Graveyard Love story

EPILOGUE

EPILOGUE

After five years...

People who are meant to be together will always find their way back to each other. They make take detours in life but they're never lost.

Napangiti ako nang mabasa ko ang quotes na nakalagay sa tarpaulin ng newly-wed couple. Sa haba-haba ng prusisyon, sa simbahan din pala ang tuloy.

Totoo ngang kahit gaano karaming pagsubok ang sinuong niyo, kahit gaano karami ang taong humadlang sa inyo kung kayo talaga, magiging kayo sa huli. I'm very happy for the both of them.

Exchanging their vows in the altar makes me kilig though mas kinikilig ako sa pinakagwapong nilalang na nasa tabi ko at hawak ang kamay ko. Napatingin ako sa kanya at bigla kong narealize how blessed I am for having him.

"I love you," out of the blue kong sabi then I kiss him in his lips, a quick one.

"Ikaw talaga, nauna ka pa sa kinakasal," panunudyo niya pero sweet dahil nga hindi pa nagsasabi ang pari ng kiss the bride.

"You know what, I am crazy, deeply, and handsomely.. in love with you. I love you much more," dagdag niya. Kinurot ko na lang ang magkabila niyang pisngi dahil ang gwapo niya sa paningin ko at kailangan ko na ding ilabas ang pagkakilig ko. Nilagay niya naman ang kaliwa niyang kamay sa balikat ko at niyakap ako ng bahagya.

Matapos ang kasal dumiretso na kami sa reception at natutuwa akong makasama ang mga friends ko. Inspite of the busy schedule nakadalo pa rin sila.

Sinundo ni Gelo si Vee sa Ohio who is currently working there as a consultant of a prestigious company. While Gelo pursue his dream, to become an engineer. They are two-year in a relationship dahil ang tagal ng courtship na ginawa ni Gelo sa bestfriend ko.

When I turn my back, I saw Shantal and Glenn talking to each other in a romantic way. Hindi natinag ang relasyon nila though may mga pinagdaanan silang 'di biro. Halos lahat naman ng relasyon may kanya-kanyang conflict, to test their love for each other.

I silently smiled, ang saya ng mga kaibigan ko sa kani-kanilang minahal and same here.

Napakislot ako nang may yumakap sa akin mula sa likod, "Hey beautiful," at kinilabutan ako sa pagbulong niya sa tenga ko. Nakatayo ako sa tapat ng table na kung saan may graham doon.

"Graham? Hmm favorite mo pa rin 'yan until now. My babe never changed and that is reason why I love you," ayan pinapakilig na naman niya ako.

"You're blushing babe," then he chuckles.

"Ikaw kasi, 'yan ka na naman sa mga the moves mo e," I said while pouting.

"At ayan ka rin sa pagpapacute mo," bawi niya sa sinabi ko. Lalo tuloy akong nagpacute sa kanya kaya ayan nanggigil na siya sa akin.

"Ouch babe," nakanguso kong sabi dahil kinagat na niya ako tenga dahil hanggang ngayon nakatalikod pa rin ako sa kanya habang siya nakayakap pa rin sa bewang ko.

"Sorry, can't resist your cuteness. Halika na nga, bago pa kita maubos," pabulong niyang sabi na narinig ko naman.

"KURT! Anong sabi mo? Narinig ko iyon," aba'y tinawanan lang ako. Hinila niya ako sa gitna ng reception dahil ito na ang part na ihahagis na ng bride ang bulaklak sa aming mga girls.

Yes, I'm with Kurt now for more than four years. And today is the happiest day for my Kuya Raynan. After so many years sila rin naman pala ang magkakatuluyan at masayang-masaya ako para sa kanilang dalawa. Lalo na ngayong mabubuo na ang pamilya nila. Lei is five years old na, ang gwapo-gwapong bata, manang-mana kay Kuya.

Ginawaran ko muna ng halik si Kurt bago ako pumunta sa pwesto ng mga girls. Hindi ito ganoon kalayo sa stage, kung saan nandoon si Lizie. Nakatayo siya habang hawak ang puting pumpon ng bulaklak. I can see so much happiness in her eyes right now. Naging malapit na rin kami sa isa't-isa dahil madalas kong bantayan ang pamangkin ko and I can say na first impression will not always be true. Mabait siya at maalaga, nakita ko kung paano niya alagaan ang mag-ama niya. I salute her.

"Hmm ready for the wedding bells?" mapang-asar na tanong ni Vee na nasa tabi ko na pala. She's beautiful, malaki na ang pinagbago niya but she's still the high school's best friend that I loved. Mas naging sopistikada lang siya sa pananamit at pananalita.

"No, no.. I don't think so. How about you?" then I smirk. Wala pa naman kasi sa plano namin ni Kurt ang magpakasal dahil marami pa kaming ibang plans. And hindi pa naman siya nagpopropose, so I don't bother myself to think about that thing.

"Me? Seriously. It's too early," sagot niya then we both laugh.

"Try to ask me?" napalingon kami sa nagsalita.

"Oh my gosh!" halos sabay naming sambit ni Vee dahil sa pag-angat pa ni Shantal ng kamay niya na may nakalagay na engagement ring. Abot tenga ang mga ngiti namin at nag-group hug kami.

"I'm so happy for you Shantal. Glenn is so lucky to have you," saad ko.

"Me too, I am so lucky to have him and waking every singe day next to him."

"Kailan siya nagpropose? Ikaw hindi ka nagsasabi," kunwaring nagtampo pa si Vee.

"Last month, in Maldives," sagot niya dahil nagpunta nga sila doon ni Glenn para mamasyal. Hindi naman nasabi sa akin ni Shantal na may ganoon pa lang nangyari. Maybe she wants to surprise us.

"Okay ladies, be ready. Let's see who's going to be the next bride," napa-ayos kaming tatlo ng tayo at tumingin na sa emcee. We can't stop ourselves to giggle.

Nakatingin kami sa harap hanggang sa tumalikod na si Lizie at pumwesto. Inangat niya nag dalawang kamay at buong lakas na inihagis ang bulaklak. Lahat ng tao sinusundan kung saang kamay babagsak ang bulaklak, maging ako.

Nanlaki ang mata ko ng makita ang direksyon ng bulaklak na papunta sa akin. No choice kong sinalo ang bulaklak. Narinig ko ang hiyawan ng mga tao at maging ang mga kaibigan ko. Abot tenga naman ang ngiti ko dahil 'di ko ineexpect ito. Maybe faith had spoken.

"I love you Ms. Rheema Abellana and I will marry you," narinig kong sigaw ni Kurt mula sa unahan. Natawa ang mga bisita at sila Mom and Dad.

"Congratulations my dear," bati ni Lizie sa akin gamit ang microphone.

"What can I do, I will be the next bride.. and Mr. Herson, you are responsible on that thing," pabiro kong sabi.

Nakita kong papalapit na sa akin si Kurt at nagulat ako ng hinapit niya ang bewang ko at niliyad ako ng sobra. "I will be your man, forever and ever," then he kiss me in the front of everyone.

"I love you too," I said in between our kisses.

All love story has it's own horror and it's up to the two of you if you will make your heart buried on what they called graveyard and feel the pain, regrets, and heartaches.. Or you will make your heart awake from the graveyard and start to move on, forgive, forget and to love again over and over to the same person.

After we kiss, I look up to the sky and said "Thank you Lola, have peace on heaven."

- ChinitaSai ;)