Alexithymia

*What Happens Will Happen*

Monique's POV

I never expected him to tell me that.

Hence, I never even believed a word he has said.

"Hindi ko alam. Pero ang alam ko, unti-unti ay binabago mo yung takbo ng puso ko"

After he said those words.

I let go of him.

Umiiling-iling ako.

This wasn't supposed to happen.

Kala ko okay na ang lahat, nagsorry siya, pinatawad ko siya. Pero nang sinabi niya yun, parang napagising ako sa realidad.

I once remembered my doctor said, "Monique, I have no other way to say this... Your sick, whether you like it or not. I'm sorry pero may tanning na yung buhay mo. Unless we find some donor... So all you need to do is live your life to the fullest."

Tama, I have to live my life to the fullest. Siguro di naman maling umibig. Oo inaamin ko nang mahal ko siya, pero bakit kung kailan ay napaamin na ako ay parang natatakot tuloy ako.

Gusto kong sabihin sa kanya na mahal ko na rin siya, pero nauutal parin ako. Shit! I'm inlove with him, and all I ever want is to cuddle him and tell him that I love him. Ngunit, may tanning nga pala yung buhay ko, ngayong bukas, o sa makalawa ay mamatay na ako. Mamamatay ako at maiiwan ko na naman siya, nakatingala at para na ring inulit ko yung ginawa ni Tricia sa kanya.

"Welvic... Hindi na pwede to, I'm sorry," sabi ko.

"Pero Monique!"

"Remember our deal! No strings attached! Bawal kang magkagusto sa akin!"

Iniwan ko siya at tumakbo ako, pumara ng taxi. Tumingin ako sa bintana at nakita ko siya, nakatingin di siya saakin. Umiiyak siya, I can't help but to cry.

One thing I can conclude is that, I have hurted him the same way Tricia had hurt him.

Welvic's POV

**
AUTHORS'NOTE: Woah! I miss making Welvic's Point of Views.
**
Iniwan niya akong nakatayo dun, lintik naman kasi tong bibig ko. Di ko akalaing mapapaamin ako sa kanya. Oo inaamin ko nang may konteng parte si Monique sa puso ko, pero at the same time nasasaktan pa rin  akong nakikitang may kasamang iba si Tricia.

Di ko nga alam kung sino ang pipiliin, si Tricia ba na matagal ko nang mahal o si Monique na unti-unti ay bumabago na sa tibok ng puso ko.

Umuwi akong basang-basa.

Nagpalit ako at humiga sa kama.

Sana nga di nalang totoo yung nangyari kanina. Sana isa lang yung panaginip na kung saan ay pwede lang akong gumising kung kailan ko gusto.

Tumingin ako sa drawer ko. Suddenly I had this strange feeling of longing.

Umupo ako sa kama at binuksan yung drawer ng table sa side ng bed ko. Hinalukat ko yung nasa loob, grabe ang dami ko palang gamit na tinambak dito. Nang makita ko ang maliit na hugis parisukat na papel ay nagsimula nang pumatak ang mga tubig sa muka ko.

Nagsimulang bumalik ang mga nangyari nung araw na yun...

**

"Mama! Can you buy me a toy?" tanong ko in a small tone.

"O sige anak what kind of toy would you want to have?"sabi ni Mama Tasia habang hinahaplos yung likod ko.

"Um, yung lego set po ng harry potter," sabi ko.

"Sige right after we have this party okay?" sabi niya.

I nodded at saka sumama kay mama palabas ng kwarto ko. Dumiretso kaming dalawa papapunta sa sala grabe ang dami ng tao, doon ay nag-aantay na si papa.