UNNOTICEABLE LOVE SERIES #1

CHAPTER 2:

NANG may napakagwapong lalaki na bumaba mula sa hagdan at tinungo ang ina nito sa may pintuan. Puno ng sigla ang gwapo nitong mukha.

"Ma, Anu po ang nangyari sa inyo? Bakit kaba sumisigaw diyan?" Anang lalaki saka napatingin nman sa kanya ang lalaki.

Hala ka! Si Salvador to ahh! Kaibigan ng mokong na yun. Anak ng Tipaklong naman oh! Si Salvador pala ang anak ng Ginang na To, Sana naman eh hindi ako makilala ng mokong na to. Aniya sa kanyang isipan habang nakatitig sa binatang si Salvador.

"Oh, Anak." Ani ng ginang na nakangiti. "Tingnan mo ang mga bulaklak, Ang  gaganda ba ng mga ito? Sa tingin mo magugustuhan ba yan ng Bride to be mo?" Dagdag pang sabi ng Ginang saka ngumiti

Sana lang Hindi ako makilala nitong Salvador Gacita na to! Haist!! Timing naman ito eh. Gosh! Aniya sa kanyang isipan.

Ang binatang si Salvador ay napatingin sa gawi ng mga bulaklak. "Oo naman Ma, Magugustuhan yan ng mapapangasawa ko. Di ko nga rin alam mo kung saan siya ngayun sa makalawa na ang kasal naming dalawa."

"Wag mo nang hanapin dahil itinago ko siya sayo anu, hindi pwedeng nas isang bubong ang ikakasal." Ani ng ginang. "Maghintay ka lang dahil makikita mo rin siya anak. Chill inyu yung two days of bring single dahil sa susunod ay married man kana."

"Ok po Ma, Sige Aakyat na po ako nandun kasi mga kaibigan ko sa taas baka ma bored." Anito sa kanyang ina.

Bagu pa humaba ang usapan ng mag-ina, sumingit si Maria Ila sa kanilang dalawa.

"Excuse me po." wika niya sa magalang na boses. "Ilalabas ko na po ba ang mga bulaklak at saan ko po ito ilalagay?" Dagdag niya pang sabi sa ginang.

Dalawang magkaparis na mata ang nakatingin sa kanya. Ang binatang si Salvador ang unang nakabawi sa pagkabigla.

Tili naman sa tuwa ang naramdaman ng ginang at hinatak ang dalaga at hinagkan ito. "Gosh! Ang gaganda ng mga bulaklak niyo, Salamat at may nagdeliver ng kasing ganda ng mga bulaklak niyo. Kasi naman dito sa bahay wala na akong ginawa rito. Kundi ang ang umupo at makinig sa bangayan ng mag ama ko, perong matitigas ang ulo. Haist! Wait lang iha ha, may kukunin lang ako."

Pinakawalan si Maria Ila ng ginang at excited na pumasok ito sa loob ng room. Siya naman ay naiwan sa labas ng pintuan

"So." Napatingin ito sa gawi niya at nilagay ang kamay sa bulsa nito. "Anung pangalan mo?"

"Maria Ila Abong." Sagot ni Maria Ila na nakatungo.

"Saan ka nagtatrabahu?" Tanung ulit ng binata.

"Sa Mystic Flower Shop. Nakapagtapos ako ng Kursong Nursing kaso hindi ko nadala ang mga papeles ko para mag-apply bilang nurse kasi gusto kong maipakita sa lahat na kaya ko mabuhay ng mag-isa." Sagot niya sa binata.

"Hindi kaba nahihirapan mag isa? Nasaan ang mga magulang mo?" Sunod-sunod na Tanung ng binata.

"Nung una Oo pero nang maglaon ay nakaraos din, tumakas ako sa amin kasi napakahigpit ng mga magulang ko at nasa hustong gulang naman ako para Humanap ng trabahu para sa sarili ko."

Nang mag angat siya ng tingin ay nahuli niyang nakatitig sa kanya ang binata at parang sinusuri ang bawat anggulo ng mukha niya.

What? Tanung niya.

Sana lang hindi niya ako makilala. Haist!! Aniya sa isipan.

Marahan umiling ang binata. "Nothing. Para kasing nakita na kita basta di ko lang alam kung saan."