Kaisei High: Not So Ordinary School [EDITING]

KH 17

Yeri

"Nathan, pakiayos naman 'to. Siguraduhin mong pantay," tawag ko kay Nathan habang abala kami sa pag-aayos ng mga upuan.

"Paurong nga nito doon, tulungan mo ako," sabad ni Carl habang buhat ang mabigat na upuan papunta sa kabilang gilid.

"50 seats ito lahat! 22 sa kaliwa, 22 sa kanan, tapos tig-3 sa magkabilang dulo!" diretsong utos ko sa lahat habang pinapanood silang magtrabaho. Kailangang maayos ang lahat dahil sa espesyal na pagtitipon na magaganap ngayon.

Busy kaming lahat dahil malapit na ang meet-up ng lahat ng makapangyarihan, at abala kami sa pag-aayos ng mga upuan at mesa sa cafeteria, na pinaluwag para sa event na ito. Tinanggal lahat ng mga dating mesa at upuan, pinuno ng mga bagong kagamitan para magbigay ng mas pormal na itsura. Ang mga ibang estudyante ay nasa dorms o nasa training rooms, striktong pinagbabawalan na makipaglibot dito.

"Okay, elementals, pwede na kayong umalis. Kami na ang bahala sa pagkain. Magbihis na kayo at maghanda," sigaw ni Sir Vin, kaya't agad kaming nag-ayos at naglakad palabas. Alam naming kailangan na naming magpalit ng damit para sa pormal na seremonya.

"Kinakabahan ako," sabi ko habang naglalakad palabas ng cafeteria.

"Me too, Yeri. Hindi ko alam kung ano ang aasahan ko," sabay na sagot ni Kyla, na halatang hindi mapakali.

"May mga youth kaya na darating?" tanong ni Mike habang tinitingnan ang aming mga kasuotan.

"Malamang," sagot ni Carl. "May mga kabataan ring elementals ang ibang basements. Siguro dadalo rin sila."

Nakarating kami sa kwarto at tumigil kami nang makarinig ng katok. Napatingin kami lahat sa pinto. Tumayo ako at binuksan ito.

"Hello, Ate Yeri!" bati ni Shane na may ngiti sa labi habang papasok sa silid. Kasunod niya ang anim pang elementals mula sa kabilang kwarto. Nakasuot silang lahat ng maayos at pormal, kagaya rin ng aming damit na inihanda para sa espesyal na okasyon.

"Naku, sana may magaganda roon," biro ni Kyle habang tinutuwid ang kwelyo ng kanyang coat. Agad naman siyang binatukan ni Kyla.

"Hoy, Kyle, umayos ka naman," sabi ni Kyla na may halong pag-aalipusta. "Baka mamaya lunurin kita sa kahihiyan."

"Lunurin mo na 'yan, Ate Yeri, para naman tumahimik na," dagdag pa ni Kyla na nakangisi.

"'Wag naman, Ate!" sagot ni Kyle habang tumatawa. "Kung mawala ako, mababawasan kayo ng kagwapuhan sa mundo."

"Bibigyan kita ng isa pang pagkakataon, Kyle," nanggagalaiting sabi ni Kyla, "kung hindi, baka gawin kitang daga na lang." Napahagalpak kami ng tawa sa kanilang dalawa.

Biglang tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko ito at binasa ang mensahe nang malakas.

"From Headmistress: It's time. Pumunta na kayong lahat dito dahil nagsisidatingan na ang iba."

"OMG, tara na!" masiglang sabi ni Kyla, kaya't tumayo kami lahat at naglakad papunta sa cafeteria. Habang palapit kami, naririnig na namin ang tunog ng mga pagdating ng mga tao. May mga bumubulong, may mga naglalakad na may matitikas na tindig, at ang buong paligid ay parang napuno ng kakaibang enerhiya.

Pagdating namin sa cafeteria, nakita ko agad ang ilang bagong dating na mga bisita. Ang presensya nila ay sobrang lakas, halos bumigat ang paligid. "Grabe, ang lalakas ng aura nila," pabulong na sabi ni Shane habang sumusulyap sa mga bagong dating.

