Kızımız İçin

Kİ 14.BÖLÜM

PES ETME."

Multii : Alp.♥

Yıldızı okşayarak başlayın:*
Yorumlar da buluşaaak^

YAZARINIZ ' DAN ;

Yine hastane , yine aynı korku , yine aynı hüzün . Kızımız içeride can çekişirken onu canından çok seven arkadaşları daha beterdi .

Alp ; Çocukluğu , kız kardeşi , kardeş kolukusu orda can çekişiren onu kanlar için de görünce ne hisedecegini bilelemişti Aselin hepsinde ayrı ayrı yeri vardı . En eskisi alp olduğu için onun en derinden yaralayanda oydu . Elinde güzelinin kanı varken. Nefesi boğzında düğümleeniyordu .

Efe deseniz bacımcan dediği kıza birşey olacağını hisettmişti . Ama işte engelleyememişti . Efe kendi kendine mırldanarak " Merak etme aselim sen merak etme sen ordan sağ salim çıkna kadar kimse rahat etmeyecek. " diye kendine adeta söz vermişti . Şimdiki hali hiç olamadıģı kadar ciddiliydi .

Çağan ve poyraz da çok kötü olmuşlardı . Canlarından bir parça gibi seviyordular aseli onu öyle kanlar içinde yerde görünce hiç kimse kendini tutmamış ve göz yaşlarını serbest bırakmıştı . Poyraz kendine kendine mırıldanırken, çağanın gözlerinin etrafı kıpkırmızı olmuştu .

Alp abisi orkuna haber vermişti . Zaten orkun haberi alır almaz holdingten nasıl çıktığını bile unutmuştu . Yol boyunca içinde " Ne olur meleim ne olur pes etme ne olur bizi bırakma . " diye fısıldamıştı . Kimse duymasa bile, duyan vardı nede olsa.

Okuldan aseli sevenler olarakta baya kişi gelmişti . Başı tabiki de demir çekiyordu . Onun halide içler açısıydı . Kendi kendine düşündü .

" İmkansız olsada aşkım . Sen yinede ol beni sevmesende , görmesen de be senin olduğunu ve hayata olduğunu gördükten sonra . Varsın imkansız olsun . Ne olur be asel bizi ,seni sevenleri bırakıp gitme . Pes etme . " diye düşündü . Kendisini görmese bile aseli baya seviyordu . Ama imkansız olduğunu oda biliyordu .

İmkansızlık, vazgeçmekti belkide .
Demir kendine yediremese de imkansızı onu yavaş yavaş vazgeçirecekti. Farkında değildi.

Asel orda canıyla cebeleşirken kalp atışları durdu . Hemşire endişeyle " Hocam hasta gidiyor . Nabız alamıyorum . " diyince doktor bağırıp

" Hayır , hayır pes etme . Dışardakilere güzel haber verebiliyim hadi asel güçlü bi kızsun sen . Hadi bırakma kendini kızım." dedi . Ve asel tam o an geri döndü . Doktor derin bi nefes alıp sedyedeki melek gibi uyuyan kıza bakıp tebesüüm ederek dışarıya çıktı . Asel orda canının acısıyla rüyadaki alpleri kurtarmaya çalışıyordu .

O şuan bedeni olmasa da ruhu alplerdeydi.

Alpler doktorun çıktığını görünce hemen doktorun başına toplandılar . Doktor hepsine teker teker göz gezdirip sıkıntılı bi nefes alıp konuştu .

" Öncellikle geçmiş olsun çok zor bi amelyattı . İlk olarak kafasından ağır bi darbe aldığı için şuan net bi bilgi vermiyorum ancak uyanındığında . Buraya geldiğinde iç kanaması vardı zaten bi kere kalbi durdu . Üzülerek söylüyorum ama arkadaşınızın bitgisel hayata girmesi baya yüksek . Yine de yarın sabaha kadar bekleyeceğiz ve elimizden gelenin fazlasını yapacağız . bize olumlu bi tepki verirse ne ala ama vermezse ... Malesef ki bitgisel hayatta girecek . Yinede ümitinizi kaybetmeyin . O çok güçlü sizin için hayata tutundu sizde onun için birşey yapıp kendinizi toplayın . " diyip en yakınındaki orkunun omuzunu sıktı yaşlı doktor . Hepsi dağılmış bi hal gelselerde ümitlerini kaybetmediler . Aselimiz pes etmez diye geçirdiler içlerinden .