Lust Words: I Love You

86.Another Pain

Alex POV

ilang oras na simula Ng Iwan ako ni Sarah pero patuloy parin sa pag tulo ang mga luha ko.

kanina pa nag riring ang phone ko Kaya Naman sinagot ko ito.

"is this Alexandra?"

I looked at the screen name pero unregistered number Lang.

great. just great. ito siguro ang lucky day ko.

pinaharurot ko pa Ng mas mabilis ang kotse ko papunta sa bahay nila.

this would be the first time na makikita ko ang parents nya.

Wala na akong pake Kung mapansin nilang mugto ang mga Mata ko. bumaba ako Ng kotse at inalalayan Naman ako Ng mga tauhan nila.

Hindi ko na napigilang maluha Ng Makita sya.

nakatitig Lang ako sa kanya Ng may yumakap sakin.

"thank you for coming."

umiiyak na Sabi nito. pinunasan ko ang mga luha ko at malungkot na ngumiti sa kanila.

lahat sila naka palibot sa kanya. mababakasan Ng pagod at lungkot. mga maga ang mga Mata at halatang nasasaktan.

"she's been waiting for you for how many times. patawarin mo kami Kung ngayon Lang namin sinabi sayo. kasalanan ko ang lahat."

umiiyak na Sabi Ng Isang may edad Ng lalaki.

"Wala po kayong kasalanan. I understand."

pinaliwanag nila sakin ang lahat.  sobrang bigat Ng dibdib ko sa lahat Ng nalaman ko. Hindi ko mapigilang maawa at masaktan sa mga nangyayare. the whole time na nagku kwento sila Hindi ko mapigilang maiyak.

halos lahat Hindi kinaya ang katotohanan. buong angkan nya ay nandito at sobrang nag dadalamhati.

pinag pahinga ko muna sila at biniling hayaan nila na ako muna ang mag alaga sa kanya.

nakatitig Lang ako sa kanya habang papasok Ng room nya.

biglang nag flashback sakin ang lahat. lahat Ng memories na meron kami. lahat Ng masasayang alaala.

umupo ako sa bakanteng upuan sa gilid Ng Kama nya.

naging hospital na ang buong kwarto nya dahil sa mga Kung ano anong gamit na kailangan nya.

muli na namang tumulo ang luha ko Ng maalala ang kwento ng mga magulang nya.

"bakit Hindi mo sinabi sakin?"

umiiyak na tanong ko dito. umaasa na Sana ay sumagot sya.

"hi xy, I'm here. do you miss me? gising kana. marami kang dapat ikuwento sakin."

umiiyak na Sabi ko dito.

hinawakan ko ang kamay nya at hinalikan ito.

"she was diagnosed with stage 4 leukemia. Hindi na namin Alam ang gagawin sa kanya. lahat na ginawa namin. Kung saan saan kami pumunta . pati ang mga hospital abroad Wala Ng nagawa. pinilit nya na umuwe dito sa pilipinas dahil gusto ka daw nyang Makita kahit sa huling pag kakataon. honestly, Hindi ko parin matanggap na nag Mahal sya Ng kapwa nya babae pero Everytime na makikita ko syang masya habang naka tingin sa mga pictures nyo, nasasaktan ako kase bakit pinag damot ko Yun sa kanya. it's all my fault."

umiiyak na Sabi ng mommy nya. niyakap sya ng Asawa nya.

hinaplos ko ang pisngi nya.

sobrang laki na Ng pinayat nya. halos Hindi Mona sya makikilala sa sobrang bagsak Ng katawan nya.

ang daming naka saksak sa kanya na Kung ano ano para mabigyan pa Ng buhay.

"hey. wake up. I'm here. I miss you so much."

mabilis na pinunasan ko ang mukha ko Ng dahan dahan at nanghihina nyang binuksan ang mga Mata nya.

"a-lex"

mahinang Sabi nito habang may oxygen mask.

"xyrille. yes it's me. I'm here. you want something? may masakit ba sayo?"

pumikit sya at ngumiti.

"im happy your here"

nanghihina nitong Sabi.

Hindi Kona napigilang umiyak muli pero pinilit Kong ipakita sa kanya na matapang ako.

"bakit Hindi mo sinabi sakin? bakit Wala Kang sinabi?"

iniangat nya ang kamay nya na parang gustong hawakan ang mukha ko Kaya Naman kinapitan ko ito at kusang nilagay sa pisngi ko. I kissed her hand and cried again.

"because I love you. I want you to be happy with her"

"I'm so sorry xyrille. sorry for using you. napaka selfish ko. Kung Alam ko Lang Sana Hindi Kita ginamit. patawarin moko"

humagulgol na ko Ng tuluyan. nakita ko ang mga luhang bumabagsak sa pisngi nya. kahit nasasaktan at nahihirapan, nakangiti parin sya sakin.

"shh. it's not your fault. ako ang may gusto nun, diba? masaya ako sa lahat Alex. Wala akong pinag sisihan. siguro Kung meron man, Yun ay ang Hindi ko pa pag sulit sa mga panahong kasama Kita. I love you Alex, I still love you"

bakit ba kailangang ganito kapag nag mamahal? kailangan Ng sobrang sakit at hirap. Hindi ba pwedeng masaya Lang ang lahat?