Lust Words: I Love You

37.Confussion

Sarah POV

The days had pass so fast at balik lang din sa dati ang lahat. Medyo lumalaki na ang flower shop ko at unti unti na itong nakikilala. After din ng wedding ni Carmen halos araw araw ng may dumadalaw sakin na mga dati Kong estudyante. Carmen and her husband went to Singapore to celebrate their wedding and even their honeymoon.

Napa angat ang ulo ko ng tumunog ang Bell sign na may costumer.

"welcome. oh, Anna want something?"
"good morning ma'am. yes, same as before."
"aw. Here."

at inabot ko sa kanya ang limang white roses.

"thanks ma'am. Paborito na talaga ni mommy ang mga bulaklak nyo haha."
"nako. Pasabi salamat ha."
"opo ma'am. Sige po mauna na po ako. "
"sure. take care"

kumaway muna sya bago pumasok sa sasakyan. nakangiting tinungo ko ang office ko pero agad ding napabalik ng bumukas muli ang pinto.

"welcome- oh. Ikaw. Ano na namang kailangan mo?"

walang gana Kong tanong dito.

"why it seems like I disappoint you?"
"ano na Naman bang kailangan mo?"
"nothing. I just bring some lunch. I know Hindi kapa kumakain."

bago pa man ako mag react, nilagpasan na nya ako at tumuloy na sa office ko. I look at my wall clock. yeah right, 30 minutes before the lunch time. dahil Wala Naman akong choice, pinalitan ko na muna ang sign sa pinto ng lunch break at tumungo sa office ko.

"come on, let's eat."
I sigh before taking my seat on my mini couch katapat nya.

I look at him na mukhang kinailang nya.

"why? is theres something wrong?"
"Drake, I already told you about  this."
"what? oh, I'm sorry I forgot you have an allergy with beans"

napailing na lang ako ng aligaga nyang tinanggal ang beans sa pag Kain ko.

"Drake, it's not what I'm talking. Tinutukoy ko ito, itong ginagawa mong pag sunod sakin. at Isa pa Sino bang nag Sabi sayong allergy ako sa beans?"
"oh, haha I'm sorry. Sa peanut nga pala. Damn you Drake."

Napa face palm na lang ako sa aktong pag away nya sa sarili nya.

"Drake, Drake listen. ayokong paasahin ka well infact Hindi ko talaga maibibigay sayo ang gusto mo."
"b-but why? h-hindi mo ba ko kayang pag katiwalaan? Hindi mo ba ko kayang bigyan kahit isang pag kakataon lang?"
sa kabila ng nakakatawa nyang accent sa pag tatagalog, nangibabaw parin ang lungkot at sakit sa mga mata nya na nag paramdam sakin ng guilt.

"Drake, ok. I'm going to be honest"

sasabihin ko ba talaga sa kanya? pero baka mandiri sya. pero at least naging honest ako diba. I look at him and he just stare at me seriously. huminga muna akong malalim.

"i- I'm lesbian. I- I once love a woman. that's why-"
"do you still love her?"
napatingin ako sa kanya. seryoso lang syang nakatingin sakin.
"I - I don't know."

mahina Kong sagot at napatungo. nakita ko ang pag angat nya na nag papahiwatig ng pag Tayo nya. I knew it.

nagulat ako ng maramdamang may umupo sa gilid ko at mahigpit na niyakap ako.

"d-Drake"
"I don't care about your past. what matters to me is you. only you. I really love you Sarah and I really want you to give me chance. just one chance Sarah. I don't care if you still love someone whether his a boy or a girl. but I really want to make you happy. please Sarah. I know its sound so gay and pathetic but I will never, ever waste that chance. I will always make you smile. I will try my best to become your best man. okay lang Kung maging panakip butas mo ako. just let me love you and feel to you that you are really special and youre not worth it to be hurt and cry. I love you Sarah. I really do."

nanatili lang akong naka tulala at walang mahanap na kahit anong salita.

bumitaw na sya sa yakap. nakakapit sya sa balikat ko at nakangiting nakatitig sakin.

"I know I startled you. you don't need to answer me now. maghihintay ako Kung kailan ka magiging handa. sorry if I said to much. I just can't help to say all those words. hahaha. come on, let's eat"

buong buhay ko ngayon lang ako nakarinig ng mga ganung salita. buong buhay ko ngayon lang may nag paramdam sakin na mahalaga ako. pero handa na nga ba ako? paano Kung nangungulila lang ako. ayokong mag paasa dahil Alam ko Kung gaano Yun kasakit.

"ahhh!!"

I shout in frustration. ilang oras na Rin ang lumipas nang umalis si Drake dahil sa emergency meeting nila sa kompanya niya pero hanggang ngayon iniisip ko parin ang mga sinabi nya sakin. Hindi ko Alam Kung bakit sobra akong affected sa nakita Kong lungkot at sakit sa mga Mata nya.

"maybe I'm just guilty. that's why..."

guilty for what? aish. sumasakit na ang ulo ko sa kakaisip.