Kaisei High: Not So Ordinary School [EDITING]

: Realization

Kanina pa ako nakatunganga sa kisame dahil wala talagang pumapasok sa isip ko. Chineck ko ang  oras at napansing 9 na ng gabi. Ang haba rin pala nang itinunganga ko.

Tumayo ako at kinuha ang cloat ko. Napagdesisyonan kong pumunta sa garden. Makakapagisip-isip naman siguro ako ng maayos doon. Sana.

Pagkadating ko ay umupo ako sa ilalim ng puno. Tahimik ngayon malamang ay dahil gabi na at nasa kanya-kanyang room na ang mga estudyante.

Ipinikit ko ang aking mata at sumandal sa puno. I need to at least relax my mind. Pero talagang sumasagi sa isip ko ang mga pangyayari kanina.

"Stop thinking Ashley. Kailangan mo muna ipag-connect ang mga nalalaman at nakikita mo." I’m trying to convince myself that what happened earlier and the other days, also my prediction wasn’t real.

Gusto ko sabihin sa elementals pati sa magkapatid na Amethyst ang mga prediction ko pero paano ko sasabihin?

“Hey guys, hindi kayo maniniwala sa mga nalaman ko. The unexpected traitors are…”

Yeah, right, gawin mo Ashley. Congrats in making a fool out of yourself sarcastic na sagot ng isip ko.

Napangiwi ako, nababaliw na ‘ata ako.

I banged my head on the tree behind me trying to figure out everything. Urgh!

"What should I do?!" Frustrated na kong tanong sa sarili ko. Napabuga ako ng malalim. Tama na nga ‘yung kakaisip mo Ashley! Nababaliw ka na!

Suko na ako.

Nagmulat ako nang may maramdaman akong papalapit sa p’westo ko. Tinignan ko ito nang umupo ito sa tabi ko kaya umayos ako ng upo.

“Are you okay Ashley nee san? You look tired.” Concern na tanong ni Yelena sa’kin

Nginitian ko ito, “I’m better than okay.”

“You’re smiling and acting like you’re okay. Pero kanina pa kita tinitignan at kita ko kung pa’no ka nahihirapan sa kung ano mang gumugulo sa isip mo.” She said

So kanina pa s’ya? Gano’n na ba talaga ako ka-occupied kanina at hindi ko napansin at naramdaman ang presensya n’ya?

“Stop faking it and let it out.” Dagdag nito kaya ngumiti ako ng malungkot at humarap sa falls

“For people who have suffered enough, faking is the only thing that keeps us from pain, that keeps us from driving crazy, and which reminds us not to show who we really are.” Makahulugang sabi ko at pinunasan ang pumapatak na luha sa mata ko, “I’m sorry for crying.”

“No need to be sorry nee san. As what I’ve said earlier, let it out. Did you know that your father told us that tears are like rain? He said that rain falls because clouds can no longer handle its weight just like our tears that falls because our hearts can no longer handle the pain.” Mahabang sabi nito kaya napatingin ako sakan’ya na naka-tingin din sa falls

“He never told me that.” Natatawang sabi ko kaya napatawa rin ito

“I have a question nee san.” Sabi nito at tumingin sa’kin

“What is it?” tanong ko

“Why are people always keeping secrets? And why others are afraid to know the truth?”

“People always keep secrets when they are protecting something or just afraid to say it loud. And there are people who are afraid to know the truth because there’s that line they can never cross to each other lives kahit gustuhin man nila. Natatakot kase sila sa p’wede nilang malaman.”

“Are you like them?”

“I am. I have many secrets Yelena. But I’m not afraid to know the truth. I’m afraid of what will be it's effect to me.”

“I have something to say. Do you have the courage to face the consequences? I mean the effect?”  seryosong tanong nito

“About what?”

“My observations.”

“Okay, then tell me.” Sagot ko kaya humarap s’ya sa’kin at umayos ng upo

“We need privacy.” Sabi nito kaya pinalibutan ko kameng dalawa ng barrier na hindi maririnig sa labas ang mga sasabihin namin sa loob

“Done.”

“Okay, this is kinda weird pero nakikita ko rin ‘yung sinabi ni Nathan kanina na kamukha mo nung nasa mortal world pa tayo. Minsan kase maaga ako pumunta sa club natin doon at naabutan ko si Ace na kausap ka. Pero maya-maya ay lumabas ito at makalipas ang ilang minute ay pumasok ka ulit. Pero ang ikinakataka ko ay ang ekpresyon mo. Nung unang kausap ni Ace ay seryoso pero nung pumasok ‘yung pangalawa ay energetic at hindi kinausap si Ace. Nakita ko ring nakaka-usap nila Steven at Kyle dito ‘yon. Pati ng dalawa mong kaklase.” Mahabang sabi nito kaya napa-kunot ako ng noo

“Hindi ako mahilig makipag-usap dito alam mo ‘yan. Si Claire ang lagi ko kasama.” Sabi ko na ikinatango n’ya

“Yeah I know. Kaya nga nagtataka ako kanina nung sinabi nila na illusion lang ‘yon. I know it isn’t true. Pinagu-usapan ka rin kanina nila Nathan at Carl dahil naghihinala na sila sa’yo.”

“Will you believe me na hindi ako ‘yon?”

“I believe you Ashley nee san alam mo ‘yan.”

“Then will you believe na may kakambal ako?”

“You have what?”

“I have a twin Yelena. And it’s Eichine.” Sagot ko na ikina-laki ng mata n’ya

“No way!” gulat na sabi nito at napa-takip ng bibig

“Yes way.” Natatawang sabi ko

“So all these times kasama lang pala namin ang nawawalang anak ni queen Elizabeth?! And to think na isa kang mistress ng dragons at ang controller, oh my Goddess!” hindi parin makapaniwalang sabi nito habang niyuyugyog ako

“Yeah, pero hindi naman p’wedeng si Eichine ‘yon. Ace, Steven and Kyle are traitors for my prediction. Noong time kase na gumagawa ng plano ay bago ‘yon narinig ko si Ace na may kausap sa cellphone at may inuutusan na patayin ang senators sa mortal world dahil naandito  naman daw tayo sa immortal world. And that’s when I confirmed that he is the mastermind in the mortal word. Hindi ako sure kina Steven at Kyle dahil hindi ko alam ang p’wedeng motive nila kung bakit sila magta-traydor, pero ‘yung actions kase nila these past few days is a little obvious.” Mahabang paliwanag ko

“We have the same prediction. Pero isa ka sa listahan ko nee san honestly. Kaya kita kinausap.” Natatawang sabi nito

“Well hindi mo naman masisi ‘yon lalo na kapag may gumagaya ng mukha ko. Hindi naman kase p’wedeng si Eichine ‘yon kahit nakita ko silang nag-usap ni Ace kanina—“

I stopped laughing while talking when realization hit me.

NO FREAKIN’ WAY!

~
Votes and Comments are highly appreciated!
Enjoy reading!
Lovelots! ❤