Hunk Series-1: My Unexpected Wife (Completed)

CHAPTER-13

Lyde

Kinabukasan kinausap ko Magnus kung pwede ko ng iuwi si Cassie buti naman pumayag ito. Pagkauwi namin sa bahay agad na pumasok si Cassie sa kwarto namin, hinayaan ko na muna.
I know she need some time to think. Ako na lang ang kumausap at nagsabi sa mga magulang namin tungkol sa pagkawala ng apo nila. They feel sad dahil kauna-unahan nila itong apo at alam ko rin kung gaano sila excited sa paglabas ng bata. But we can't do anything about it. Our baby's already gone one thing we can do right now is to accept the fact and may be God have a better plan for us.

Nagising akong wala na sa mga bisig ko si Cassie, nakatalikod siya sa akin at nakahiga sa dulo ng kama. Narinig ko ang impit ng iyak niya. Dahan- dahan akong umusog papunta sa kanya at niyakap siya sa baywang. 

"You're crying?"

"Lyde gising ka pa?"Gulat na usal niya at natigilan ito sa pag-iyak. I kissed her hair."Its okay wife cry all you want. Mas makakabuti kung ilalabas mo lahat yan." Humarap siya sa'kin at sumubsob sa dibdib ko.

"I can't stop thinking about our baby, Lyde. Kahit hindi ko pa nararamdamang gumalaw siya sa loob ko at hindi ko pa siya nakikita o nahahawakan man lang pero ramdam na ramdam ko pa rin ang pagkawala ng baby natin. We couldn't even saw our baby to grow and now...now our baby's gone." She said while crying.

"Our baby is in a much better place now, don't worry wife gagawa ulit tayo ng maraming baby." I said to enlighten the atmosphere.

"But what if makalabas yong taong yon Lyde? Natatakot ako sa pwede niyang gawin sa'tin?"  Natatakot na sabi niya.

"Nakakulong na siya Cass, hindi na siya makakalapit sa atin at hindi ko hahayaan na saktan ka niya ulit. Magkakamatayan muna kami bago mangyari iyon!" Mariin na sabi ko. 

___________________________________________________

Cassie

Nagising ako na wala na sa tabi ko si Lyde, pumasok ako sa banyo at naligo. Pagkatapos kong maligo lumabas na ako at napatingin ako sa kama namin na may nakapatong na box, nagtaka naman ako dahil wala naman ito kanina. Nilapitan ko ito at may note na nakalagay na ang nakasulat ay:

"Please wear me gorgeous." With smiling face pa natawa tuloy ako.

Hindi ko alam kung ano tong pakana ng asawa ko? Pero nai-excite ako binuksan ko ito isang royal blue dress ang laman at napakaganda nito. After ko itong suotin naglagay ako ng slight make-up at nilugay ko lang ang buhok ko.

Pagkalabas ko ng kwarto namin bumungad sa akin ang mga petals ng bulaklak na nagkalat sa sahig, sinundan ko lang ang mga petals hanggang sa makarating ako sa garden ng bahay namin na may naka-set na table good for two. Maganda ang pagkakaayos nito at romantic.

I saw my husband his wearing a dark blue tuxedo at napakagwapo nito. Minsan nga naiisip ko na may tao palang katulad niya? Na nag-uumapaw ang kakisigan at kagwapuhan, ang swerte ko sa kanya. May hawak siyang mic. Then the next thing I know his started singing and I felt my heart melt when I heard his voice.

🎵All my life was a paper
Once plain, pure and white

🎵Till you moved with your pen Changing moods now and then
Till the balance was right

Unti unti siyang naglakad papalapit sa'kin na hindi inaalis ang mga paningin niya. 

🎵Then you added some music
Every note was in place
And anybody could see

🎵All the changes in me
By the look on my face 

Bawat linya ng kanta ramdam ko ang emosyon niya.