Kızıl Kurt -TAMAMLANDI-

5 🐺

Keyifli okumalar.

_____

Hem yalnız hem de çaresiz hissediyordum kendimi, ilk defa yalnız ağlamayı değil de birine sarılarak ağlamayı istemiştim. Yanımda birinin olmasını dilemiştim. Ama yine gözyaşlarımı içime atmıştım ve yine gülmüştüm.

Zamanın çabuk geçmesini istiyorum, üzgün olduğum zamanların bitmesini. Mutlu olduğum zamanın gelmesini. Her şey bitti demek istiyordum. Sadece bir zamanlıktı hepsi demek istiyordum. Geçmişi ve şu anı sadece bir kabus olarak hatırlamak istiyordum.

Yorgunum... gözlerimi kapatsam bir daha açamayacak gibi hissediyorum, o kadar yorgun ve o kadar halsizim ki... ama ona rağmen yine gülüyorum, acınası bir insanım...

Bir insan kendini nasıl bu kadar çaresiz hissedebilir?

Sanki.. birinin gelmesini istiyorum, ama kim? İçimde neden bir boşluk var hep?

Bilmediğim birinin yanımda olmasını istiyorum. Belki de gerçekten delirmeye başladım..

Birisi bana bir soru sormuştu, 'Özlemek mi daha zor? Özledim diyememek mi?'

Hiç düşünmeden özlemek dedim, çünkü bazen öyle bir zaman oluyor ki, özledim desen bile yanında olamayacağını biliyorsun.

Özlüyorsun, ama yanında olabilmesi için hiçbir şey yapamıyorsun.

Özlemek insanı çaresiz hissettirir, hele ki bir daha göremeyeceğin biriyse.

Ne dram yaptım ama değil mi?

_______

Sabah erkenden kalkıp duş almıştım, üniformamı giyip eğitim alanına gittim. Bu saatte kimse burada olmazdı, bunu fırsat bilerek koşmaya başladım. Ne kadar zamandır koştuğumu bilmiyordum, hiçbir şeyi düşünmemeyi tercih etmiştim. Şınav çekmeye başladım, Kızıl Kurt sahalara geri döndü...

Uzun bir aradan sonra bizim tim ve Kurt timi geldi. "5 dakika, 300 saniye, 300.380 milisaniye ve 300.058.497 mikrosaniye geç kaldınız beyler."

"Asena komutan terminatör çıktı lan."

"Haydi, haydi! 50 tur koş. Marş marş!"

"Canımızı çıkaracak yine." Demişti Emir.

"O kadar kötü mü Emir?"

"Evet komutanım. Bu daha fragman, bir de filmi görün."

Hafifçe sırıtmıştım. "Çeneniz çalışmasın beyler! Daha 49 turunuz var!"

"Ya Allah." 50 turu 1 saatte koşmuşlardı. Bunda biraz benim de katkım vardı. "Şınav pozisyonu al!"

"1"

"Komutanım."

"Söyle Teğmenim."

"Hakan Üstçavuş'un 15 şınavı vardı?"

"Komutanım alacağınız olsun ya."

"Aferin asker. Hakan, başla!"

"1"

"2"

"3"

"4"

"4"

"Allah'ım neydi günahım?" İçinden söylediğini sanıyordu galiba. "Anlamadım asker!"

"Yok bir şey komutanım!"