Lust Words: I Love You

67.Honesty

Sarah POV

everyone deserves a second chance. everyone deserves to be happy.

but how can you give someone your second chance if you didn't give yourself a chance to be free.

walang araw at oras na Hindi ko pinag isipan ang pipiliin Kong disisyon. sobrang hirap na para bang gusto ko na Lang mag laho sa mundo.

paano ka pipili sa dalawang taong parehong naging mahalaga sa buhay mo.

parehong nag bigay Ng saya at pag mamahal.

parehong nag bigay kulay sa madilim mong mundo.

paano ka pipili Kung Alam mong may maiiwan at masasaktan?

magiging masaya kaba Kung Alam mong may isang nag durusa?

sa tuwing nakikita ko kahit Isa Lang sa kanila, para na Kong pinapatay. sobra akong nasasaktan sa tuwing maiisip Kong kailangan Kong pumili.

sa tuwing kasama ko si Drake, sobrang saya ko. pakiramdam ko Kaya ko Ng Wala si Alex sa buhay ko. akala ko buo na ang pag mamahal ko sa kanya pero nung nakita ko Kung paano sya asikasuhin at gaano sila kalapit ni xyrille, pakiramdam ko tinutusok ang puso ko. parang nadudurog ang puso ko

I tried to distance myself. sobra akong naging thankful sa pagiging busy ni Drake dahil nakakapag isip ako. pakiramdam ko nakalaya ako. pero akala ko nakakaya kona. akala ko nakakapag decide na ko pero ito, Hindi ko Alam Kung paano ko haharapin si Alex.

Alam ko sobra ko syang nasasaktan pero triple ang nararamdaman ko.

"do you love me? no. do you STILL love me?"

"no."

no Alex. I mean yes. I still love you but I can't.

"Hindi ako naniniwala."

please Alex. believe me. ayoko Ng pahirapan ka.

"I don't care."

"then look at me. sabihin mo sakin Ng harapan. tumingin ka sa mga Mata ko at sabihin mong Hindi Mona ko mahal."

napapikit ako at Hindi na napigilang maluha. mabilis Kong pinunasan ang mga luha ko.

"Wala na Kong pake Kung ayaw mong maniwala"

"if you don't love me anymore, then why are you crying? bakit mahirap sayong tumingin sakin at sabihing Hindi Mona ko mahal. sabihin mo ang totoo. Alam ko Mahal mo parin ako. Alam ko ako parin. please Sarah, tell me. please"

"oo! oo Mahal parin Kita, oo hanggang ngayon ikaw parin. oo Hindi ko Kaya! ito ba? yan ba gusto mong marinig?!"

umiiyak na sigaw ko sa kanya.

"Sarah,"

"Alex. Tama na. hirap na hirap na ko. pinipilit ko na umiwas, na labanan itong letseng nararamdaman ko. Tama na Alex. please"

she tried to walk closer to me pero umatras ako.

"please. stop."

"pero bakit Sarah? bakit ba paulit ulit mong pinapahirapan ang sarili mo? bakit ba patuloy mong sinasaktan ang sarili mo?"

"dahil ito ang Tama. Alex. Mali ito. Mali ang lahat satin."

"ano bang Mali? Hindi kita maintindihan. anong Mali sakin? sa atin?"

"lahat! lahat lahat. Mali na nakilala Kita. Mali na minahal Kita. Mali lahat nang nangyare satin"

nakita ko ang sakit sa mga Mata nya. maybe it's better to hurt her a lot para suklaman nya ko at kalimutan.

"I don't believe you. sinasabi mo Lang yan kase."

"Alex, why can't you understand. mahirap bang maintindihang dapat na nating itigil to?!"

"oo mahirap. sobrang hirap Sarah. Alam ko sinasabi mo Lang Yan dahil hanggang ngayon galit kapa sakin. Alam ko may natitira paring galit sa puso mo dahil minsan akong naging Gago at iniwan ka. pero Sarah, just give me another chance then I prove to you that I will never leave you again. not now na Alam Kong ikaw ang Mahal ko"

"Alex, wag na nating pahirapan ang sarili natin. Mali ito. mali Tayo. maling may nangyare satin. sa Mata Ng tao at sa Mata ng Diyos Mali ito"

"that's fucking bullshit!"

hinhingal sya dahil sa tindi Ng galit na nararamdaman. I deserve this. I deserve all her anger.

"Kung Mali pala lahat Ng ito, bakit, bakit moko minahal. bakit tinuruan mo pa Kong mahalin ka Kung sa huli, aayaw ka din pala."

"I'm sorry Alex"

nag lakad na ako palayo pero muli akong napahinto Ng may mga braso ang pumulupot sa bewang ko. Hindi ko na mapigilang mapa luha Ng maramdaman ang mga luha nya sa balikat ko.

"please Sarah, don't do this to me. sobrang Mahal Kita at Hindi ko kayang mawala ka sakin. I will do anything just please. please don't leave me."

"Alex,"

"buong buhay ko, naging duwag ako. nag patalo ako sa takot na baka Kung anong sabihin sakin, sa atin Ng ibang tao. naduwag ako at Hindi ka pinag Laban. natakot ako na Hindi nila Tayo maintindihan. ngayong Alam Kona ang gusto ko. at Alam ko sa sarili Kong Kaya kitang ipaglaban, ayoko Ng mawala kapa sakin, Sarah. I really love you and that's whats important for me."

umiiyak na humarap ako sa kanya.

"pero Alex, ayokong maging unfair sayo. ayokong masaktan ka."

"mas triple ang sakit kapag iniwan moko, Sarah. ikaw Lang ang meron ako. ikaw na ang naging buhay ko. please don't do this to me. diba, Sabi ko sayo, kahit Hindi ka muna pumili, kahit maging pangalawa Lang ako ayos Lang sakin. kahit patago ok Lang Basta makasama Lang Kita."

"bakit Alex, bakit Kaya mong tiisin lahat Ng ito"

"dahil Mahal Kita. at lahat Kaya Kong gawin, lahat Kaya kong tanggapin, wag mo Lang akong Iwan."

she kissed my hands.

"Hindi no Kaya Ng Wala ka Sarah. minsan ka Ng nawla sakin at ayoko Ng mangyare ang bangungot nayun. never."

"I love you Sarah,"

tumitig sya sakin na para bang nag hihintay Ng sagot pero bigo syang marinig ang mga salitang Yun.

niyakap nya ko Ng mahigpit at pakiramdam ko, gumaan ang loob ko.

Lord, please help me. Hindi Kona Alam ang gagawin ko.

but at the same time, I want to say thank you. thank you for giving me this  lady.