Kızımız İçin

Kİ 62.BÖLÜM

Multi: Alp'ciğim♥

Alp ne olduğunu anlamak istercesine yüzüme bakarken hiç birşey söylemeden yaş akmaya hazır gözlerimi aldırmadan burnumu çektim. Karşımda ki alpe bakmadan,"Alp bizimkilere haber verir misin? Bi an önce gidelim." dediğim de alp kafamı kaldırmam için çenemi tutuğun da gülümsemeye çalıştım. Halbuki içimde duygular birbirini yiyordu. Alp kafamı göğsüne yapıştırıp,"Ne olduğunu bilmiyorum güzelim ama sen hazırlan bende poyrazlara haber verip geliyorum." dediğin de kafamı saladığım da başımın üstünden öpüp yatağın üstünde ki telefonunu alarak odadan çıkmıştı.

Yatağın altına attığım bavulu çıkarırken telefonum çalmıştı. Cebimde ki telefonun çalışını umursamadan elbiselerimi tıkmaya başladım. Arayanın adar olduğunu biliyordum. Çünkü adar arayınca ısrarla çaldırır sonra mesaj bırakırdı. Arama susarken gelen mesajla adar olduğu kanıtlanmıştı. Sanırım çok üzgün hissrdiyordum. Adarın böyle birşey yapacağını beklemiyordum zaten öyle birşey yapmaz bana adar, ama ne olursa olsun adarın o kızla birşey yapma düşüncesi delirmemi sağlıyordu.

Çünkü adarı bugüne kadar tatmadığım duyguları tadarcasına seviyordum. Benim için her hangi birşey değildi ve bu yaptığı istemsizce canımı yakmıştı. Adarı köpek gibi kıskanıyordum benden başkasına öyle bakmasını, değişik demesini, sevmesini düşündükçe sanırım delirecek gibi oluyordum.

Elbiselerimi tek tek bavula attıktan sonra yatağın üstüne doğru bırakıp bu kez alpin getirdiği iki üç parçayı siyah sırt çantasına yerleştirip beklemeye başladım. Balkona açılan kapıyı açıp çıktığım da burası otelin arka kısmına baktığını anlamıştım. Estiği için elimi kendime sardığım da aşağıda tek başına oturmuş adar dikkatimi çekmişti. Arkası dönüktü ama o olduğuna o kadar emindim ki.
Büyük bir ağacın dibinde oturmuştu kıpırfamıyordu. Salak çocuk üstüne de birşey almamıştı.

Gözlerimi ondan ayırmamı sağlayan kapının çalmasıydı. Son kez ona bakıp gözlerimi ondan ayırıp kapıyı açmak için balkondan çıkıp kapıyı açmıştım. Bizimkilerin hepsini kapıda gördüğüm de istemesizce gülümsemiştim. İşte benim hayatım sadece şunlardan ibaretti. Kollarımı açıp onların hepsine sarılmak istememi geri çevirmeyip onlar da beni sararken gülümsedim. İçeriye geçerken en son giren poyraz kapıyı kapattıp beni kollarının arasına almıştı."Yavrum neden birden gitmek istedin? Sabah rüzgar abi aradığın da moralin bozulmuştu baya." dediğin bakışlarımı kaçırıp yanıtlamıştım."Orkunumu ve abimi çok özledim o yüzden gitmek istedim. " hepsi inanamasa da kafasını salamıştı. Poyraz kafasını kafamın üstüne koyduktan sonra elini cebine atmıştı. Telefonunu açıp geldiğimiz arabanın sahibini aramaya koyulurken ondan ayrılıp valizimin son eksiklerini tamamlamak için tekrar dolabın önüne geçmiştim.

Poyraz balkona doğru giderken efo elimden tutup ben yanına çektiğin de güldüm. Açık saçlarımı sevmek adı altında çekip dururken kulağıma eğilmişti."Bacıcanım sen olayı çok yanlış anladın. " neden bahsettiğini anlamadığımı bakışlarım ile belli ederken tekrar kulağıma eğildi."O yelloz kız kapıyı çaldığın da ben açtım. Beni itttip içeriye girdi. Yelloz işte benim gibi biri itilir mi bacıcanım? " dediğin de yok diyip kaşlarımı kaldırdığım da devam etmişti."Hah işte o yelloz beni itip yatakta uzanmış seni staklayan aşık aşık bakan adarın yanına gittip birden konuşmaya başladı. Adar onu dinlemeyip onu çıkarmak için kapının önüne geldiğin de sen kapıyı çaldın. Sude salağı da kapının dibinde olduğu açıp sanki adarla aralarında birşey varmış gibi odor oşkom dedi. Halbuki adar ona bıraksan bi sövecek. " dediğin de istemsizce güldüm. Adarın sudeyle işinin olmadığını tabiki de biliyordum ama kızsal duygularım ve hormanlarım ağır bastığı için kıskanmıştım ve kıskandığım için de adarı kendimden uzaklaştırmakta bulmuştum çözümü.