Malaya [ON-GOING]

# 33

# 33

[Kath's]

Hindi ko na pinasama si Bryan sa bahay namin. Sabi ko pagod na ko. Nagsorry rin ako kasi sabi ko dito nalang kami, pero mukhang di ko rin naman natupad.

But then, bago pa ako makapasok ng bahay, may narinig ako malakas na pagbabasag sa loob.

Dali-dali akong pumasok at bumungad sakin ang duguan kong Kuya.

"KUYAAAAAAAAA!!!!!!! ANONG NANGYAYARI DITO???"

Nakita ko si Kuya na nakahiga sa sahig at punung-puno ng pasa ang mukha.

"SINONG MAY GAWA SAYO NITO?????" I shouted again and again.

Kaso sila Manang na nasa may dining area ngayon, hindi makapagsalita.

"Manang!! Sino may gawa nito kay Kuya??? HA??? SINO???? Nasaan si Papa? Si Lola asaan???" I exclaimed, and yet walang sumasagot sakin.

"Kuya, wait lang. Tatawagan ko si—"

But before ko makuha yung phone ko, biglang may nahulog na picture frame and nabasag ito sa harap ko.

Naramdaman ko yung hapdi sa mga mukha ko. I think nagkaroon ng cut dahil sa pagtalsik ng mga bubog.

And when I looked on the picture frame, it's our photo with me, Lola, and Kuya.

Mukhang kilala ko na kung sino ang may gawa nito.

"OH!! Step sis!! There you are right now!! Nagulat ka ba?" it's Pau.

"ANO BANG GINAGAWA MO PAU? HA? BAKIT MO BINUGBOG SI KUYA? BAKIT MO BINABASAG LAHAT NG GAMIT NAMIN???????" sigaw ko.

But then he slapped me which causes me to fall down.

"First and foremost, pumayag na nga akong nandito kayo sa amin nakatira. Kayo ng kuya mong patapon at ng lola mo! Pero bakit mukhang hindi kayo marunong lumugar ha? BAKIT HINDI KAYO MARUNONG LUMUGAR? At doon pa natutulog yang hampaslupang yan sa kwarto ko? SINO KAYO PARA PALITAN LAHAT NG GAMIT KO, NG GAMIT NYAN? HA??" he shouted.

"FOR PETE'S SAKE PAU!!!! MAN UP!! KAILANGAN BA LAHAT NALANG MAGAADJUST PARA SAYO? KAILANGAN BA LAHAT NALANG IKAW LANG YUNG IINTINDIHIN?! AT MAKAILANG BESES KO NG SINABI SAYO NA KASALANAN BA NAMIN KUNG BAKIT NANGYAYARI ITONG LAHAT NG ITO? HINDI NAMAN DIBA!!! SO YOU DON'T HAVE THE RIGHT TO DO THIS KASI UNA SA LAHAT, HINDI LANG IKAW ANG ANAK—"

"OO! HINDI LANG AKO ANG ANAK PERO FUCK!!! AKO ANG TUNAY NA ANAK AT KAYO, ANAK LANG KAYO SA LABAS!!! KAYA WALA PA RIN KAYONG KARAPATAN SA LAHAT NG NANDITO!!!"

Bumaba siya ng hagdan at kinaladkad ako papunta sa bodega.

"IF I WERE YOU, MARUNONG SANA KAYONG LUMUGAR!!! AT DITO KAYO NG KUYA MO NABABAGAY!"

He slammed the door.

Fuck. Akala ko sa teleserye ko lang nakikita tong ganitong eksena. Pero bakit pati ngayon, nararanasan ko na?

Ano bang kasalanan namin? Kasalanan ko bang naging bunga ako ng isang kasalanan pa?

Bakit kailangan naming maranasan to?

Bumukas yung pinto at tumambad sakin ang kuya kong bugbog sarado.

"Kuya, please. Okay ka lang ba ha??"

He looked at me and tears dropped on his eyes.

"I did everything para hindi niya mailabas lahat ng gamit natin sa kwarto sa itaas. Pero wala talaga e, masyado niyang ipinamumukha sakin na produkto tayo ng maling desisyon. Pasensya na ha."