Graveyard Love story

Chapter 34 - (UNTOLD STORY)

GL_34

(UNTOLD STORY)

——-

Rheema's POV

Pagkahatid sa akin ni Gelo umalis din siya kaagad. Hindi na siya nag-abala pang pumasok ng bahay. Ako naman nagdiresto ako sa kwarto ko. Lock myself and start to grieve for someone, kahit na hindi naman ako namatayan. Hindi nga pero it really feels like.

Humiga lang ako sa kama ko habang nakatingala sa kisame. Then I play my mp3 and listen to some music.

♬♬♬ ♬♬♬

If you're not the one then why does my soul feel glad today?

If you're not the one then why does my hand fit yours this way?

If you are not mine then why does your heart return my call

If you are not mine would I have the strength to stand at all

"Seriously?" I mouthed dahil mukhang nanadya pati ang mp3 ko. The song will definitely break my heart, again.

I let out a sigh then turn around. Then roll around turn around again.

Paikot-ikot lang ako sa higaan ko habang pinapakinggan ang kanta and at the same time reminiscing those moments na magkasama kami. I'm such a masochist din ano? Alam ko na ngang masasaktan lang ako kapag inisip ko lalo ang mga sandaling magkasama kami, ginagawa ko pa.

I don't know. I can't help it. All I have right now is .. his memories.

I'll never know what the future brings 

But I know you're here with me now

We'll make it through 

And I hope you are the one I share my life with

Share my life with? Wala na, you're getting married. Kay Lizie mo na maishe-share ang buong buhay mo. I deserve this, because at the first place si Lizie naman talaga. I just came at naging pampagulo sa relasyon nila na sinusubok lang pala ng pagkakataon.

I don't want to run away but I can't take it, I don't understand

If I'm not made for you then why does my heart tell me that I am?

Is there any way that I can stay in your arms?

Is there any way? Kurt? Meron ba? 

Kung meron lang, gagawin ko. Kahit saglit lang. Kahit sandali lang..

-

*Tok *Tok *Tok

Hindi ko namalayang nakatulog pala ako. And now, may kumakatok sa pinto ko. 

"Hmmm sino 'yan?" tanong ko nang hindi pa dinidilat ang mga mata ko.

"Kakain na ng dinner. Bumaba ka na."

Si Kuya Raynan pala. Himala, kinatok na niya ko sa kwarto ko ngayon, e mas wasted pa nga siya sa akin nitong mga nagdaang araw. Maybe he already knew about the wedding. Kaya siguro siya nasasaktan dahil he still into her, Lizie.

"Okay, in five minutes," sagot ko. Bumangon na ako sa kama at naghilamos muna bago bumaba. Kahit wala ako sa mood kumain bababa ako, ayaw kong mag-alala sila Mommy at Daddy sa akin.