oops... I love you/უფს... შემიყვარდი (დასრულებული)

უგრძნობი

*ნინა

რბილ საწოლში მეღვიძება. გემრიელად ვიზმორები და ახლაღა ვამჩნევ ზეინს, რომელიც ზის და ღიმილით მიყურებს. როდესაც შეამჩნია რომ ვუყურებდი თავი ჩახარა და თითების ნერვიულად წვალება დაიწყო

-ბოდიში-ამოიჩურჩულა და მზერა ამოაპარა. გამეღიმა და ხელით ვანიშნე მოსულიყო. საწოლზე დაჯდა თუარა მის კალთაში მოვთავსდი, მოვეხვიე და დასაწოლად ვუბიძგე. თავი ყელში ჩავურგე და მისი სურნელი ღრმად შევიგრძენი
-მმმ-ამოვიზმუვლე სიამოვნებისგან-საშინლად კარგი ხარ. ვუთხარი და ტუჩებზე ვეამბორე-ძალიან კარგი
-მაგრამ.. - არ დავასრულებინე
-მაცადე, მშია-წამოვხტი და მაისური გადავიცვი-წამოდი-ზეინს ხელი გავუწოდე. ღიმილით ჩამკიდა და ქვედა სართულზე საფეხურების გამოტოვებით ჩავრბოდი

-ნელა! გინდა ისევ დაგორდე? - შემომიღრინა დივანზე მჯდომმა ნიკამ. ღიმილით გავიქეცი მისკენ და ძლიერად მოვეხვიე
-ჩემი იხვი-ვაკოცე-პუფსიკ-კიდევ ერთხელ ვაკოცე და სამზარეულოში გავვარდი
-ისევ ისეთი ბავშვური და ვირთხაა-გავიგე როგორ ამოიოხრა ნიკამ. გემრიელად მივირთვით და დემეტრეს დავურეკე

-გისმენთ-გავიგე გოგონას ნაზი ხმა
-გამარჯობათ, ვის ვესაუბრები? - ხმა დავიწვრილე, თან ვიდეო ჩავრთე რომ გართულებისას ყველაფრის ახსნა შემძლებოდა
-ამ, მე დემეტრეს შეყვარებული ვარ, სოფია-ოდნავ დაბნეულმა მიპასუხა
-უკაცრავად, ვიინ?
-ქალბატონო, თვითონ ვინ ბრძანდებით? - ხმაში გაბრაზება დაეტყო
-მე თქვენი შეყვარებულის ცოლი ვარ...ვიყავი...მაგ გაიძვერას გადაეცი აღარასოდეს დამენახოს! - დავიყვირე და გავთიშე. სოფია ძალიან შემეცოდა, ცუდი გოგო არაა, მაგრამ მოწყენილი ვიყავი, რა მექნა.

ცოტა ხანში ტელეფონზე ზარი შემოდის

-ცოცხალი ვერ გადამირჩები! - იყვირა დემემ და გათიშა. ჩამეცინა და დაველოდე როდის მოვიდოდნენ ის და სოფია. მართლაც, ცოტა ხანში კარი შემოამტვრია,სოფია დივანზე დასვა და წინ დამიდგა