Vengeance Of Mine (Isla Del Fuego Series 1)

Kabanata 3

Saavedra

I don't know what happened after that. Ang namalayan ko nalang ay nasa clinic ako. Kasama si Ms. Magbanwa, wala na yung lalaki kasama nya. Yung kamukha nya.

I want to ask Ms. Magbanwa kung ka ano-ano nya ang lalaking iyon. I just remember the last thing i did a while ago is crying because he also had my eyes. Marami akung katanungan na nag hahanap ng kasagutan. It feels like, i lost a missing part of my life. It feels like, kulang ako pag wala yung isa. Oo nabubuhay ako pero parang may kulang. My mama is enough for me. But something inside me looking for that missing part.

When i was kid, okay lang wala akung ama. My mama teach me to be independent. Na kaya ko mabuhay ng walang papa. Pero hanggang namulat ako sa totoo, mas maigi kung may ama ka talaga. Im not being unfair to my mama. Alam ng mama ko ang na fefeel ko. Kahit hindi nya ako tinatanong about kay papa. Alam nya yun. Alam nyang nag hahanap ako ama. Kasi alam nya rin sa sarili kung gaano kasakit mawalan ng ama or mabuhay ng walang ama.

"Gising kana pala... kumusta pakiramdam mo?" Tanong nya.

Hindi ako sumagot. Instead, im just staring at her. Medyo kamukha kami. Yun lang ang pumasok sa isip ko. We have the same eyes. At medyo rare ito kapag nakatira ka dito sa pilipinas. Pero unlike her, angat na angat talaga ang pagiging Spaniards nya. Ako ang nahahati. Pilipina.

Binuksan nya ang pack lunch. I don't want to eat. But then, i need energy for my next class.

Suminghap sya at tinakpan uli ang pack lunch. Tinitigan nya ako gamit ang malumanay nyang mga mata. As if may sinasabi itong hindi ko naiintindihan.

"I know your craving for the answers. But, hindi ako ang tamang tao na makakasagot nyan, Lauvette." Biglaang utas nya na naka pag pabalik sa aking urat.

What does she means? How did she know? Nahahalata naba ang pagiging tulala ko? Napabayaan ko na ba ang sarili ko kaya ito ang nangyari?

"May kinalaman kaba neto?" Tanong ko.

I may sound rude but i don't care. All i need right now is the answers. Sumasakit na ang ulo ko dahil dyan!

Tumango uli sya. Napapikit ako sa naramdaman kung pag tusok sa aking puso. Literal itong sumasakit ngayun na para bang tinutusok ito ng milyon-milyong karayom.

Naramdahan ko ang hikbi nya at napadilat ako. Why is she crying? Na guguilty ba sya sa ginawa nya? Kung nagiguilty sya, sabihin nya nalang sana! Thats the best solution right now!

"You wanna know the true? Pumunta ka ngayung linggo sa Mansyon ng Sandoval. There, malalaman mo lahat ng kasagutang. Malalaman mo ang lahat. But, i tell you, don't hate me..." Suminghap sya bago dugtungan ang sinabi "I may be bad to you but don't hate me after you heard that. Promise me, okay?"

Hindi ako umimik. I wont give assurance. And why she's  telling me this? Im not even invited to that celebration. Hindi ako galing sa mayayamang angkan at higit sa lahat, hindi ako kilala ng mga Sandoval. Kilala nila noon ako pero hindi ko alam ngayun. I wont even gate crash! Kasi hindi ko naman iyon gawain. And im not that kind of person. But, what if totoo ang sinabi ni Ms. Magbanwa? Im still hesitating.

Hindi ako tumango. Tiningnan ko lang sya sa mata. By now, diko na alam anong gagawin ko. Nahahati ako sa katotohan at sa takot. Pero sa ngayun, isa lang ang masasabi ko... ang kumain. Kanina pa ako nagugutom at wala na akung paki kung sino man ang kaharap ko ngayun.

Kinuha ko ang pack lunch at binuksan. Naramdaman kung tinitigan ako ni Ms. Magbanwa. Hindi naman sa makalat akung tao pero feel ko malinis yung kamay ko kaya nag kamay lang ako kumain. Kumunot ang noo ni Ms. Magbanwa sa ginawa kung kagagohan.