Crush
Im hopelessly crushing to someone that won't never be mine. Well, thats life. You can't get everything you want. Lalo na pag dika top sa ibang bagay dika nag eexcel sa ibang bagay. Dika papasinin pag panget ka. You have to be pretty to be notice. You have to be good to be appreciated. And you have to be beautiful to be love. Pag wala ka nyan, wala itsapwera ka.
Having a crush of every woman's dream is a bliss. Pero pag napansin ka ng matitipuhan mo, they will cursed you to death. And I think thats scary. So better hide it to your self. Para pag nasaktan ka, ikaw lang ang nakakaalam. Its better to crush him in private. Kasi in your private dreams, you can have him, you can kiss him, and you can love him. Private fantasize.
Natulog na sa tabi ko si Jona. Kami nalang dalawa dito sa hospital kasi umalis sila. Umalis rin si Vandros. Di na nag paalam sakin. Okay lang. Sino naman ako para mag paalam sya diba? Di naman nya ako jowa or ano. Di ko rin sya ka ano-ano.
Pumasok ang doctor at tinitigan ang papel na kanyang dala.
"Are you the daugther of Andrus Saavedra?"
Tumango ako at ngumiti.
"Opo."
Tinitigan nya muna ako at bumuntong hininga may binasa sya sa papel at ang katagang "Discharge" lang ang naintindihan ko kasi ang bilis nyang mag salita.
"Thankyou po, Doc." sabi ko at tumango lamang sya at umalis na ng room.
Natanggal na rin ang dextrose na nakakabit sa kamay ko at wala narin ang ibang hospital equipment na nakakabit sa katawan ko. Finally, i can now step, walk and run of greeny and skyblue place of Lazi.
Dahan dahan akung bumaba sa malamig na tiles at hinanap ang damit na pwedi kung susuotin. Hindi naman masyadong mainit sa room ko, pero hindi ako komportable sa sout ko na hospital gown. Nag mumukha akung masakitin neto.
Pumasok ako sa banyo at ginawa ang pweding gawin doon. Nag bihis na ako at lumabas. Tinignan ko ang wall clock. It still 4:35 in the morning pero I can't wait to go home. Because i know, there is no place like home. At the end of the day, uuwi ka rin where your heart really belong. Umupo ako sa sofa at hinintay ang mag umaga at gumising si Jona.
May ref sa gilid at binuksan ko ito. Medyo kumalam na ang sukmura ko at may nahanap na isang packlunch at tubig.
Sa kalagit naan ng pag kain ko, biglang pumasok si Vandros at tinignan ako.
"Why are you wearing like that?" tanong nya.
"Sabi kasi ni Doc, discharge na ako." kalmado kung sabi.
"Who's that fucking doctor?" he softly curse. And that maid my heart beat faster that its normal beat.
"D-diko alam. Diko kasi maintindihan sinabi nya. Discharge lang naintindihan ko." mahinahon ko paring sabi.
Hinilot nya ang dulo ng kanyang ilong at kinuha ang cellphone nya at may tinawagan gamit lengwahe nila. Teka... Bakit spanish ginagamit nila? Baka nakalimutan nila na nasa pilipinas tayo. Uso mag bisaya at tagalog.
"Alam no bang marami pang itetest sayo? You need to rest. Ikaw dapat nandyan sa bed at hindi si--" tumayo at at pinutol sya.
"Yes, kailangan ko mag pahinga but it doesn't mean, Jona don't need the rest. Inaalagaan nya rin ako kaya kailangan nya rin iyon."
"But you are in pain..." bumuntong hininga sya bago dugtungan ang sinabi. "My baby, is still in pain."
Naramdam ko ang dumaloy na kuryente sa katawan ko. I like the way he called me that way. Nakakagaan ng loob. Naramdaman ko na pumula ang pisnge ko kaya tumalikod ako sa kanya at pinunasan ang pisge ko gamit ang aking palad. Bat sya ganyan? Don't use the word to me. Im marupok you know.
"Okay lang ako, Van... Ilang araw rin ako nag pahinga kaya okay na ako. Gusto ko makakita na ng kabayo at mga damu. Hindi equipment ng hospital." sabi ko sa kanya at tinalikuran parin.
