tinuloy niya ang pagbabasa.
'Always remember, you are the not the one to blame for their death. Wherever they are now, like me they also wishes you the best. I love and missed you anak —from Ara devina'
Matapos basahin ni Momo iyon ay tinaasan niya ng kilay si Rhyi at naupo sa bato.
"Ang babaw naman ng galit mo sa mama mo. Look how sincere her words!"
"....."
"Ang taas ng pride mo alam mo 'yon? Buti ka nga may ina nag-e-effort magsulat sayo. Aba sa panahon ngayon bihira nalang ang ina na sumusulat ng ganiyan. So may kapatid ka palang babae?"
Tumingala si Rhyi sa kalangitan. Hindi siya dapat magalit kay Momo sa mga sinasabi nito dahil hindi naman alam ang tunay na nangyari.
Aware si Momo na may kapatid na lalaki si Rhyi at si Renzo yun. Pero babae? How? Hindi nga namention ni Dave yun.
"Anna.."
"Huh?"
"Her name is Anna, It was my birthday when she died. Nangako akong po-protektahan ko siya. She can't talk ang also blind. I really want her to learn how to swim because she wanted too. But I was drunk ang didn't realize na wala na siya sa tabi ko. She's mute kaya kinabukasan nakita ko nalang... Na...na... "
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Niyakap ni Momo si Rhyi kahit tumatagos ang katawan niya. Nakayuko lang si Rhyi at umiiyak.
"Na...lumulutang na ang katawan niya sa pool. I was too careless! I failed to save her!"
Heto na naman ang pakiramdam na nakakapanghina, mabigat at malungkot sa dibdib, Kaya pala parang may phobia si Rhyi sa tubig. Paano pagnaliligo kaya siya?
"Every time I saw water.... It kills me. My guilt all is over my body!"
All she can do is to listen to him, the pain reminds him everyday. Ang ganitong lalaki may mabigat palang pinagdadaanan. Somehow she wanted to comfort Rhyi and stay to his side. Now she know kung bakit ang cold ni Rhyi.
"Hindi mo naman kasalanan..."
"No it's my fault!" Iyak ng iyak si Rhyi. At ito ang unang beses na makita ni Momo si Rhyi na ganito ka wasted.
"Rhyi, If Anna sees you right now masasaktan siya. Siguro naman ayaw niya nakikita kang umiiiyak at sinisisi ang sarili mo." Napalunok si Rhyi at kinuyom ang kamao niya. Greeted his teeth.
"She's not born mute. But after what my mother done, naging ganun si Anna, this is all beacause of her!" Napapikit si Momo at umupo sa tabi ng duyan ni Rhyi.
"Wala naman magagawa 'yang galit mo. Hindi mo na maibabalik pa ang buhay ni Anna, pero kapag ang galit pinatagal mo d'yan sa puso mo..." Tinuro niya ang dibdib ni Rhyi. "Mas bibigat pa ang sakit na nasa puso mo, lalamunin ka at gagawing mahina hanggang sa hindi mo na makilala ang sarili mo."
"Momo C-can I kiss you?" Napalunok si Momo at napakurap. Dala lang ba to ng kalasingan?
Nakatitig ang mga mata ni Rhyi sa kaniya. Kinakaban siya ng todo! Nakaka-akit ang mga mata nitong malamlam at pilik at kilay nitong dinaig pa ang babae, ang matangos na ilong at pinkish na labi...
Momo ano bang iniisip mo?! Pero bago pa makailing si Momo ay unti-unting lumapit ang mukha ni Rhyi sa kaniya.
She close her eyes kahit alam naman nilang impossible na magkadikit ang katawan nila. She's a fucking ghost! Bumagsak si Rhyi sa duyan and momo was froze and touch her lips.
Parang may nagkakarerahan na daga sa puso niya. She felt weak. She stared a bit in Rhyi at tumayo siya at naupo sa damuhan.
"Rhyi... Why? Why did you kiss me? Although hindi naman talaga? ewan ang gulo. Pero kasi... G-gusto mo rin ba ako? Ang unfair, ikaw lang pwede malasing... pahingi ng alak tapos ipagsisigawan ko na gusto rin kita! haish!"
KINABUKASAN ay sabado, tinanghali ng gising sina Dave at Rhea bago makaalis sa bahay ni Rhyi. Nagpaalam naman ang mga ito sa parents nila at pumayag. Nasa sala ngayon si Rhyi at nagkakape. Na-o-awkward si Momo, dahil ata sa 'kiss' nila.
Pero mukhang walang alam si Rhyi at parang wala namang nangyari kung umakto ito.
"Rhyi, mawawala nga pala ako mga four days."
Tumango si Rhyi. Bago pa makalabas ng pinto si Momo ay nagsalita si Rhyi.
"Remember to comeback or else I'll search for you. I will patiently wait here."
Napangiti si Momo, anong ibig sabihin ni Rhyi sa 'I will wait'?
Habang naglalakad-lakad siya napadaan ito sa sirang park, kamusta na kaya si Lian? Tahimik na kasi ang park. A-aminin niyang namiss niya si Lian. Para na itong ate niya. Inisip ni Momo kung saang Hospital ba naroroon si Vince. Hindi na muna niya pupuntahan si Dave dahil gusto lang niya makasiguro. Si Vince ang taong tinawagan niya ng maaksidente siya. Hindi niya lang maalala kung sino ang lalaking kaniyang niligtas.
Tiningala niya ang hospital dahil napakalaki nito. LORRENZO HOSPITAL.
Pumasok si Momo sa loob pero agad siyang nakaramdam ng pangingilabot. Hindi na rin niya alam kung sinong tao at multo. Hindi niya makita ang anino sa lapag kaya mahihirapan siyang matukoy. Bumuntong hininga nalang siya, siguro ay hindi nalang mamamansin. Hinahanap niya ni Vince. Saan naman kaya niya mahahanap? Pilit niyang inaalala saan ang office nito pero nakalimutan niyang mahina siya sa direction. Kaya nagstay siya sa may babae na may nililista.
"Sa isang araw pa pala ang dating ni Doc Vince, kulang na tayo sa mga Dr. Theressa pakidala nalang ito sa office niya."
Natuwa naman si Momo at sumunod sa nurse. Pero malas pa rin. Ilang days pa siya mag-iintay kay Vince. Saan ba kasi ito nagpunta?
Nang makarating sa room ni Vince ay agad siyang naglilikot tingin. Hindi naman niya mababasa kung anong nakatago at lalong hindi niya mabubuksan ang mga nakatago sa box. Baka kasi may sulat doon. Tinignan niya ang maliit na picture frame sa lamesa ni Vince.
"Bakit parang andito si Dave? Teka.. Bakit dalawa ang mukha ni Dave?" Namamalikmata lang ba siya o may kakambal si Dave?
"Teka... Hindi ko pa to nakikita ah. Matagal na ba talaga akong namatay? Pero kasi kaano-ano ni Vince si Dave?"