"They're from Palan Basement, right?" tanong ni Matthew habang nakatingin sa grupo.

"I guess so," sagot ni Shane, hindi na maitago ang kaba sa boses niya.

Nang malapit na kami sa gitna ng silid, tumigil kami at nagbigay galang sa pamamagitan ng pagyuko. "Hello po," bati ko nang magalang. Kasunod, narinig ko rin ang iba kong kasama na nagsabi ng "Hello po," bago kami umupo sa aming mga itinalagang pwesto.

Pag-upo namin, naramdaman ko ang bigat ng katahimikan na bumalot sa buong silid. Narito na ang pitong royals kasama sina Tito Vince, Tita Loisa, at Tita Julia, na kilala bilang mga pinakamahusay sa Balkeun Basement. Dumating na rin ang mga kinatawan ng Palan, Kal, at Eun Basements. Tatlong upuan na lang ang bakante sa mahabang mesa.

"Pa-VIP talaga 'yan si Samuel, no?" basag ng isang royal mula sa Palan sa katahimikan.

"Dinaanan pa raw niya si Princess Eichine," sagot ng Headmistress.

Narinig ko ang bulungan ni Yelena kay Mike sa tabi ko. "Samuel?" bulong niya, halatang naguguluhan.

"Bakit?" tanong ni Shane na tila interesado sa usapan.

"Si Tito Samuel ba 'yon?" tanong ni Yelena, na mukhang hindi makapaniwala.

"Yes. I think it's him," sagot ni Steven habang tumatango. "He's powerful though."

"No way!" bulalas ni Yelena, halatang may halong pagkasabik at kaba.

Biglang bumukas ang pinto at pumasok ang isang pamilyar na boses. "Sorry we're late. Kakagising lang ni Princess Eichine eh," sabi ng lalaki. Napatingin kaming lahat sa kanya, at walang duda, ito nga si Mr. Samuel Grey, ang legendary elemental na kinikilala sa buong mundo.

Lumapit si Mike at kinamayan si Mr. Grey. "Tito!" sigaw niya, halatang tuwang-tuwa.

"Hey, nandito rin pala kayo," sagot ni Mr. Grey habang ngumingiti sa amin.

"How's Ashley nee-san po?" tanong ni Yelena, na tila inaabangan ang sagot.

"She's doing fine," sagot ni Mr. Grey habang naglalakad papunta sa kanyang pwesto sa dulo, malapit sa Headmistress.

"Sana narito rin si Ashley nee-san," malungkot na sabi ni Yelena habang nakatingin sa kawalan. "Sana talaga."

Napansin ko na sumulyap si Princess Eichine kay Yelena. Tila kahit ang kanyang nakatakip na mukha ay may pinapahayag na damdamin. Nagulat ako nang marinig ko siyang magsalita. "Ashley?" mahinang sabi ni Princess Eichine, halatang may malalim na alaala na bumabalik sa kanya.

Napatingin kami lahat sa kanya, kabilang na si Headmistress. Kahit hindi niya inalis ang kanyang hood, ramdam ko ang pagkagulat at pagtataka mula sa lahat. Kilala ba ni Princess Eichine si Ashley?

Hindi na nakapagsalita pa si Princess Eichine. Muling bumalot ang katahimikan sa buong silid. Ang natitirang bakanteng upuan ay nasa dulo ng kanan, sa tabi ng Palan Leader na si Ate Krystal.

Maya-maya pa'y bumukas muli ang pinto at isang lalaking matikas ang tindig ang pumasok. "Sorry, traffic sa mortal world," anunsyo ng bagong dating na may halong biro.

Agad nagbago ang enerhiya sa silid. Pakiramdam ko, kahit ang bawat hininga namin ay nababalot ng tensyon at excitement. Kasabay ng pagdating ng pinakahihintay na bisita, nagsimula nang bumuo ng bagong kabanata ang aming kinabukasan bilang mga elementals.

~