Kızımız İçin

Kİ 1.BÖLÜM

Süper 5'li ."
Multii : Asel çakır.

Yıldızı okşayarak başlayın^
Yorumlar da buluşalım.

ASEL ÇAKIR'DAN,

Sabah kuş cıvıltıları ve penceremden sızan güneşle uyandım demeyi çok isterdim fakat efe gibi bi arkadaşınız varsa ve aynı evde kalıyorsanız bunları unutun . Çünkü sabahın 7' sinde kalkmış ve üstümde zıplıyordu. Ona baygın bakışlar attıp . " Efe allah aşkına ne zaman beni normal bi şekilde uyandırmayı deniyeceksin?"dedigimde düşünür gibi elini çenesine katıp farklı bir kaç ses çıkardıktan sonra," Herşeyin normal olduğu bi zaman.Yani hiçbir zaman bacımcan.. " demişti. Ağlamaklı sesler çıkararak güldüğüm de yanağımı öptü ve "Hadi Bacımcan hazırlan ve aşağıya in zira canımız okulumuzu bekletmek istemeyiz değil mi ama? " diyince sırıttıp kafamla tabi tabi gibi yapıp onu odamdan kovdum.

Efo gidince banyoya gidip rutin işlerimi halletim, yani kısa bir duş almak ve diş fırçalamak gibi. ardından dolabımın önüne gelip giyecek şeyler şeçtim maalesef ki okulumuz özel bir kolej ve serbest kıyafetle gidebiliyoruz.

Size kendimi takdim etmeyi unuttum, Ben Asel Çakır veya kuralkız yani kimsenin dediğini takmadığım ve kafama buyruk biri olduğum için öyle seslenirler. ama ben yine de hiç kimseyi umursamadan hayatıma devam ediyorum. Yapım sağolsun. Neyse size herşeylerimden bahsetmekiyim; Alp , Poyraz Efe ve Çağan hepsinin yeri ayrı ayrıdır. Bebim hayatımın temel taşını şu saydığım 4 çocuk oluşturuyordu. Gözümü onlara açmıştım her gün de onlarla kapattıyordum. Tek ailem onlardı, başka kimseyi tanımam etmem. Hepsini ayrı seviyordum ve asla ayrım yapamazdım. Mesela çağanla bizi çok benzettirler fiziki olmazsa da ruhhen ikizim gibi. Alp desen kendini resmen bana adamış. Hepsinden önce alpi tanıdım hayatımın en güzel günleri, hatta hayatımın güzel geçmesini sağlayan insandı. Poyraz ise müziğe verdiği değer kadar beni sever ve koruyup kollardı. Efe ise yemeklerine değer verdigi kadar bana fazlasıyla değer veriyordu, biraz boğazına düşün de. Tabi bende onları motorum kadar seviyorum. Hem cinslerim ile çoğu zaman anlaşamam. Çünkü, etrafımda ki insanlardan dolayı yerli yersiz düşünceler belirtiyorlar o yüzden ben onlardan onlar da benden pek haz etmiyor. Mesela okulda bile kızların hepsi kendini düşmanım ilan etmişti, Aplerle takılmam, bana verdikleri değer, sürekli koruyup kollamaları ve mesafeli davranışımdan dolayı pek sevilmem ve sevmem de. Hayatım bu kadardan ibarett gün geçtikçe herşey gibi hayatımın nasıl geçtiğini anlayacaksınız.

Ben size kendimi tanıttıp bir kaç tüyo verene kadar üstümü çoktan giyinmiş saçımla uğraşıyordum . Saçlarımı düzleştirip gözlerime buğulu siyah göz makyajı yaptım. Yüzüm güzeldi ve makyaj canım istedikçe üşenmedikçe yapıyordum. Ardından dudaklarıma kırmızı ruj sürdüm .



Üstümdeki ceket alpindi ve bende çaldım .Erkek arkadaşlarım neden vardı ki zaten? Sweatini ve ceketlerini çalmam için. Çok kral hareket bence. Neyse bunu büyütmeye gerek yok aşağıdakilerin böğürmeleri daha fazla dayanamayıp içinde fazla hiç birşey olmayan çantamı koluma takıp odadan çıktım. Direk salona geçmiştim zaten. Hepsi masada beni bekliyordu.Çağanın yanına oturup mutluluk damlayan sesimle, "Hepinize günaydın." demiştim. İlk cevap alpten gelmişti."Günaydın güzelim." Ardından çağan
"Günaydın beneğim. " diyince poraz
" Günaydın yavrum." demişti. farklılığını ortaya koyan efe ise mutluluk ve yağ damalayan ağzı ile,"Günaydın bacıcanım. " dedi. Yarım ağız güldüğüm de hepsinin gözü bana döndü ve mutlulukla gülümseyip yemeğe dönmüşlerdi. Alp gözlerini kısarak sırttmış ve bana bakıyordu. Hemen savunmaya geçerek tatlı tatlı gülerek konuşmaya başladım .