I Lᴏᴠᴇ Yᴏᴜ • Kim SeokJin ✔

⚜18⚜

Elimi kaldırıp yanağımdan süzülen yaşı yastığa damlamadan sildim. Bilmem kaçıncıydı bu gece akıttığım  yaş veya Jin için bu zamana kadar akıttığım bilmem kaç bininci yaş...

İlk ağladığım günü hatırlıyorum.Onunla görüşmemin yasaklandığı ilk gün...

⚜⚜⚜

"Oppa?" Elindeki sopayı bir kenara koydu ve ayaklarını benim gibi kumun içine gömdü.

"Efendim Yoon-Ju" ıslak olan saçlarımı aklımdaki soruyla uyanırken gülerek arkaya attım.

"Hani ismimizi yazmıştın ya?" Derin nefes aldı ve denize doğru baktı.
"Evet?"

"İsmimizin altında bir şey daha yazıyordu dalga gelip silmeden önce, ne yazıyordu orada okuyamamıştım" güldü ve ayaklarına gelen dalganın, gömdüğü kumun aşağıya doğru kaymasını ve ayaklarının ortaya çıkışını izledi.

"Birlikte sona kadar..."

Kaşlarımı kaldırıp denize baktım ve birkaç saniye sonra kaşlarımı çattım . Anlamamıştım.

"Ne demek istedin yani? " Dediğimde bu sefer dalganın gelip taşı alıp götürüşünü izledi.

"Demek istediğim..."

"YOON-JU!!" adımı duyduğumda korkarak yerimde zıpladım ve bana doğru koşan anneme baktım.

Hemen yanımda bitip beni bir çırpıda yerden kaldırdı.

"Kaç saattir seni arıyorum aksam oldu sabahtan beri yoksun. Deliye döndüm ben senin haberin var mı ? Ne yapıyorsun burada!!"

Kulak zarlarıma kadar titreten sesi yüzümü az da olsa buruşturmuştu. O sırada oppama baktım. Onu da annesi dolu gözlerle yerden kaldırmış ve oğlunun üzerini çırpıp ona sarılmış saçını okşuyordu.

Sonra bir de kendime baktım. Üzerim kum içindeydi,kolumun üstünde eli ve yukarı baktığımda ise dolu olmayan gözleri, çatık kaşları...

Bakışlarımı geri aşağıya indirdim. Beni sallaya sallaya aşağılıyor, kızıyordu. O ise seviliyordu.

Üzülmüyordum, kıskanmıyordum. Aksine mutluydum, benimki gibi bir anneye sahip olmadığı için... sevildiği için. O mutluydu ve ben de onun mutluluğuyla mutlu oluyordum.

O yüzden sırf şuan bunun için gülümsedim.

"Ben sana ne diyorum sen gülüyorsun . Yürü çabuk eve ! " Beni kolumdan çekiştirip öteye itti eteğinin elbisesini kirlenmesin diye tutarak. O an yine onun annesine baktım. Kendi üstünü başını düşüneceği yerine oppamın üstünü başını düzeltiyor saçlarını arkaya doğru ittiriyordu.