My Affair to Mr.Andropause(ON GOING)

Chapter 3

David POV

It's been a year now na nagtatrabaho ako dito sa Don Pablo Memorial Hospital.Nang umuwi si Hanes sa Pilipinas para magbakasyon kasama ang mga anak niya. Napagdisisyonan ko rin na umuwi rito for good.Si Hanes bumalik sa France dahil doon Ito nagtatrabaho at Doon na rin nag-aaral ang mga anak nito.Nabigo at umasa man ako na mahalin niya ako someday.Ang "someday" na 'yon pala ay hindi nangyayari dahil alam ko Mahal na mahal niya si Gabriel until now.But I didn't regret that I almost gave the half of my life Kay Hanes.In five years naging mistulang tatay ako ng mga anak niya.Bawat pag-alaga,at pagtulong Kay Hanes ay binibigyan ko ng pagmamahal.Masaya ako sa bawat oras na magkasama kami noon at ng mga anak niya at napamahal na rin ang kambal sa akin at si Prince.Nang sinabi sa akin noon ni Hanes na hindi niya ako mahal ay sobrang sakit ang naramdaman ko. I feel useless and unworthy person but I encourage myself na kailangan Kong tanggapin kahit masakit.
Kahit alam ko wala ng pag-asa na magmahal paulit ako.Kagaya ng pagmamahal na binigay KO at inalay lamang Kay Hanes.

Day shift ako bibit ang backpack ko ay kaagad akong pumunta sa lockerroom namin.Inilagay ko muna ang backpack ko at Ilan Kong mga gamit.Saka ako pumunta sa station kung saan ako nakatuka sa emergency room.Habang naglalakad ako ay may bumati SA akin si Evelyn isa Rin SA mga kasamhan KO dito SA ospital pero nasa nursery Siya nakatuka.

"Good morning handsome." Sabi niya SA akin.

Ngumiti Lang ako SA kanya at bumati Rin ng pabalik at nagpatuloy SA paglalakad.As usual may routine is puntahan ang pasyente then check their vital signs.Bawat araw na makikita KO ang iba't-ibang pasyente na lumabas masok dito ay nagbibigay saya sila SA akin.Malungkot man ako pero mas nanaig ang kagustuhan KO na paglingkuran KO sila.Aside from it's my obligation,it is also my way to show my passion as a Nurse na maalaga,may malasakit,at pagmamahal SA pasyente.

Nang makarating na ako SA pasyenteng nabundol ng sasakyan ay Di KO mapigilan tingnan ang bakanteng higaan ng pasyente na Di kalayuan SA akin.Wala na Doon ang pasyente na naka admit noong nakaraang araw.Kahapon nandito pa Siya at ang bantay na nito na babae. Iwan KO Kung bakit may lungkot akong nadarama SA ngayon.Pinigilan KO ang pakiramdam na iyon at ipinagpatuloy KO ang aking trabaho.

Angela POV

Pilit Kongg pinapakain si Angeline dahil iinom pa Ito ng gamot niya mamaya.Pero nagmamaktol Ito SA ngayon at parang iritable.Siguro dahilan masakit pa Rin ang katawan nito dulot ng pagbundol ng sasakyan SA kanya.Nakalabas na Kami ng ospital SA wakas at laking pasasalamat KO at nakauwi na rin Kami SA bahay.Sa totoo Lang ayaw KO ng ospital takot na takot ako kapag ospital na ang pupuntahan ko iwan KO Kung bakit.Nakabihis na ako dahil may trabaho ako SA ngayon malelate na nga ako pero kailangan Kong habaan ang pasensiya KO para SA kapatid KO.

"Angeline kumain Ka na iinom Ka ng gamot mo pa." Sabi KO dito.

"Ate mamaya na!" Anito na pagalit ang tono.

Napailing na lamang si Ako.Kaya imbis na patulan ang kapatid KO ay tumayo ako at pumunta SA kusina.

"Nay ikaw muna ang magbantay pwede Kay Angeline late na talaga ako nay at nandoon ang pagkain niya kayo na ho ang bahala Kung paano utuin 'yang bunso nyo para kumain" Anita SA nanay niya.

"Sige anak ako na ang bahala Kay Angeline late Ka na Kasi." Anang nanay niya.

