Hopelessly Devoted (COMPLETED)

Chapter 27

Yverson

Few days had been elapsed. I think Aubrey and I have mutual feelings with each other by now because she just let me in into her heart.

Hindi break time sa puso kundi break time namin ngayon sa school para sa ilang nagdaan naming mga klase para sa araw na 'to. Agad kong niyaya si Aubrey na bumili ng aming makakain.

***

Kasalukuyan kaming naka-upo sa mga bakanteng upuan na nandito, na may katapat na mahabang lamesa. Agad ko siyang tinabihan mula sa kaniyang pagkaka-upo. I was on her left side.

"My Aubrey, anong gusto mo?" panimula kong tanong sa kaniya. She looks pale and just staring at the exit of this canteen. She even massage her forehead on a circular motion while her eyes was closed.

Imbes na sumagot kasi ay katahimikan lang ang tangi kong narinig mula sa katabi ko. Does she have any problem that keeps on bugging her head right now that's why she's acting so weird? Saglit na napako ang atensyon ko sa kaniya. Nag-aalala ako kaya't mas minabuti ko na lang na kamustahin siya. "Aubrey... Ayos ka lang ba? Mukhang matamlay ka ngayon. May sakit ka ba? Gusto mo, magpahinga ka muna sa clinic? Sasamahan kita."

Inilagay ko pa ang likurang bahagi ng kanang kamay ko para i-check kung mainit ba ang temperatura ng katawan niya ngayon.

Hmm... but she seems fine.

"H-huh? Uhmm... My head is aching a bit but I'm fine and... I'm just thinking about something, don't worry." tanging nasabi ni Aubrey sa harap ko, napamulat ito at agad naman niyang inalis ang kamay ko na nakaharang sa kaniyang noo.

"Sigurado kang okay ka lang?"
muling pangungulit ko pa. I even tapped her back.

"Yeah!" she calmly said.

"Okay. Ano nga palang gusto mong bilhin ko para sa'yo, my Aubrey?"

"Anything will be just perfectly fine, Yverson. Basta galing sa'yo." pagtatapat pa nito. She even showed me her radiant smile. Simula pa lang ng araw ko, pero binubuo mo na agad! Aubrey naman eh!

Nang marinig 'yon ay naglakad na 'ko papalapit sa tindahan na nasa aming canteen. Hindi ko maitago ang kilig na nararamdaman ko ngayon, lalo na sa tuwing kasama ko ang masungit kong cheesecake.

Ako na ang pumili ng aming kakainin. Nang makabili at makapag bayad ay naglakad ako pabalik sa aming mesa.

***

"Here's for you, my cheesecake... Carbonara, a banana, chocolates and yakult for your healthy digestion." Matapos banggitin isa-isa ay inilapag ko 'yon sa harap niya. Couple kami ng kakainin ngayon. Hays, ang sarap pakinggan... couple.

"Thank you, Yverson!" She automatically grabs her utensils for eating and wiped it in tissue.

"You can also call me yours... 'Yon
eh kung gusto mo lang naman." pagpaparinig ko sa kaniya. When our eyes locked, I even winked at her. And there she was, giving me her death glare. Para siyang laging naglilihi sa'kin. Lagi ba naman akong sinusungitan. Pero 'di bale, ang ganda naman niya lalo na pag na-aasar na siya sa pagmumukha ko. Muli lang akong napa-ngisi sa harap ni Aubrey.