Loving the Ruthless Wave

Kabanata 28

Kabanata 28

Wrong

"Malayo po ba ang bayan dito Mang Karding?" tanong ko sa matanda habang abala sa pagkain.

Si Mang Karding ay matagal ng katiwala ng pamilyang Lopez. Mula pagkabinata niya ay nagsisilbi na siya sa mga ito. Siya rin ang naging care taker ng resthouse at nagpapanatili sa kaayusan ng buong bahay at buong lugar.

"Hindi po ganoon kalayuan ma'am. Mga isang oras lang po sa tricycle ay nasa bayan na kayo."

I smiled at the old man and slowly nodded. Ang iilang mga puting buhok ay mas lalong nagpadepina sa kaniyang edad. Hindi naman ganoon katanda ngunit nahahabag pa rin akong isipin na hanggang ngayon ay nagtatrabaho pa rin siya para sa kaniyang pamilya.

"Ganoon po ba? Salamat po."

Inilagay niya ang dalawang fresh buko juice sa aming harap bago ako tinanguan at nginitian. Umalis din naman siya kalaunan at hindi na nagtagal doon.

I am thinking of buying some stuffs in the local market. Tingin ko ay marami akong makikitang mga bagay na maaaring bilhin at iuwi sa bahay namin sa Manila. Aside from that, I am considering the price, it is less expensive compare to the things in the mall. It would be very convenient to stroll in the market and let Apollo experience those kind of things. Iniisip ko la lang na pasasakayin ko siya sa isang tricycle ay hindi ko na mapigilan ang paghagikhik.

"What's funny?"

Apollo's forehead creased.

Inilingan ko siya at nginitian bago ipinagpatuloy ay masayang pagkain. Marami akong itinala sa aking isipan para sa mga balak kong gagawin namin sa araw na ito.

"Why are you asking Mang Karding earlier? What are you going to do in the local market?" Apollo said while looking intently at me.

Nilingon ko ang katabi na mukang naguguluhan pa rin at walang ideya sa kung ano ang mga naiisip ko.

Oh! I bet you! You wouldn't want to know. You wouldn't like to share this silliness with me but I will do everything to make you go with me.

"Mamimili ng mga isda! Gusto ko sanang magluto para sa tanghalian natin mamaya." I said and continue to eat energetically.

Sa totoo lang ay hindi lang iyon. Gusto kong maranasan mo ang mga simpleng bagay sa probinsiya. Hindi man ganoon kaangkop dahil tourist spot ang lugar na ito at hindi literal na probinsiya, hindi naman nalalayo ang takbo ng pamumuhay ng mga tao.

"Okay... What time are you going there?"

Mahaba ang naging tulog ko pero maaga pa rin akong nagising para maghanda ng aming almusal.

Kinunutan ko siya ng noo. Me? You mean we!

"What do you mean me? We! Both of us will go there and buy things for lunch."

"Don't kid me Madison. I have no time to fool around."

Parang sobrang hindi kapani-paniwala naman ang sinabi ko. Napaka overreacting naman ng isang ito. Palibhasa laki sa karangyaan kaya nag iinarte.

Mahina akong natawa sa asal niya. Ano ba iyan! Kalalaking tao at katanda tanda na ay sobra pa rin ang pag iinarte. Daig pa ang babae.

"Attitude ka sis?" I said while laughing.

He stopped eating. Ibinaba niya ang kaniyang mga kubyertos. Seryoso at mariin siyang tumingin sa akin.

Oh oh!

"What?" He asked critically.

He sipped on his fresh buko juice before turning his gaze on me again. The irritation on his face is very obvious and evident on his dark facial features and with his furrowed eyebrows.