"How rude. Dalawa na nga likod mo, tinalikuran mo pa ako. Face me." Pabiro nyang sabi.
"Anong dalawa ang likod ko? Hey!" lumapit ako sa kanya at hinapas sya. "Don't judge the boobs by its cover. Better look at inside to discover." pabiro ko ring sabi.
Sumeryoso sya at tinitigan ako sa mata.
"Hey you kid, where did you get the fool words? Who the hell teach you that?" malamig nyang sabi.
Napatahimik ako at napakurapkurao. Dahan dahang umupo sa sofa at yumuko.
Oo nga self, sino nag turo sayo nyan? Dika naman tinuruan si Jona yan ah. Di naman yun malandi. Lalo na kay mama.
"ah... Napul-lot kulang sa daan. Hehe" tumawa ako ng mahina at tumahimik na.
Wala na. Ayoko na mag salita. Nakakatakot talaga sya pag galit. Dapat nalang pala tumahimik ako or kundi natulog.
Sa kalagitnaan ng pag tahimik namin, bumangon si Jona at tinignan kami ni Vandros.
" O, nahihiya kayo na baka marinig ko ang usapan nyo? Kuya Van, be a man. Penge pera pam bili pag kain. Don na ako sa labas kumain para naman makapag usap kayo. Pag usapan nyo ang dapat pag usapan." sabi ni Jona habang inayos ang kanyang mukha.
Nilabas ni Van ang blue bills nya at ibinigay ito kay Jona. Lumaki ang mata nito at napatingin kay Van.
"Teka kuya, sobra eto." sabay bigay nya sa ibang pera.
"nahh, bili ka na rin pasalubong. Uuwi na tayo mamayang gabi."
Tumango lamang sya at kumaripas na ng takbo. Nang naramdam ko na wala ng tao kahit sa lobby, tumayo si Vandros para kunin ang monoblock chair at umupo sa harapan ko.
"Now, lets go back."
Nakayuko lamang ako at inintay sya mag salita.
"Now, tell me whose that guy you are lately talking about." sabi nya habang nilalaro ang kamay ko.
"Ha?" yan lang ang tangi kung nasabi.
"The guy you are talking about lately. You told your mom you like someone. Who is that nigga?" mahinahon nyang sabi.
Wow, maka nigga naman to akala mo rin di sya nigga e.
"Does it matter? Wag muna alamin."
"Yes, it matters. So, whos that guy?" tanong nya parin.
"Bakit gusto mo alamin?"
"Because i want too."
"Pano kung diko sabihin?"
"Then, i will kill that nigga."
Kumunot ang noo ko. Bakit nya gustong alamin?
"You monster, you don't need to know it. Di na yun importante."
Pumikit sya bago nag salita.
"I can be monster if you want too. I just want to protect you." he heavily sighed. "So, who is that guy, baby?"
Here we go again, sabing wag moko tawaging baby e.
"I wont stop calling you baby. You are now my baby. You are now my responsible. My responsible to take care of you, protect you from harm. So now tell me, who is that guy?"
Inirapan ko lang sya at tiningnan ang oras. Its now 6:26 in the morning. At di parin nakarating sila mama. San na kaya sila? Alam kaya nila na uuwi na ako ngayun?"
"Pag sasabihin ko ba, may mag babago ba?" tanong ko sa kanya.
Nag pout lamang sya kaya napatingin ako sa mapula at manipis nyang mga labi. Oooh, i forgot, this man is God. God from Greek. Shit.
"Ikaw ang crush ko, happy?" seryosong sabi ko.
"Ikaw ang lalaki na natitipuhan ko. Masaya kana?"
Now, this is no longer a secret. Alam na nya na gusto ko sya. Well, may isang tao talaga na ipaparamdam satin yung karupokan natin. And I think, that is Vandros.
"I already knew that. I just need a confirmation." He huskily said while he gently rest his head in my shoulder.
"Finally, the girl I like is now having a crush in me." and he kiss my neck and forehead.
BINABASA MO ANG
Vengeance Of Mine (Isla Del Fuego Series 1)
Fiction généraleVandros Darrick Sandoval is an elite bachelor and finally found someone whos way younger than him. Is it history repeats it self? Or this is their Vengeance?