Lust Words: I Love You

97.Moved on

Sarah POV

'sa buhay Ng Tao, napakaraming dapat maranasan. Hindi natatapos Ang araw na wala Kang matututunan. Alam Kong gasgas na pero Tama nga. everything happens for a reason. yes, sometimes those reasons makes us cry. minsan o madalas, sobra tayong nasasaktan. siguro ganun talaga Ang buhay Ng Isang Tao, hanggat humihinga, hanggat buhay at gumigising, hindi matatapos Ang hirap at pagod. pero sa huli, palagi parin tayong may malalapitan. may mga Tao paring dapat nating gawing inspirasyon at lakas para mag patuloy. even God is always here for us.'

nakangiting sinarado ko ang laptop ko Ng matapos Ang pag tatype.

sa wakas. natapos ko din.

tumayo na ako at nag unat unat.

nako mag ka quarter na pala.

mabilis na pumunta ako Ng cr at naligo na.

after how many minutes, mabilis na pinaandar ko ang kotse at takbo lakad na tinungo ko ang simbahan.

"oh God. thanks God your here. I thought your not coming"

"I'm sorry. "

ngumiti lang ako sa kanilang lahat at nag umpisa na Ang misa.

nakangiting pinag mamasdan ko ang nabuong pamilya Nina Nathan.

a part of me was so jealous for their success. not only on the industry but also in love.

nakangiting pinagmasdan ko si Claire. Nathan and Cindy's daughter.

halos isang taon na Rin Ang lumipas simula nang mabaliw ako sa pag ibig.

Hindi ko maiwasang makadama Ng hiya at inis sa tuwing maaalala ko Kung paano ako naging immature. at the age of 27 ganun Ang inasta ko.

"hey. why are you smiling like that?"

"I'm sorry. I'm just, remember something"

siguro nga ganun talaga kapag nag mamahal. kahit matanda kana at may edad minsan nagiging childish at immature.

love has no age, no gender, no exemption at ganun din kapag masasaktan.

masayang natapos ang binyag at sa wakas makakauwi na Rin.

"Hindi kana ba talaga sasama sa reception?"

umiling ako Kay Nathan

"Hindi na. aasikasuhin ko pa kase Yung shop. Alam mo na, medyo dumadami na Ang costumer at kailangan Ng tulong ni Dianne."

"how sad, I thought your coming"

nginitian ko si Cindy at humingi Ng pasensya.

nakipag kulitan lang ako Kay Claire at umalis na.

Hindi ko makakalimutan Kung paano nila ko tinulungang makabangon.

sumama ako sa Canada at naging maid of honor. Hindi ko makakalimutan Kung paano ako umiyak habang pinapanood silang kinakasal. akala pa tuloy ng ibang Tao, naging ex ako ni Nathan.

Hindi nila ko iniwan. nag stay ako nang halos isang buwan sa Canada para daw maka move on. lagi silang nasa tabi ko Kaya Naman madali akong naka recover.

minsan may mga lakad sila na lagi nila Kong sinsama. kahit ayaw ko, pinipilit nila ko.

isang bagay na nalaman ko mula sa kanila. kapag nag mamahal ka, dapat para Kang Traveller. hinahanap ang ganda at panget sa isang Tao. dapat Hindi ka takot mag explore at tumanggap nang pag kakamali mo. dapat understanding ka at dapat, tinuturing nyo Lang Ang isat Isa na parang kaibigan at kapatid.

minulat nila ko sa ka totohanang Hindi pa pala ako tunay na nag Mahal Ng buo. dahil sa pag ibig, masasaktan at masasaktan ka, pero Ang tunay na nag mamahal, marunong mag paraya, marunong mag Mahal na walang kapalit, marunong mag patawad at higit sa lahat, marunong mag hintay.

noon ko lang napatunayan na Ang lahat Ng pag tingin ko Kay Alex ay Puro infatuation lang. pag hanga, pag kagusto at Hindi ko maikakailang maaring dala Lang Ng lust.

noon umuwe ako galing Canada, hinarap ko si Drake. kinausap ko sya at Ang nakakatawa, napaka bait nya talaga. sobrang bilis nya Kong pinatawad. halos lumuhod na ko sa harap nya pero nakangiti parin sya sakin. siguro nga, minahal nya talaga ko Kaya handa syang mag paraya.

para sakin, Hindi katangahan Ang tawag dun. Hindi martir Ang taong gumagawa non, para sakin, sila Yung mga taong totong nag Mahal.

nakangiting pumasok ako sa shop.

"good morning mam."

agad na pinanlakihan ko Ng Mata si Dianne

"ikaw talaga. anong Sabi ko?"

"sorry po. h-hindi po kase talaga ko sanay"

"pasaway ka talaga"

siya si Dianne Isa sa naging estudyante ko sa school namin ni Nathan. maaga syang nabuntis at iniwan Ng nobyo. nakita ko syang nag titinda sa palengke at dahil mukhang Hindi sila nag kakasundo Ng amo nya, inofferan ko sya sa shop at Eto na nga.

"kamusta Naman po Ang binyag?"

"ayun. ayos naman. ikaw? ayos ka Lang ba dito?"

"opo."

"nasaan si Rico?"

"nasa crib po nya, natutulog."

tumango ako sa kanya at pumasok sa opisina ko. napangiti ako Ng Makita ang batang si Rico na natutulog.

"may kailangan po ba Kayo.?"

"nako Wala Naman. may dinaanan lang ako. nga pala, bukas baka Hindi ako makadaan dito ha, may aatenan akong seminar. magiging okay ka Lang ba?"

"nako. Wala pong problema. ako na pong bahala"

past 5 na nang mag pasya akong umuwe.

tinulungan ko Lang na mag Sara Ng shop si Dianne at umuwe na Rin.

pabagsak na nahiga ako sa kama

ilang minuto akong tumitig sa kisame bago naisipang maligo.

after Kong maligo, agad na kinuha ko ang laptop ko at tinignan Kung may mga updates ba.

Hindi ko napigilan mapangiti nang Makita ang masasaya nilang kumento.

'oh my God. that was so sad'

'so heartbreaking Naman. please continue writing'

'grabe Ms A. pinaiyak mo ko'

at marami pang ibang kumento.

siguro Isa sa naging way ko para mag move on ay Ang ibahagi Ang malungkot Kong kwento sa mundo.

Hindi ko kayang sabihin Kung Sino talaga ko Kaya Naman gumawa ako Ng Isang account Kung saan ginawa Kong kwento Ang buhay ko.

maraming natuwa, nasaktan, nalungkot, kinilig. marami din Ang nag bash sakin but at the end, naging stress reliever Kona to.

isang comment Ang pumukaw Ng atensyon ko.

'Ms A. Sana Kayo parin ni Alex. I'm not bi or any member of LGBT but I support your lovestory. Sana magbalikan Kayo. maniwala ka lang '

sinarado ko na Ang laptop ko at muling humiga sa Kama.

haist. kamusta na Kaya sya?