Lust Words: I Love You

85.Truth Hurts

Alex POV

hanggang ngayon, Hindi ko maiwasang makaramdam parin Ng sakit. pakiramdam ko unti unti na akong pinapatay sa mga narinig ko.

nang umalis ako Ng hospital, gulong gulo ang isip ko. Hindi ko Alam Kung bakit Hindi ako nagagalit. pakiramdam ko ngayon Isa akong kriminal na guilty sa nagawang kasalanan.

dahil gusto Kong mapagisa ay dumeretso na Lang ako Ng condo at mag isang nilalagok ang alak.

mapait na napangiti ako Ng mag ring ang phone ko at Makita Kung Sino ang tumatawag.

inubos ko muna ang laman Ng can ko bago sagutin ang tawag.

"hey. Alex, we need to talk"

I bitterly smiled.

"yeah. I guess we need. I'm in my condo. feel free to go here."

yun Lang at binaba Kona ang tawag.

after Ng mahigit isang oras ay dumating Nadin sya.

"I'm sorry I'm late, may inasikaso Lang sa kailangan ni Drake"

Hindi ako sumagot at tumuloy sa paglakad.

napahinto sya Ng mapansin ang mga nakalatang alak sa Sala.

"are you drinking?"

"isn't it obvious?"

cold Kong sagot.

"hey, what's the matter? may problema ba?"

Hindi ko pinansin ang tanong nya sa halip ay tinanong ko na Lang din sya.

"what is it? anong pag uusapan natin?"

"ahm, I guess maganda na sa susunod na Lang Tayo mag usap. mukhang tipsy kana eh. baka ma misinterpret mo pa"

ngumisi ako sa kanya.

"ano ba yun na Alam mong ika mimisinterpret ko? bakit Hindi mo na sabihin ngayon?"

"Alex. maybe next time na Lang. sige aalis na ko"

pero agad ko syang kinapitan sa braso.

"Alex ano ba. nasasaktan ako."

"what is it Sarah? bakit hind mo kayang sabihin sakin ngayon"

"Alex. lasing kana. pwede ba. nasasaktan ako."

"bakit Sarah? tingin mo ba Hindi ako nasasaktan? sobrang sakit na Sarah. ito?"

sabay turo sa puso ko.

"ito? durog na durog na to. Alam mo ba Yun?"

I can't stop crying. Hindi ko Alam Kung dahil sa sobrang bigat Ng nararamdaman ko o dahil sa Tama Ng alak pero Hindi Kona napigilang ilabas lahat Ng nararamdaman ko.

"Alex. your drunk."

"yeah I'm drunk. hahaha"

napasabunot ako sa ulo ko dala Ng frustration.

"Alex ano ba kaseng problema mo? Hindi na Kita maintindihan"

"anong problema ko? ikaw! ikaw ang problema ko."

pakiramdam ko sasabog na ko sa galit.

"ako? Alex, Hindi Kita maintindihan"

"Yan. Yan ang problema sayo Sarah, lagi mo na Lang akong Hindi naiintindihan. for Pete's sake Sarah nandito ako. nasasaktan na ko pero Hindi mo Alam. Wala kang Alam. Hindi moko naiintindihan!"

"edi ipaintindi mo sakin! Alex Hindi ako manghuhula para hulaan Kung ano bang nararamdaman mo. bakit Hindi mo sabihin sakin. makikinig Naman ako eh"

pinunasan ko ang pisngi ko.

"Sarah, minahal mo ba ko?"

"Alex,.."

"just answer me!"

"yes. I do love you-"

"do you still love me?"

seryoso lang akong nakatingin sa kanya at naghihintay sa sagot nya pero kahit pala Alam ko Ng mangyayare to, masakit parin pala.

"Alex pwede bang-"

"do you love him?"

kalmado Kong tanong sa kanya.

"Alex."

"please Sarah. please tell me the truth kase Lalo Lang akong nasasaktan"

napapikit ako Ng Makita syang tumungo at Hindi na ring napigilang maluha.

"i-im sorry. promise I -"

"bakit Hindi mo sinabi agad? bakit kailangan ko pang maramdaman to lahat?"

"I'm so sorry. hindi ko Naman sinasadyang mahalin sya-"

"bullshit!"

napaatras sa gulat at takot si Sarah Ng ibato ko sa sahig ang vase na nasa lamesa.

bumibilis ang pag hinga ko dahil sa galit at sakit na nararamdaman.

"I'm so sorry"

umiiyak na Rin sya.

"all this time ba naisip mo Kung anong nararamdaman ko? Sarah, Alam Kong minsan akong naging Gago. Alam Kong sobra kitang nasaktan noon pero bakit parang sobra sobra Naman tong parusa mo sakin?"

paulit ulit lang syang humihingi Ng tawad sakin.

muli Kong pinunasan ang pisngi ko pero para Lang itong sirang gripo na walang tigil sa pag tulo.

"Sarah sobra kitang mahal. Kaya ko namang makihati eh. kahit maging pangalawa mo Lang tanggap ko eh. Kaya ko Naman. kinakaya ko pero sobrang hirap Lalo na Kung ikaw na mismo ang bumibitaw sakin..."

"...masaya Naman ako noon eh. Kaya ko Naman. pero binago mo ko. Hindi lang pagkatao ko ang binago mo pati puso ko. natanggap ko na eh, pero Kung kailan Kaya na kitang ipaglaban, ikaw Naman ang umaayaw..."

"Alex. believe me. minahal Kita. sobra. higit pa sa Alam mo. pero"

"pero ano? mas Mahal mo sya? mas minahal mo na sya?"

"Sarah. sobrang hirap na. pagod na pagod na Rin ako. tanggap ko naman lahat eh. pero bakit sa tuwing sinusubukan Kong lumaban at maging matatag ikaw ang umaayaw? Sarah Hindi ko to Kaya Ng magisa."

"I'm so sorry. hi-hindi ko Alam Kung kailan o Kung pano pero maniwala ka, minahal Kita."

huminga akong malalim at deretsong tumingin sa mga Mata nya.

"Hindi ba pwedeng ako na Lang? ako Lang. this time gawin na natin lahat Ng matagal na nating pangarap. please Sarah. I'm begging you. please. ako na Lang."

lumuhod ako at niyakap ang mga hita nya.

hinawakan nya ang mga kamay ko at lumuhod upang mag pantay kami.

"Kung pwede Lang Alex, ginawa kona. pero Hindi ko kayang turuan ang puso ko. si Drake ang nag turo sakin Kung pano ang totoong pagmamahal. tinuro nya sakin Kung ano ang dapat. I'm really sorry Alex."

she kissed my head and she finally leave me. Hindi ko Alam Kung saan ko pa huhugutin ang lakas ko o Kung meron pa nga ba ako. niyakap ko ang mga tuhod ko at hinayaang ilabas lahat Ng emosyong sumasabog sa puso ko.