Chapter 20

105 4 0
                                    

Aubrey Maurelle

Lumipas na ang aming foundation day kahapon, ang isang araw naming pahinga mula sa pag-aaral kaya't back to normal na ulit. Isang panibagong araw ng masusi naming pag-aaral.

I am roaming around the campus into our room. Nang makarating ako sa dulong bahagi ng pasilyo, sa tapat ng ilang baitang na hagdan ay akmang aakyat na ako. Bigla ko na lang naramdaman ang mahigpit na pagkapit ng isang kamay ng studyante mula sa kaliwang braso ko.

My eye brows raised and I am dumbfounded. What's his nor her problem with me?

Agad ko naman itong hinarap at napansin na isa itong babae.
Another odd face.

"Excuse me, why you're pulling my arms? Pwede bang bitiwan mo na 'ko, miss? Medyo masakit na 'yang pagkakahawak mo sa'kin." paki-usap ko pa.

Pinagtawanan lang ako nito at tila walang naririnig kaya't nagpumiglas na ako.

"Ano ba! Bitaw sabi eh!" sigaw ko
sa babaeng kaharap ko habang patuloy ako sa pagbawi ng braso ko mula sa marahas na pagkaka-hawak nito sa'kin samantalang hindi ko naman siya kilala. Napa-atras ako habang patuloy naman siya sa pag-abante. Umikot ako at nagkapalit na kami ngayon ng pwesto. Siya na ngayon ang nasa alanganin. Pinilipit ko ang braso niya. Siya na ngayon ang hawak ko ng mahigpit.

"Who are you? I have nothing to do with you!" sermon ko sa babaeng may masamang balak sa'kin.

"Ahh... Aray! Tama na!"
Nang mapapikit at mapahiyaw na 'to sa sakit ay napagpasyahan ko na rin itong bitawan. Bahagya akong napa-atras, sapat na espasyo na malayo sa kaniya.

"Oo, wala ka ngang atraso sa'kin pero sa nag-utos sa'min, malaki ang pagkaka-utang mo!" makahulugan nitong saad.

"Nag-utos sa'min? S-sa inyo? P-paanong sa'min eh nag-iisa ka lang?" kabado kong tanong dito.
I'm in danger! Nasa'n ka na ba Yverson! Please help me!

She just smirks on me.
What's funny? Tsk!

Ilang saglit pa'y nagulat na lang ako ng bigla silang dumami... A lot of dull faces-girls over me! Lumabas
silang lahat mula sa kanilang pinagkublihan. 'Yong iba mula sa puno, 'yong iba nagtago at umupo lang sa likod ng mga halaman, may ilan na lumabas mula sa pagtatago sa pader at ang iba na naglakad lang palapit sa pwesto namin.

Grabe, napaka-patas niyong lumaban! Everyone's a coward to fight against me! Talagang nagkampihan pa ang mga mukhang palaka na 'to.

What should I do?
Ah, I know...

Patakbo kong inakyat ang hagdan.
Aubrey, you must keep going!

"Habulin n'yo, bilis!" dinig kong sigaw ng kanilang pinuno.

Ano bang atraso ko sa kanila?
I don't even know them all!
I am not also into a cat fight with any other girls here in the campus.
They must be crazy!

Patuloy lang ako sa pagtakbo habang nagpapa-linga-linga ako sa magkabila kong gilid para siguraduhing malayo pa ang espasyo ko mula sa mga taong humahabol sa' kin. Hinihingal na 'ko at malapit na rin nila akong maabutan. It's like me against the world. How can I protect myself into them? Masyado silang marami para harapin ko isa-isa! Damn!

Bakit ba wala ring dumadaang estudyante ngayon?
Where are the others?
Please, I badly need your help!

"Lord, whatever happens, please guide and help me to go through with this." naibulong ko na lamang sa sarili.

Bumabagal na ang pagtakbo ko dahil napapagod na 'ko. Mukhang wala na 'kong pwedeng puntahan pa.
Bahala na!

"Huli ka! Tatakasan mo pa kami!" sigaw ng tatlong babae mula sa likuran ko. Napapitlag ako mula sa kinatatayuan ko. I'm dead!

"Ahh! Let me go, please! Wala naman akong atraso sa inyo! Ano ba! Bitaw sabi eh!" paghi-histerikal kong hiyaw habang hawak nila ang magkabila kong braso. Patuloy ako sa pagtalon-talon at muling pagpupumiglas sa kanila. Nakita ko ang pagpanaog ng iba pa nilang mga kasama. Girl power into bad things, great!

Karma, is into my side, just wait for it and you'll all see!

"Sabing 'wag kang maingay eh!"
I felt the hard fist of one of them hitting my tummy. May naisuka akong mga dugo, tumalsik ito sa sahig at ramdam ko ang paghapdi ng sikmura ko dahil sa ginawa ng isa sa kanila. Napayuko, napa-pikit din ako dahil kailangan ko munang magtiis sa mga asal hayop na mga ito at na-kagat ko na lang ang ibabang bahagi ng labi ko dahil sa sobrang sakit at hapdi na nararamdaman ko ngayon. Mas masahol pa sa hazing ang kahayupang ginagawa nila sa'kin!

How dare her, hurting me like that!
Ni hindi nga ako pinapadapuan ni mommy sa lamok! Mom help me!

Isang babae naman ngayon ang naglakad palapit sa'kin. Ano naman kayang kahayupan ang gagawin nito sa'kin?

She hardly grabbed my hair using her right hand. Napasunod ang ulo ko mula sa kanang direksyon at napilitang mapatingin mula sa impaktang 'to.

"Masyado ka pa kasing pabebe, o anong napala mo? 'Di ba wala!" sermon nito sa harap ko.

"S-sino ba kayo? W-what do you want from me?" nanghihina kong tanong sa babaeng kaharap kong mahigpit ang pagkaka-kapit sa buhok ko na ngayon ay magulo na.

"Ang daming tanong!" I just received a hard slapped on my face. "Hindi na mahalaga kung sino kami. Miss, trabaho lang 'to, walang personalan!"

Walang ano-ano'y may itinakip silang panyo sa'kin na may nakakahilong amoy. Are they gonna abduct me? What am I gonna do? Mom, dad, Y-yverson... Austin... Please, find me right away!

Things start to get blurry in my sight. Nakikita ko lahat ng mga mukha nila... naka-tawa at unti-unting lumalabo... tulad ng pag-asa ko na makatakas pa mula sa mararahas nilang mga kamay.

And I just... blocked out.

---

Delightful_Harmony

Hopelessly Devoted (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon