Kızımız İçin

Kİ 34.BÖLÜM

" Tükendik."

Multi:Perdenin ardındakiler,
Beni kendinden kurtar.

Hakimin kararı açıklamasıyla zaman durmuştu sanki . Gözlerim hepsinin üzerinde mekik dokurken dolverdi . Aslında hepimiz sonunu biliyorduk . Ne olacağından emindik . Ama bu kadar ayrı kalmayı kimse kaldıramazdı . Hele ben hiç kaldırmazdım .

Gözlerim dolarken, çenem titremeye başlamıştı bile. Az kalmamıştı . Daha yolun başında bile değildik . Daha çektiğimiz acılar hiçti . Nasıl dayanacağız hiçbir fikrim yoktu. Alplere baktığım da hepsi kelimenin tam anlamıyla çökmüştü . Bir park düşünün , hah işte o park içeride oynayan hepimizin üzerine yıkılmıştı . Ve biz parkdaki kumdan kalelerin altında yok olmuştuk. Süper 5'liyi ayırıyorlar. Bizi koparıyorlar birbirimizden.

Bu kez iki asker koluma girmişti. Ben şuan resmen hepsinden gidiyordum. Bunun geri dönüşü çok inişli,çıkışlı olacak hissediyordum.

Hepsinin gözünden yaş eksilmezken gözümü son kez gezdirdim hepsinim üzerinde. Sağ gözümden iki damla firar ederken gülümsedim.

Hepsi kendini birden toparlayıp yanıma gelince askerler engel oldu. Sağdaki asker"Dokunmak yasak. " dediğin de alp'in sıkıca gözünü yumduğuna sahit oldum . Kendini toparlayıp çatalaşmış sesiyle" Sana yemin ediyorum elimden gelen,gelmeyen ne olursa yapacağım. Sakın kendini bırakma. Hem,bizi kimse bu zamana kadar ayırmadı. Şimide ayıramayacak . Sadece aramıza bir süre girecek. Upuzun bir süre... " dediğin de cümlenin başında kendini bırakmıştı. Hepsi ağlıyordu,benim küçük abilerim karşımda hüngür hüngür ağlıyordu .

Askerlerden biri kolumu çekiştirince bu kez önümüzde çağan durdu
" Sakın kendini bırakayım deme. Üşütme. Fazlada düşünme. Hem ne dedik sana. " dediğin de gülümseyip,
" Rüyalarda buluşacağız. " dediğim de gözünden akan yaşlara inat gülümsedi .

Askerlerin ikiside yürüyünce otomatik olarak yürütülmüş oldum . Son kez dönüp arkamda bıraktıklarıma baktım.

Arkamda bir enkaz bırakıp gidiyordum.

Tam kapıdan çıkacakken içeriye koşarak rüzgar hoca girmesiyle kaşlarımı çattım. Nefes nefeseydi. Direk soluğu yanımda aldı. Gözlerinden yaşlar boşalıyordu .

Ne yani ben için mi ağlıyordu?

" Sana yemin olsun seni kurtaracağım. Herşeyi biliyorum. Seni geç buldum,bu kez elimden göz göre göre alınmana müsade etmeyeceğim.herşeyi öğrenme vaktin artık asel çakır. Özür dilerim,çok geç kaldım sana." dediğin de soru işaretlerim yine gün yüzüne çıkmışken askerlerin hızlı adımlarına uydum. Bir daha arkama bakamadım. Çünkü baksam çıkamazdım biliyordum.

Zırhlı araca bindirilirken,ruhu çekilmiş gibiydim. Gözlerimden yaşlar sicim sicim akarken silme çabasına girmedim .

Artık,gözyaşlarımı tek başıma silecektim.

O gün partiden sonra bizimkiler için hüngür hüngür ağladığım zaman aklıma geldi. Birdaha ağladım. Bizimkilerle delice yediğimiz yemekler aklıma geldi. Birdaha ağladım. Efonun benim için yaptığı şebeklikler geldi. Yine ağladım. Alp'in sıkıca sarılmamları aklıma geldi. Yine ağladım. Çağan'ın saçımı okşayarak sevmesi aklıma geldi. yine ağladım. Poyrazla yaptığımız düetler aklıma geldi. Yine ağladım.

Gözlerimdeki yaş bir dakika durmazken,araba durdu. Askerlerle birlikte indiğimde göz yaşlarım rüzgardan kurumuştu. İçeriye girip direk kapılardan geçtik.