Gaya Ng Dati

Chapter 38

A/N: And the countdown to the last chapter begins now.

--- 1 of 6 ---

Back story

Pagkatapos ng pagbisita ni Lea kay Aga, ay napahawak ang binata sa bahagi ng kanyang sintido, sumasakit ang kanyang ulo siya ay nahihilo at may ilang mga alaala ang unti-unting bumabalik sa kanya.

=B A L I K T A N A W=

"Hi, anong pangalan mo? Bakit ka naiyak?" Dalawang magkasunod na tanong ni Aga sa isang hindi kilalang babae, na nakadungaw sa langit habang pinanonood ang mga bituin sa tabi ng dagat.

"I'm Lea. Ikaw anong pangalan mo?" Simpleng tugon ng batang babae na may kasama ring tanong.

"I'm Ariel, but you can call me Aga." Inabot naman ni Aga ang kanyang kanang kamay upang makipag-shake hands.

"So bakit ka nga naiyak?" Tanong muli ni Aga, hindi niya kasi nalaman ang sagot na nais niyang marinig.

"This day, May 9 is the anniversary, of the death of my parents."

"Sorry for your lost. Bakit sila namantay?"

"3 years ago, pupunta sana sila sa isang Island sa may Mediterranean Sea, kaso yung private airplane na sinakyan nila nag emergency landing sa gitna mismo ng Mediterranean Sea. And until now hindi pa rin nakikita yung dead body nila." Pagbabaliktanaw ni Lea habang nahikbi.

"Saan ka nag-stay ngayon?"

"Sa isa sa mga Auntie ko, matapos kasing mawala nila Mommy at Daddy, nalugi na rin yung mga companies namin. I was 6 year old back then, wala akong background sa business I am still a child hindi ko alam kung anong gagawin ko."

"Mabait ba yung tita mo sayo?"

"Yes, nung una. Pero nung nalaman niya na nalugi na ang kompanya, hindi na. Sabi nila ang swerte ko raw kasi hindi ako nakasama ng mga magulang ko sa plane crash, pero alam mo yung sinasabi ng puso at isip ko? Sana kasama nalang nila ako, baka maging masaya pa ako."

"Huwag mong isipin yan. There's a bigger reason why your are here, kung bakit tayo nagkita ngayon at nangyari lahat ng nangyari."

"Anong reason? Para saktan at pahirapan ako? Mas gusto ko pang sumunod sa nangyari sa Mom and Dad ko." Malungkot na saad ni Lea.

"Nangyari iyon upang palakasin at patatagin ang puso mo. For you to be more independent." Saad ni Aga para patatagin ang loob ni Lea.

"You know it's more of 'for me to be miserable' thingy, nung nawala sila Mom and Dad, I don't have a family anymore."

"I'm here to be your family." Ngiting-ngiti sabi Aga.

"Talaga?"

"Of course! Best Friends?" Sabi ni Aga habang tumatayo mula sa pagkaka-upo.

"Best Friends!" Sabi ni Lea, at niyakap si Aga.

***

Unang araw ng eskwela, maraming bagong kaibigan sila Lea at Aga, ngunit nagkaroon din sila ng kaaway.

"Ayan! Bagay yan sayo!" Natawang saad ni Shirley (Isa sa mga kaaway ni Lea) matapos niyang itulak si Lea mula sa likuran upang madapa.