My Special Ghost (COMPLETED)

MSG : 24

#MSG24

"Third Person's POV"

Nagkagulo sa private hospital dahil sa isang alarm.

"Is it real? For real?" Hindi makapaniwalang sabi ng isang babaeng nurse sa kasama niya na nakatanaw sa puting pinto.

"Well not sure but I heard it right, she move her finger and her body came back on natural temperature unlike this past year. Is it a miracle?" Nahihiwagaang pahayag ng kausap.

"Ahm, It's been a long year and I can't believe it. I thought only the machine she can rely on to breath but now...."

"Hey stop murmuring! If somebody heard you, you are dead meat!" Agad namang naalarma ang dalawa at umalis matapos sitahin sila ng kasamahan nilang nurse. Lingid sa kaalaman ng lahat na pinagbabawal ang pag-usapan ang personal na buhay ng pasyente o ang kundisyon nito. Agad na dumating babaeng may kaedadan na at pumasok sa silid kung nasaan ang dalaga.

"W-hat a miracle..." Hindi nito inaaalis ang tingin sa babae.

"It is mother..." Pag sang-ayon ng binata sa tabi ng dalagang nakahiga sa hospital bed.

"W-who are you.."

Nanlaki ang mata ng doktora at ng isa pang lalaki na nasa loob ng silid. Who thought na makakapagsalita agad ang isang taong lantang gulay sa loob ng ilang taon?

"You need to rest for a while, then I will tell you."

Agad na umalis ang babae at sumunod ang lalaki.

"Mom..."

"Daniel... I know what are you thinking. But before that prove to me that she deserve's you. Huwag kang padalos-dalos dahil kilala kita, you're impatient."

"I will." The guy smile.

After a long time he has been awaited, finally it has come. Nilingon ng lalaki ang puting pinto.

"You will live a new life, you will live a happy life."

AFTER 2 YEARS

Napailing ang babaeng nasa 50's. Napakabilis lumipas ng panahon.

"Dave, were back!" Nabitawan ni Dave ang dala niyang bag.

"Mom?" Nanatiling nakatayo ang binata. Hindi sia makapaniwala, ilang taon na ang nakalipas pero parang kahapon lang ng huli silang mag-usap ng mama niya na ito. Her mom also said na kalimutan na niya ito.

"Oh what do you want? What do you mean by 'were back?' who are you talking ab--"

Napalingon si Dave sa dalawang taong papalapit sa kanila. It's Daniel his brother and Momo--- wait, is it momo? She's alive?

"W-what..."

"I'm so sorry son, I should've said that words. C-can you give us a chance?"

"Tss you abandon me here in the philippines! what else mom?"
At sumulyap si Dave kay Momo.

"Hi dave!" Tumaas ang kilay ni Dave nang magsalita si Momo.

"Can you forgive your Mom? After all were here for you. We want you to attend on my engagement party."

She genuinely smile. Napaawang ang bibig ni Dave pero agad natauhan. He glare to Daniel.

"Let's talk." Yun lang ang sinabi niya bago pumasok sa bahay. Nasa labas kasi siya kanina dahil kakauwi lang galing lang sa trabaho. Sumasakit ang ulo niya kakaisip, sa ilang taong lumipas tingin niya magkakauban na siya. Ilang taon niyang hinanap ang sagot sa mga tanong. Ngayong andito na ay hindi naman niya alam kung saan at paano sisimulan ang sandamakmak na tanong na gumugulo sa isip niya.