#MSG30
"Third Person's POV"
Agad na napaayos ng upo at tayo ang dalawa. Tumikhim muna ang kaniyang ina bago nagsalita at lumapit sa kaniya.
"Kamusta ang pakiramdam mo?" Tanong nito sa kaniya.
"Ayos naman po ako. Kailangan ko lang ng pahinga." Tugon ng dalaga.
"Mabuti naman. Sabi ng doctor makakalabas ka na bukas. Ikukuha kita ng pamalit mo." Pagkasabi ng kaniyang ina nito ay humarap ito sa binata.
"Bantayan mo muna ang anak ko." Natahimik ang dalawa hanggang sa lumabas na ng silid ang ginang. Naka-ngisi namang bumaling si Rhyi ng tingin kay Lily na parang nakahinga ng maluwag. Dumukhang si Rhyi kaya napasandal sa headboard si Lily.
"Narinig mo 'yon?" Hindi pa rin mabura ang ngisi sa mga labi ng binata. Naglilikot ang tingin ni Lily sa silid.
"Ha? Syempre, bantayan mo raw ako utos ni mama." Enosente niyang wika. Rhyi give her a smack kiss on her lips kaya nanlalaki ang mata niyang napatitig sa mukha ng binata. Naduduling siya sa lapit nito. She close her eye's nang mas lumapit pa ito sa kaniya. But suddenly her tummy growled.
She facepalm.
Rhyi just laugh at her. Hindi niya inalis ang palad niyang nakatakip sa kaniyang mukha. Bakit kumalam ang sikmura? Bakit ngayon pa? Akala niya ay sa wattpad, telenobela o comics lang nangyayari ang mga ganitong eksena. Bakit kailangang tyempo pa sa ganito?
"Don't laugh at me! Bilhan mo ako ng pagkain." She pouted while cross her arms. Rhyi did not stop laughing hanggang sa makalabas ito.
Umayos siya ng higa at tumitig sa kisame.
"Will I be cure?" Hindi niya mapigilang mapaisip sa kalagayan niya. Pero ngumiti siya, kung mawawala man siya ng tuluyan sa mundong ito, masasabi niyang isa siyang mapalad na nilalang dahil hindi nabura ang ala-ala niya noong multo lang siya.
Narinig niya ang pagbukas ng pinto. Hindi naman niya ito nilingon.
"Bakit ang bilis mo naman ata? Lumipad ka ba? Parang hindi ka naman bumili." Wika nya pero wala syang nakuhang tugon mula rito.
Ramdam niyang palapit na ito sa kaniya.
"Bakit hindi ka makapag-salita...." Humina na ang kaniyang boses ng lingunin ang taong papalapit.
Ngumisi ito, pakiramdam niya ay tumigil ang mundo. May hawak itong matalim na kutsilyo.
"Lorraine..."
"You remember me right... dear sister..."
Sa kabilang banda, nakangiting pumasok ng 7/11 si Rhyi. Bumili siya ng siopao at ramen pati na rin ng chocolate. Dinampot niya ang chocolate nang mahulog ito sa sahig.
"Weird." Nawika niya at nagtungo sa kinalalagyan ng mga inumin.
Matapos bumili ay hindi mawala sa isip niya ang imahe ni Momo na nakangiti.. Binilisan niya ang lakad pabalik sa hospital. Nasa may hospital na siya nang may tumawag sa kaniya. Si Dylan ito na may kasamang isang lalaki at dalawang babae.
"Rhyi!"
Huminto naman siya at tinaasan ito ng kilay.
"Where's Lily?" Hinihingal na sabi ni Dylan.
"Why?" Tanong niya sa mga ito. Something's not right.
"Just answer for the pete sake!" Sigaw no'ng isang babae.
BINABASA MO ANG
My Special Ghost (COMPLETED)
EspiritualMay mga bagay sa mundo na sadyang hindi maipaliwanag, katulad nalang ng isang dalagang nagising at walang maalala. Bukod sa nawawalang memorya hindi siya nakikita ng mga tao sa paligid. Noong una ay hindi maunaawaan ang halaga niya sa lugar na iyon...
