Kızımız İçin

Kİ 41.BÖLÜM

Multi: Alp bebeğiim💛

POYRAZ'IN AĞZINDAN

Kucağıma yığılan kıza bakıp gülümsedim. O kadar yorulmuştu ki kucağıma yığılmıştı. Aselin doğum günü partisindeydik hala. Kendi doğum gününü unutmuştu. Her sene böyle birşey yaşardık. Asel hepimizin doğum gününü 1 hafta öncesinden hatırlardı, ama kendi doğum gününü her zaman unuturdu. Bu partiyi yapmak efonun ve karanın başının altından çıkmıştı. Biz ise bu sene farklılık yapıp kabul etmiştik. Bu spor salonunu ise orkun abi yeni işinde komisyon olarak kazanmıştı.

Gülüp yüzünü kaplayan saçları yüzünden çektim. Onu buraya getirdiğimiz saaten beridir deli gibi eğlenmişti. Efo sayesinde. Hepimiz omu dansa kaldırmıştık pasta yemiştik. Şarkı söylemiştik..Onu böyle görmek zaten bizim için mutluluk kaynağıydı.

Efo da sonunda yorulduğun da hepsi bi yere kıvrılmıştı. Herkes dağılmıştı sadece biz kalmıştık. Okuldan bir kaç kişiyi çağırmıştık. Kalabalık olsun ve asel daha da sevinsin diye. İçinde adarda vardı.Çağan ayakta uyuyordu, karan da ona yaslanıp uyumuştu. Alp ise efoyu kendinden ayırmaya çalışıyordu. Kapıdan giren orkun abi hepimize bakıp ofladı. Çağanı ve karanı sarsarak uyandırdığın da aselin anlını öpmüştü. " Vallahi sizi toparlamaktan bıktım. Kalkın lan. " hepsi anında ayaklanırken sırıttıp aseli kucağıma aldım. Bu kadar sese rağmen teprenmemişti bile. Kafamı göğsüne bastırınca atan kalbi ile derin bi nefes verdim.

Lan öldü sandım.

Hep beraber alpin arabasına yöneldik orkun abi kullanmak için şöför koltuğuna geçmişti. Arabayı yavaş bir tempoda sürmeye başlayınca bizimkilerin tekrar uyuduğunu gördüğüm de gözlerimi devirdim. İçimizde en çok uykuyu seven bendim, Ama hepsi benden önce yorulmuştu. Tabii eşek gibi kendinizi dağıtırsanız olacağı buydu. Kucağımda ki hareketlilik ile asele baktım. Gözlerini açmadan sıkıca kollarını bana doladığın da güldüm. Bu kıza ölürdüm be..

Orkun abi kapıyı açtığın da hepsi kendini salondaki koltuklara atmıştı. Orkun abi hepsine bakıp göz devirip kendini alpin odasına attı. Aselin anlını öpmeyi unutmamıştı. Hepsine bakıp güldüm. Alp ile efo birbirine sarılmıştı. Sabah alpin kan çıkaracağına yemin edebilirdim ama kanıtlayamazdım. Adımlarımı hızlandırarak aseli benim odama getirmiştim. Kapıyı açarak içeriye girdiğim de odanın loş ışığını açtım. Odayı sarımsı ışık kaplarken aseli kendi yatağıma yatırdım. Ayağındaki ayakabıları çıkarıp yere attım. Üstündeki ceketi de üstünden sıyırıp açılmış saçlarını yüzünden çektim. Kendimi yanına attığım da kolları ile ahtapot gibi sardığın da gülümseyerek kollarımı ona dolayıp gözlerimi kapattım.

Gelen çığlık sesileri ve hıçkırık sesi ile sıçrayarak uyandım. Gözlerim direk aseli aradı. Yatakta bulamayınca endişe ile yataktan kalktım. Odanın aydınlığa kavuşması için ışığı açtığım da aseli elbise dolabının kenardında bacaklarına sarılı bi şekilde ağladığını gördüğüm de koşarak yanına gittim. Kafasını kaldırıp bana baktığın da yaşlı gözlerini görünce gözlerimi sıkıca yumup açtım. Ellerimi ürkekçe ona sardığım da kafasını göğsüme bastırıp ağlamaya devam etti. Ellerimi saçlarına attıp yavaşça okşamaya başladım.

Tam 1 saatir aralıksız ağlıyordu. Sormaya korkuyordum, kendi anlatsın diye bekliyordum. " Benim ailem yokmuş poyraz, hepsi beni bırakıp gitmiş. Cem benim abim değilmiş. Ben çakır kızı değilmişim yalan değil mi poyraz? Cem benim abim." Rüzgar hocanın daha abisi olduğunu söylememiştik, hatta elimizden geldikçe abi konusunu açmıyorduk. Cezaevinde gelen mektupu bir şekilde yalanlamıştık. Rüzgar hocayı ikna etmiştik. Biraz daha zaman versin diye. O yeni birşey öğrenmeyi kaldıramazdı ki. Saçlarını okşayan elimi dururup göz yaşlarını sildim." Hayır birtanem sen çakır kızısın. Cem çakır da senin abin. " ona yalan söylemek canımı acıtsa da bunu onun iyiliği için yapmak zorundaydım. Burnunu çektiğin de güldüm." Sen sümüklü bir kız mı oldun bakiyim?" kafasını kaldırdığın da kırmızlaşmış burnunun ucunu ısırdım. Kahkaha atarak bana sarıldığın da sırıttım.