Loving the Ruthless Wave

Kabanata 33

Kabanata 33

Confrontation

"Late na ba ako?" Rico said with a smirk.

Gulat akong napatingin sa dumating na kaibigan. He's smiling while looking at the both of us.

"Looking at you both, I guess I am." Sabi niya at tumawa.

Hinila niya ang upuan sa aming harapan at kinuha ang menu. Nang naka pili ay tinawag ang waiter para sa kaniyang order.

"What? Am I not welcome here?" He asked while laughing.

Tanging pagtitig lamang kasi ang ibinungad namin sa kaniya.

"Ang ingay mo! Manahimik ka nga diyan!" Saway ni Arry sa kaniya na kakatapos lang tumahan mula sa pag iyak.

"What? Galit na galit? Btw, you look like a complete mess Raniarry. What happened to you?" He asked with a grin.

Galit siyang sinugod ni Arry bago pinaghahampas. I can't help but facepalm. My friends are being scandalous. Kulang nalang ay takpan ko ang aking muka para hindj makita ng mga tao na kasama ko sila. I looked around and saw almost everyone are looking in this direction.

"I know you jerk! Di mo na kailangan pang ipangalandakan!" Sigaw ni Arry sa kaniya.

Hinampas niy pa ulit si Rico sa braso bago lumingon sa akin.

"Mavis, retouch lang."

Tinanguan ko siya. Nagtungo naman siya agad sa banyo kaya naiwan kami ni Rico sa lamesa. Silence enveloped us that made it all awkward. Tumingin nalang ako sa labas para maibsan ang hiya na nararamdaman. I remembered that I still haven't explained everything to Rico. Nagbakasyon kami ni Apollo ng isang linggo sa Siargao kaya hindi ako nagkaroon ng pagkakataon na maka usap siya.

"So... how are you Mavis?" Nag aalinlangan niyang tanong.

"I'm good. Doing good. Ikaw?"

Nagkamot siya sa batok kaya natawa ako ng mahina. We are not like this before. Back in the days, we have no awkwardness. Hindi kami nahihiya sa isat-isa. I hope to have that kind of friendship with him again.

"Ayos lang din. I'm doing good here in the Philippines pero baka bumalik din ako sa ibang bansa."

Itinuloy ko ang naudlot na pagkain kanina. Dumating na rin naman na ang kaniyang order kaya tahimik kaming kumain.

"That's good to hear. Sayang din ang buhay na naiwan mo doon. But it would be better if you stay here in the Philippines for good."

"Yeah. U-Uh... how's your relationship with Apollo?"

Ibinaba ko ang mga kubyertos na hawak ko at uminom ng tubig. I've been dying to talk to him about all this. Ngayong sinimulan niya na ay dapat ko na rin siguradong samantalahin para makapag usap kami ng maayos.

"I'm sorry. If you don't mind, I am just asking. I didn't mean to. Uh..."

Nginitian ko siya. It's okay. No big deal.

"We're doing pretty well. He's treating me okay and he's taking care of me. We've been pretty busy this past few days but we took a one whole week of vacation in Siargao last week."

Napatigil din siya sa pag kain at seryosong tumingin sa akin.

"How was it?"

He sipped on his drink without breaking our stare.

"It was good. Actually it was wonderful. Nakapag relax ako at nakapag pahinga. You remember the place right? Lalo lang gumanda." I said while remembering Siargao.