Heaven's Angel University - The Saintliness and The Fallen Angel (COMPLETED)

Kabanata XXV

*Angela POV*

Habang masayang kumain kami bigla nalang may dumating.

She has this shinny shimmering splendid dress..ayon tuloy napakanta ako.

Nakashades ito at makapal na make up naka high heels din ito at may suot na alahas at mamahaling bag.

I know this woman..

Tinanggal nito ang shades nito at nakompirmang siya nga ito..napatingin ito kay papa tsaka nilapitan..hindi pa niya kami napapansin.

Anong ginagawa ng babaeng ito dito?

"Oh my! Honey!! I'm here what happened to you?" Maarteng sabi nito..may paiyak iyak pang nalalaman peke naman.

"Anong ginagawa mo dito mang-aagaw ka?" Sigaw ni mama na nasa tabi ko lang kaya't napatingin na samin sa wakas ang malanding kabit ni papa.

"Oh! Ang malanding asawa noon ni Robert" nakangising sabi nito..sarap punitin ng bibig nitong pulang pula dahil sa lipstick.

"Malandi? Sino saating dalawa ang nanglandi ng asawa na may asawa" matigas na sabi ni mama.

"Bakit Helena? Nasasaktan ka! Kasi nasa akin na ang atensiyon ngayon ni Robert?" malditang sabi nito.

"Nakapagtataka ngang naging kaibigan pa kita noon kung inagaw mo rin lang ang asawa ko" Sabi ni mama.

Wait? Magkaibigan sila? Bat hindi ko alam? Wala namang sinasabi si mama na kaibigan niya?

"Kukunin ko na ang asawa ko Helena wala ka nang karapatan sakanya" Sabi nito.

"May karapatan ako dahil ako ang legal dito" Sabi ni mama.

"Legal? Annul na kayo remember may finger prints ka pa nga doon sa papeles eh" nakangising sabi ng kabit.

"Anong sinasabi mo?" Naguguluhang sabi ni mama.

"Hahaha! Kawawa ka naman walang kaalam-alam ako may gawa nun? Remember yung lalaki sa kwarto mo noon! Siya yung inutusan ko tsaka pinalagay ang finger prints mo sa papeles" demonyong tawa ng kabit.

"Hayup ka Sonya!! Wala naman akong ginawang mali sayo ah! Tinuring kitang kapatid at pinagkatiwalaan, kahit na ninakaw mo ang perang pinamana ng mga magulang ko sakin pinatawad parin kita kahit inagaw mo ang asawa ko pinatawad parin kita kasi kapatid na kita eh! Sumama ka ba sa kabilang panig at nagpaloko sa mga salita nila kaya ka nagkakaganyan?" Umiiyak na sabi ni mama..kami gulat na napatingin sa dalawa..or I should say ako lang pala kasi walang emosyon na nakatingin si Michael sa kawalan.

"Alam mo kung bakit ko ginawa yun? Kasi naiingit ako sayo noon.. mayron kang kompleto at masayang pamilya, nakukuha mo lahat ng gusto mo, maraming nagkakagusto sayo lalo na at nagkagusto sayo noon ang boyfriend ko, may malaking mansyon kayo, masasarap na pagkain at magagarang damit lahat ng yun naiingit ako! Di mo alam kung anong hirap ang dinanas ko sa kamay ng tito ko matapos akong iwan ng mga magulang ko sakanya, walang awa niya akong binubogbog at tinanggalan ng dignidad..kaya't nagawa kong patayin siya na bagay lang naman sakanyang hayup siya! Hahaha" mahabang sabi nito saka tumawa na parang demonyo.

"Sonya!! Hindi ko naman alam ang nangyari sayo noon" naawang sabi ni mama kay Sonya kabit saka lumapit dito.

"And guess what? Ako rin ang pumatay sa mga magulang mo! Humingi ako ng tulong nun sa mga magulang mo pero pinalayas ako ng mayordoma niyo dahil utos iyon ng kanyang amo..dahil sa galit ko pinatay ko sila para parehas na tayong ulila. Pinutol ko ang preno ng kanilang sasakyan para mawalan na ito ng kontrol and to my surprise it worked..pumunta ako sa bahay niyo at kinuha ang papeles na nagpapatunay na ikaw ang tagapagmana pumunta ako sa kwarto mo at kinuhaan kita ng finger print mo at malaya kong nakuha ang kayamanang iniwan ng mga magulang mo sayo" Sabi nito..nag-igting ang panga ko sa sinabi niya..

Bigla nalang napahawak si mama sa kwelyo na suot ni Sonya kabit.

"Bakit? Ano bang nagawa ko't nagkaganyan ka? Bakit Sonya? Bakit?" Umiiyak na sabi ni mama.

Bigla niyang tinanggal ang pagkakahawak ni mama sa kwelyo niya saka tinulak si mama sa sahig.

"Walang hiya ka!" Sigaw ko saka sinampal ang kabit..

"Oh! Ang suwail na anak!" Sabi nito..saka sinampal din ako.

"At least ako suwail kaysa naman sayo mamamatay tao!" Sabi ko dito.. kaya't lumapit ito sakin saka sinabunutan ako..kaya ang ending sabunutan ng buhok, kalmot tsaka sampalan kami sa isa't-isa..di inaasahang nasampal ko siya ng malakas kaya natumba siya sa sahig.

"Walang hiya ka!!!" Akmang susugod na ito sakin ng may humarang sa harap ko.

"One wrong move number 19 and you'll taste my punishment" matigas na sabi ni Michael.

"G-general" utal na sabi ni Sonya kabit at mapapansin ang kaba at takot nito.

"Touch her again and you'll taste my wrath remember that..now leave and don't ever come back" malamig na sabi ni Michael.

"Y-yes General" kinakabahang sabi nito saka yumuko..at umalis na.

Napakunot noo ako sa nasaksihan!! Maski si mama parang wala lang..may hindi ba sila sinasabi sakin?

"Bakit General ang tawag niya sayo? May hindi ka ba sinasabi sakin?" Naguguluhang tanong ko dito.

"It's better if you don't know, right number 8?" Sabi ni Michael sakin saka tumingin kay mama.

"So hindi niyo talaga sasabihin? Parang tanga lang ako dito na walang kaalam-alam sa nangyayari" Sabi ko kay Michael.

"Hey baby calm down..it's better if you don't know..ayokong makitang nasa panganib ka" nag-aalalang sabi nito saka hinawakan ang magkabilang pisngi ko.

"Pano ako kakalma kung hindi niyo naman sinasabi sakin! At tsaka manganganib? Bakit may papatay ba sakin? Ano?" Sigaw ko dito.

"It's for your safety baby!" Sigaw din nito.

"Okay fine! I'll find it out by myself" galit na sabi ko saka lumabas ng silid ni papa.

Malalaman ko rin ang sekritong tinatago niyo sakin.

______________________________________________

Ms. Winter Rose