SENSİZLİĞİN GÜFTESİ

9. Bölüm: YÜZLEŞME- Part:2

Keyifli okumalar...

Yüzüm yanıyordu. Yüzümdeki her bir organ ayrı ayrı yanıyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum. O öyle... Öyle eskisi gibi bakınca ne söyleyeceğimi, onu niçin çağırdığımı unutmuştum.  Bakmasındı bana, gözleri değmesindi yüzüme, gözleri bulmasındı gözlerimi... O bana bakınca ağlayasım geliyordu, gelmesindi.  Yutkundum bu defa hiçbir şeye takılmadan. Gözlerim takılı kalmışken gözlerine, boğazımdan geçerdi bundan sonra her bir şey. 

'' Seni kullanmadım. ''

Sesi netti, keskindi, itiraza yer bırakmıyordu. Ve tüm bunlar sızlayan her bir uzvuma rağmen alaylı bir kahkaha atmama engel olamamıştı.  Durdurulamaz bir şekilde gülüyordum, taki ince bir ıslaklık dudaklarımın kenarına tutunana kadar. Bu ıslaklıkta nereden çıkmıştı, yoksa yağmur mu yağıyordu? Gözleri gökyüzünü buldu, yağmur yağmıyordu. O an o ıslaklığı sorgulamayı bıraktı Alya. 

'' Beni sevdiğini söy- ''

Harflerini tıktı Alya'nın dudaklarına, cümlesini tamamlamasına izin vermedi. Keşke diye düşündü o anda Alya keşke bu cümleyi en başta kurmama izin vermeseydi. O zaman canı bu denli acımazdı. O zaman bu denli kendinden nefret etmezdi.

'' Seni sevdiğimi hiçbir zaman söylemedim. ''

Gözleri bu defa toprağı buldu, yerin dibine nasıl gireceğini hesaplıyordu o an içinden. Eğer öyle bir imkanı olsaydı hiç düşünmeden yerin son katına girmeye razıydı. Aptallığını daha önce hiç bu kadar net hissetmemişti. O an kelimeler bir kurşun olmuştu ve Nevfel hiç acımadan şarjöründeki kurşunları ona sıkmaya devam ediyordu. 

'' Ben sana yalanda söylemedim, aslına bakarsan ben sana sadece kim olduğumu söylemedim. ''

Sustu.. Sanırım yeni bir şarjöre ihtiyacı vardı. Bende olduğum yerde biraz daha dik durdum. Sıkacağın tüm kurşunları vücudumda taşımaya hazırım der gibi dimdik duruyordum karşısında.

'' Aslına bakarsan sende aslında kim olduğumu hiç sorgulamadın. ''

Bana baktı, gözleri rüzgarda dans eden saçlarıma takıldı. Dudağının ucu kıvrıldı yukarı doğru. Dudaklarının yer çekiminden haberi yok muydu? 

'' Sen sadece kendi sevgine takılı kalmıştın Alya. Ben sana hiçbir şey yapmadım. Eminim sen yaşadıklarının tümünden beni sorumlu tutuyorsun. Evet, benimde payım var ama sen beni sevdin Alya. Ben sana gel beni sev ve her şeyimle kabul et demedim ki. ''

Vücudunun yönünü tamamen bana çevirdi. Gözleri artık gözlerimdeydi. Verdiği hasarı tespit etmek için tarıyordu gözlerimi. Gözlerimi yumdum ve parmaklarımı güç almak ister gibi avuç içime kapattım. 

'' Benim annem beni sevmemişken kimseden beni sevmesini de beklemiyordum zaten. Sen beni sevdiğini söyledin. İnanmazsın ama ben şuana kadar iki şeye inandım. İlki babamın intikam planına, ikincisi ise beni sevdiğine. ''

Sustu. Susması da lazımdı zaten. Yüzleşmek isteyen bendim benim konuşmam lazımdı. Ama neden konuşamıyordum ki? Konuşmayı mı unutmuştum yoksa?.Gözleri, dedi içimden bir ses, gözleri sana eskisi gibi bakıyor.  Gözlerimi çiviledim gözlerine. Sevmeyen bir insanın gözlerinde çatlaklar olur muydu? 

'' Pişman mısın diye sorarsan. Evet, pişmanım Alya, iki şeyden pişmanım. İlki sevmediğim bir insanın yanında sırf intikam almak için durdum. İkincisi ise yine sevmediğim insan beni unutsun ve daha az acı çeksin diye beni öldü bilsin istedim.  ''