The Illiterate Wife ✔

TIW 6

A/N: Slight SPG CONTENT for this chapter.
---

Kristin

"Tumayo ka d'yan Kristin. Hindi ba't sinabi ko sayo na 'wag na 'wag mo akong lalabanan?" nadoble ang takot ko dahil sa pagiging kalmado ng aking asawa.

Nagbigay kilabot sa akin ang kaniyang boses na naging malamyos at mahinahon.

Alam kong nasagad ko nanaman ang kanyang pasensiya pero sinubukan ko lang naman na ipaglaban kung ano ang alam kong tama at nararapat. Mali ang pambibintang niya sa akin.

Napasigaw na lamang ako ng bigla niya akong higitin at hinila papunta sa kaniyang kwarto parang wala lang sakaniya na nasasaktan ako sa bawat pagtama ng aking katawan sa mga kagamitan na nakaharang.

Mabilis niyang narating ang harap ng pinto at pabalya akong ipinasok sa loob.

"Rod, 'wag!" Agad niya akong binuhat at binato sa kama. Naramdaman ko ang pagtama ng aking ulo sa bakal na higaan. Hindi ko na kakayanin pang gumalaw. Sobrang sakit na ng katawan ko.

Tahimik na lamang ako habang umaagos ang mga luha aking mata. Hindi ko na halos makita ng maayos ang paligid dahil sobrang dami na ng tumatakbo sa aking isipan.

Hinawakan niya ang aking mga hita at sinubukang paghiwalayin pero tumanggi ako, kung mauulit man ang ganitong eksena gusto ko ay 'yung mahal namin ang isa't isa pero napaka-impossible.

"Fuck! Why are trying hard to get?! Alam ko namang nilaspag ka na ng kung sino sino d'yan eh! Isa ka na ngang bobo dumagdag pa yang pagkaputa mo!" Galit na galit niyang mungkahi sa aking harapan.

"Maawa ka Rod! Huwag! Nagmamakaawa ako Rod, saktan mo nalang ako!" Sigaw ko habang sinusubukan na manlaban kahit na nanghihina pa ngunit wala ang aking lakas kumpara sakanya.

Tinitigan niya lamang ako bago siya lumabas. Akala ko dito na nagtatapos ang kalbaryo ko ngayong araw at handa na sana akong umalis ngunit bumalik si Rod na may dalang lubid!

"You're a bad wife Kristin, I should give you a punishment." Saad nito na mayroong mapaglarong ngiti. Hindi ko man ito naintindihan ng buo ay alam kong isa lang ang ibig sabibin nito...

Kapahamakan.

Kahit na anong sigaw ko ay walang pagaalinlangan na itinali ni Rod ang aking mga kamay ngunit dahil sa takot at kaba na aking nararamdaman ay sinipa ko siya ng buong pwersa at sinubukang tumakbo papunta sa pinto ng kaniyang silid. Naka-sara mula sa labas!

Paglingon ko sakanya ay sumalubong sa aking sikmura ang napakalakas na suntok dahilan upang tuluyan na akong manghina.

Ramdam na ramdam ko ang pagkamuhi at galit sa akin ng aking asawa. Hindi ko 'to kasalanan pero bakit ako ang nasasaktan? Kahit na ganito ay masaya ako na dumating ang aming anak pero siya ang nanira sa pagmamahalan nila ni Ms. Karell. Siya ang may kasalanan ng lahat.

"Rod pasensiya na. Pasensiya na kung may nagawa man akong mali sa buhay mo pero s-sana 'wag naman ganito." Umiiyak kong sabi at nagbabakasakaling pagisipan niyang mabuti ang kaniyang nais gawin.

Pero wala siyang sinabi at ipinagpatuloy pa rin niya ang pagtali ng aking kamay sa kaniyang higaan at itinali niya rin ang aking mga paa, na siyang pinaghiwalay niya sa dulong bahagi ng kama.

Ilang beses pa akong umiling ngunit oatiliy siyang naging bato.

Una niyang hinubad ang aking pang-itaas.

"Tell me Kristin, oh- teka bobo ka nga pala. Sabihin mo sakin ilan na ba ang nakalaspag sa'yo?" Matalim na tingin ang ibinigay niya sa akin.

Tahimik na lamang akong umiyak dahil kahit anong sagot at paliwanag ang sabihin ko ay hindi niya ito papaniwalaan. Sarado ang isip niya pag dating sa akin.

Nagsimula siyang gumalaw sa aking harapan. Kahit na hindi ako sang-ayon ay iba pa rin ang nararamdaman ng katawan ko.

"R-rod maawa ka." Huling hinaing ko ngunit sarado pa rin ang kanyang tenga at patuloy lamang siya sa kanyang ginagawa.

"Gagawin natin lahat ng ginagawa niyo ng mga lalaki mo, sisiguraduhin kong ako ang lalaspag sayo." Mahinang bulong nito na nagpakaba ng tuluyan sa akin.

Ang baba ng tingin ko sa aking sarili ng dahil sa mga ginagawa niya sa akin.

Bumaba ang kanyang halik sabay ipinasok niya sa aking pantalon ang kanyang kamay.

Sumilay muli ang mapaglaro mga ngiti sa kaniyang labi.

Agad niyang pinunit ang aking pantalon at tsaka pangloob pagkatapos ay tinitigan niya ng buo ang aking kahubadan.

Mahahalata dito ang galit at pagkasabik.

Parang bingi si Rod at patuloy lang sa kanyang ginagawa, hindi ko kinaya at lumabas na nga ang pinipigilan ko kanina, muli, inakala kong ayos na ngunit nagulat ako ng patuloy lang siya sa kaniyang ginagawa.

Hindi ko mawari kung saan ko ibabaling ang aking ulo dahil sa kakaibang sensasyon na dulot nito.

Sa pangalawang pagkakataon na nilabasan ako ay bigla siyang tumigil.

"Puta ka, bibigay din pala eh." Bumalik ang kaninang galit na itsura nito.

Napasigaw na lamang ako ng bigla niyang ipasok ang kanya sa aking bukana ng walang pagiingat.

"Rod tama na! Masakit!" Ilang pagmamakaawa pa ang pinakawalan ko ngunit parang bingi lamang ang aking asawa habang umuulos.

Sinubukan kong hilain ang aking mga kamay at paa pero lalo lamang akong nasaktan dahil nakatali ang mga ito. Sa huling pagkakataon ay sinubukan kong manlaban pero wala...

Wala nanaman akong nagawa kun'di umiyak. Napakahina ko.

"Masarap ba bitch? 'Yan ang nararapat sa mga pokpok na katulad mo." Nang matapos siya ay inihagis niya ng limang libo sa aking harapan at tsaka siya umalis.

Pabalang niyang isinara ang pinto at naiwan akong nag-iisa. Pakiramdam ko ay napakarumi ko ng babae. Sobrang natapakan na ang aking dignidad bilang tao.

Wala akong magawa kung hindi ang magtiis sa lahat. Lagi ko nalang inaasam na sana itrato niya rin ako bilang asawa o bilang tao man lang, kahit respeto lang sana.

Alam kong napakaimpossible pero hindi ako nawawalan ng pag-asa. Alam kong may diyos na tutupad sa aking hiling balang araw. Hindi pa oras para sumuko. Para sa buong pamilya na nais kong ibigay kay Clark.

Lalaban ako hanggang sa kung saan ang makakaya ko.

VOTE | COMMENT | FOLLOW