Hopelessly Devoted (COMPLETED)

Chapter 15

Aubrey Maurelle

"Yverson?" I am hooked yet dumbfounded. Perplexed look was with me again. "W-what are you doing here? Hindi ka ba hinahanap sa inyo?" makahulugang pagtataboy ko rin sa kaniya.

"Hindi mo ba 'ko papapasukin?" nagtatakang komento ni Yverson sa'kin. Nananatili kasi kami sa aming kinatatayuan, siya sa labas at ako naman ay tila naka-dikit na ang mga paa ko sa sahig at nai-statwa sa harap niya, malapit sa gate.

"Ah... yes, come in!" aligaga kong sagot. Lagot ako kay mommy! She doesn't even know about this...of how persistent he is in tickling and pursuing my heart.

"Salamat," simple niyang sagot sa'kin. Ilang sandali pa'y pumasok na nga ito at naglakad papunta sa loob ng bahay.  Isinara ko muna ang gate at mabilis ko siyang sinundan. I'm dead! Can somebody help me out of here? "May dinaanan lang ako, so I decided na tumuloy na rin dito sa inyo. Am I welcome here?"

Manaka-naka ang pagsulyap nito sa akin habang naglalakad.

"Ikaw? Ah, eh oo naman. Everyone's feel free to visit here." kabado kong sagot. Malapit na kami kay mommy. What should I do? If only I could borrow some supernatural power, like the ability of invisible woman, I already do. I just want to vanish, just right here.

"Sweety, sino 'yong dumating?" dinig kong tanong ni mommy mula sa hapagkainan.

"Sweety, ikaw 'yon Aubrey?" manghang tanong at pangungulit naman sa'kin ni Yverson. Please, don't confused me!

"Ssh!" I whispered while placing my index finger in the center of my lips. I even gazed at him, horribly.
Natutuliro na 'ko kung ano nga ba ang gagawin ko... kung itatago ko ba ang makulit na 'to o hahayaan ko ang sarili ko sa isang kahihiyan?

Brain, would you please function well? I badly need you right now! Argh!

"Aubrey anak, nasa'n ka?" naibulalas na lang ni mommy. Siguro ay nagtataka ito nang walang sumagot sa kaniya. How can I respond into this? Tell me!

Dinig ko ang paparating na mga yabag. I bet that mom is already looking for me and to our unknown visitor which is Yverson.

"Mom, we're here!" I simply said when we're already in front of her.

"Oh hi Yverson! Nandiyan ka pala!" masiglang pagbati ni mommy sa katabi ko. Binigyan niya ito ng isang matamis na ngiti.

"Hi tita Amelia!" Maya-maya pa'y nakipagbeso-beso ito kay mom na siyang ikinagulat ko. Feeling close?

"Ah opo."

"Sakto kumakain na kami ngayon. Tara, saluhan mo na kami!" pagyaya ni mommy Amelia sa bwisita este bisita namin. Talagang 'di pa siya nakuntento sa pambubulabog sa'kin no'ng isang araw. He even welcomed himself in our house.

"Uhmm... sige po."

Mom is not mad. Phew! I thought that I'll be a dead meat.