Dahil bihis na Siya ay kaagad niyang kinuha ang bag at dali-daling lumabas ng kanilang bahay.Umuulan SA labas Kaya inilabas niya ang payong.Late na talaga Siya SA opisina nila.Lingon-likod Siya habang naghihintay Ng taxi na masasakyan Ng biglang may humarurot na sasakyan na dumaan SA harapan niya at natasikan Ng maduming tubig ang puti pa niyang damit na bestida.

"Bwisit!Mapapatay ko talaga ang may Ari Ng sasakyan na yon".inis niyang saad at kaagad niyang nilapitan aNg sasakyan na Montero black na kaagad Rin huminto kanina.Kinatok niya ang pintuan Ng sasakyan nang ubod lakas.Wala siyang pakialam Kong pinagtitinginan na Siya Ng mga Tao.Ang mahalaga mabigyan niya Ng hustisya ang damit niya nadumihan dahil SA pagkareckless Ng driver na Ito.

"Hoy!Gunggong!Lumabas Ka diyan punyeta Ka talaga!Ang yabang-yabang mo tingnan mo ang damit ko.Bwisit Ka talaga!" Ani Angela.

Nagulat Siya Ng biglang bumukas ang pintuan Ng driver seat.Isang lalaking nakakhaki short at white t-shirt ang Lumabas.Umuulan pa rin pero Di Naman kalakasan.Pakiramdam ni Angela ay para siyang naheptonismo SA tingin Ng lalaki dahil Di Siya kaagad nakapag salita.

"Look miss I'm sorry.Di ko talaga sinasadya." Paumanhin Ng lalaki SA kanya.

"Teka bat pamilyar ang pagmumukha niya?
Ani Angela SA sarili.
Tama Nakita niya na ang lalaking Ito at SA ospital Ng Don Pablo Memorial hospital Ito nagtatrabaho.

"Sorry!?Yon Lang ang masasabi mo SA ginawa mo.Late na ako peste Ka talagang gago Ka!Impakto!Tukmol!walang Modo!Bastos!Panira Ka talaga SA araw ko!" Ani Angela SA lalaking kaharap niya at pinaghahampas niya Ito Ng bag niya SA sobrang inis niya rito.

"Stop that! Anang lalaki SA kay Angela.Pero Di Siya tumigil SA kahahampas dito Ng bag niya.

Mayat-maya ay naramdaman niya na lamang na hinahawakan Ng lalaki ang dalawa niyang kamay.Upang pigilan Siya SA kakahampas dito.

"I said stop that! Sigaw Ng lalaki Kay Angela at nagkatitigan Sila nito.At may Nakita siyang emosyon SA mga Mata Ng lalaki na Di niya mapangalanan at kaagad Rin itong naglaho Ng lumayo Ito SA kanya.

"Did you heard my sorry?O bingi Ka Lang talaga?anito Kay Angela.

"Di ko matanggap ang sorry mo Impakto Ka.Mawawalan ako Ng trabaho saiyo Di kagaya mo mayaman Ka na.Di pa sasakyan Ka pa pero Bastos Ka Naman".ani Angela.

"Look Miss I'm sorry ok." Hinging paumanhin ng lalaki SA kanya.

"Di ko NGA matanggap ang sorry mo.Diyan Ka na NGA!Babalik na Lang ako SA bahay at kapag mawawalan ako Ng trabaho dahil SA kapalpakan mo mister.Babalatan talaga Kita Ng buhay! Galit niyang saad SA lalaki at tumalikod.

"Pesteng araw na to oh! Sigaw niya at nais niyang marinig Ng lalaki na galit talaga siya rito.

Bumalik na Lang Siya SA kanilang bahay si Angela.Tatawagan niya na Lang ang ISA SA kasamahan niya na Di Siya makapasok.Magbibigay na Lang Siya Ng alibi na masama ang pakiramdam niya.Sinalubong Siya Ng ina Ng Makita Siya nitong papasok SA bahay nila.

"Anong nangyari diyan SA damit mo?tanong nito.

Di niya sinabi SA ina ang totoo.Ayaw niya na mag-alala pa Ito SA kanya.

"Nadumihan Lang nay saka Di muna ako papasok masama pakiramdam ko eh. Maligo MUNA ako ulit mabasa Kasi ako Ng ulan SA labas kanina" Aniya SA ina.

"Sige anak." Anang ina.

Habang papasok si Angela SA kwarto niya ay Di niya mapigilan ang mainis na Naman SA lalaking nanira Ng araw niya.