Kızlar korku içinde çığlık attılar.
Didem kanlar içinde, toprağın altında nefessiz yatıyordu ve bunu -A yapmıştı.
Selin titreyen elleri ile ambulansı aradı.
--
1 gün sonra,
Kızlar siyahlara bürünmüş, cenazeye gelmişlerdi. Neredeyse bütün herkes buradaydı.
Kerim, Mercan, Ece, Sinan, Selen, Derin...
Yine bir kayıptı ama bu sefer biri kasten ölmüştü.
Kızlar oturup olanları düşünürken onlara doğru bakan kişiyi fark ettiler.
Emir...
Tuğçe'nin bir aralar feci şekilde aşık olduğu çocuk, Deniz'in eski sevgilisi ve Didem'in abisi.
Emir'inde Tuğçe'den hoşlandığı söylenebilirdi ama o uzun zaman önce Gültahta'dan taşınmıştı.
Hatta Tuğçe o gidince çok üzülmüştü.
Ama şimdi Gültahta'daydı. Gitmeden önce bir daha buraya gelmek istemediğini söylemişti.
Flashback,
Emir ağaca yaslanmış Tuğçe'yi bekliyordu.
"Geldim." dedi ve hızlıca Emir'in yanına geldi. Kollarını birbirine bağlamıştı ağzından dumanlar çıkıyordu.
Geceydi ve hava çok fazla rüzgarlıydı.
"Gidiyorum bugün." dedi ve Tuğçe'nin örgülü saçlarını elledi.
"Şimdi mi?"
"Şimdi."
"Neden?"
"Yapmam gereken şeyler var ve ayrıca bir daha buraya gelmeyi düşünmüyorum."
"Neden?"
"Öyle işte. Neden diye sorma vedalaşmak için çağırdım seni buraya."
"İyi git o zaman."
Emir yerdeki çantasını aldı ve Tuğçe'nin yanağına bir öpücük kondurdu.
Ve gitti.
Tuğçe gözlerinden akan yaşları sildi ve burnunu çekti.
Flashback son.
Emir hâlâ kızlara bakıyordu.
"Bizden intikam almak için gelmiştir." dedi Hazan.
"İyide bunu -A yaptı neden bizden intikam alsın." dedi Selin.
"İşte -A'nın planı bu herkese Didem'i bizim öldürdüğümüzü düşündürecek Emir'de bizden intikam alacak ve -A bizden kurtulacak."
