Kızımız İçin

Kİ 46.BÖLÜM

Multi: Mavilii rüzgar..

ALP'TEN,

Aselin, güzelimin bizden kaçıp gitmesinin ardından uzun saatler geçmişti ve hala toparlayamamıştım kendimi. Kendimi attığım sahil kenarında yaktığım sigarayı içime çekerken gözlerimden akan tuzlu sıvıyı umursamadım.

Yanlış yapmamıştık, asıl doğruyu yapmıştık. Asel sadece yanlız zaman da yanlış kişiden öğrenmişti, ve naparsam yapayım o kırgın bakışı gözlerinin doluluğu aklımdan gitmiyordu. Okuldan koşarak uzaklaşması üzerinden saatler geçmişti ve onun da zamana ihtiyacı olduğunu bildiğimiz için hepimiz bir yere dağılmıştık.

Bizi toparlayan yokken,
Dağıtmamız kolay oluyordu.

Yanıma oturan birini hissetmem ile kafamı yanıma çevirdim. Yan profilden tanıdığım adar ile burukça güldüm. Daha iki gün önce onu kızım için uyamıştım. Şimdi ise kızım beni yokluğu ile sınıyordu..

"Onun ki sadece dilinde." sessizliği bozan adar ile yeniden tutuşturdum sigaramı. Paketi suratına fırlattınca güler gibi oldu ve paketten çıkardığı sigarayı dudağıyla birleşterek tutuşturdu. Derin bir nefes alıp dumanını dışarıya üfledim."Bu hayatı onun için yaşıyorum." adara döndüğüm de gülümseyip kafa salamıştı. Güney piçi ile hiç anlaşamamıştık, bizi aselden uzak tutuyordu. Ona zarar verdiğimizi zırvalayıp duruyordu. Hiç yanyana gelmezdik. Onun için aseli bırakacak değildik ki bırakmadık. O benim güzelimi hiç hak etmiyordu. Zaten şuan layığı olduğu yerde.

"Okula ilk geldiğim gün, sizi gördüm. İlkin sebepsiz kıskandım sonra ona olan tavrınız ve hareketleriniz, kırmamak için uğraşmanız. Ne biliyim çok güzeldi benim açımdan." aklıma gelen asel ile gözlerim tekrar sulanmıştı. Ona oksijene bağlı gibi bağlıydık, kaç gece dizinde bebek gibi ağladım. Hep onun için ve onunla beraber ağladım, Kaç gece hasta olduğum da başımda ateşimi düşürdü. Yemek yedirdi, küstük barıştırdı. Güldürdü, gülümseme sebebimiz oldu. Bizi asel büyüttü. Ona verdiğimiz değer azdı.

"Daha küçücüktüm. O zamanlar sümüklü birşeydi, " burukça gülümsedim. Aklım gelen küçük asel anılarımızın birbir aklıma düşmesini sağlamıştı."Ama çok güzeldi, anne ne bilmedim, baba sevgisi bilmedim. Sadece abim vardı hayatım da.. " sigarayı tekrar dudağıma götürüp derin bir nefes çektim."Sonra o hayatıma girdi, onu köpeklerden kurtarışım bana sıkı sıkı sarılışı, omuzumda ağlaşıyışı sonra hep kahramanım diye sevişi." adara baktığım da kafasını eğmiş sessizce beni dinliyordu."Sonra hep hep o parkta buluştuk biliyor musun? Bana ekmek aralarını getiriyordu. Abisinin ona verdiği haçlıkları toplayıp bana getiriyordu." adarın gözünde gördüğüm şey saf şefkat ve bolca sevgiydi.

Sigaranım dumanını sıkıntılı bir şekilde üfledim."Abisi ölmeden 1 gün önce aseli bana emanet etti. Dedi ki, gözüm arkada kalmayacak sen onu korursun. O gün bugündür asel benim gözüm, asel benim emanetim." gözümden akan yaşları silmedim. Sadece asel için akıyolardı, hayatım boyunca gözyaşını bilmeyen ben hep asel için ağlamıştım ve asele ağlamıştım.Adar sigara izmaritini attıp ayağı ile ezdi.

"O kızın değişkliğini ilk günde fark etmiştim. " dedikleri ile omuzuna yumruk attıp gelecek sevgi sözcüklerini engelledim.

"Okulda ki bir kız senin için ne demişti biliyor musun alp? " sigara izmaritini ezip saçlarımı dağıttıp adara baktım,"Alp hayatım da görüp görebileceğiniz en sert insandır, kaplumbağa gibi kendi kabuğun da yaşıyor. Kabuğu ise asel." memnuniyet ile dudaklarım kıvrıldı. Haklıydı. asel benim hayatımdı. Adar durmadı devam etti,"Yani ondan sonra seni asel için hıçkırarak ağladığına şahit olunca anladım ne olduğunuzu, nasıl olduğunuzu.. " kafamı salayıp ona döndüm. Şerefsiz çok iyiydi, ama bu onunla kızımı paylaşacağım anlamına gelmiyordu.