Sitio. Biringan

8

Chapter 8: Golden eyes

Ara's

   Isang linggo na ang nakakalipas matapos ang panaginip na iyon o... panaginip nga ba talaga?
 
di ko parin makalimutan ang mga gintong mata ng lalaking iyon

mag dadalawang linggo na kami sa samar ngunit wala pa rin akong magawang matino

bumaba ako sa ikalawang palapag ng bahay upang hanapin si Papa ngunit di ko siya makita ganun din si Ate

kaya napagdisisyonan ko nalang na maglibot libot sa kakahoyan sa parang

papalabas na ako nang bahay ng may naramdamang may tumititig sakin isiniwalang bahala ko lamang ito

ng ako'y makarating sa parang

"Wala paring pinagbabago ang ganda ng parang na ito... andaming paro parong naglalaro" tuwang tuwa kong sabi saaking sarili

ng maramdaman ko ulit na may nakatingin sakin, nilibot ko ang aking paningin sa parang ng may napansin akong lalaki sa gilid ng isang malaking puno

"Gintong mata"

di ko maiwasang masabi iyon...

"In this midst of the sunlight... there glows the beautiful iris i saw...in this center of the day... so youthful the face i see... it reeks beauty and perfection

but behind those eyes, i saw recognition... recognition of the fate i will have in his arms

i want to feel the embrace of this man, the sloppy kiss he'll gave me every morning... and i want to see the eyes that resembles the color of gold... a golden eyes for a perfect man"

Biglang nag popped ang mga salitang yan saaking utak di ko alam kung bakit pero pawang ang mga salitang iyon ay tama...

"Do you see me my love? my Ara?  amica mea? i'll wait till the day we will meet again... the day that we amica mea will be together for the rest of our eternal life"

mga salitang dinala ng hangin saaking pandinig... napaka layo ng lalaki pero ang kanyang sinabi ay rinig na rinig ko...

Amica mea? my love?

muli akong nakipag titigan sa mga gintong matang iyon para akong nahihipnotismo sa ganda nito

parang isang dyamanteng kulay ginto ang kanyang mata

kumikinang sa ilalim ng araw

"Amor meus te amo, ego exspectabo te"

sabi na naman ng lalaki... ang kanyang salita... ito ba ay latin?

sa aking muling pagkurap biglang naglaho ang mga gintong matang aking tinititigan kanina lamang

"weird"

sabi ko saaking sarili

muli akong lumingon sa parang at muli ko rin ibinalik ang aking paningin kung saan ang lalaki ay nagtatago kanina

umalis nako sa parang kasi papadilim na

ng makarating ako sa bahay nakita ko si Papa na nagluluto at si ate na nagce-cellphone tatawagin ko sana ngunit tinatamad ako

kaya napagpasyahan ko na lamang umakyat saaking kwarto

napadaan ako sa painting ng batang si Eld

"silly thoughts akala ko nakita kita kanina Eld"

sabi ko saaking sarili hinawakan ko muna ang painting bago ako pumasok saaking kwarto

nais ko pa sanang lumabas sa balkonahe ng ma alala ko ang aking panaginip pawang totoo kasi

nag shower na muna ako tsaka nagbihis ng pantulog

maya maya lang narinig ko na ang aking papa na tinatawag ako para kumain

normal lang ang pagkain namin walang usapan pagod siguro mga tao kaya umakyat nalang ako sa kwarto ko upang matulog

pagka pikit ko ng aking mata nakita ko na naman... ang mga gintong mata ng lalaking ilang araw akong tiyak di  patutulogin...

"Do you hear the nature? the music it makes made the fairies pretty normal amica mea..."

"silly thoughts"

sabi ko saaking sarili

sa gitna ng aking pagtulog may nararamdaman akong humahawak saaking buhok

"ang sarap sapakiramdam"

"ako'y nagagalak at nagustuhan mo amica mea"

"oo naman hmmm"

"te amo"

napa kurap ako ng mapansin kong may nagsasalita

sa aking pag kurap walang tao saking paligid pero ang nasa gilid ng aking higaan ay isang bulaklak na kulay puting rosas...

a flower for a beautiful night

-E

yan ang nakalagay sa nakasabit na papel sa tangkay ng rosas

di ko man alam kung sino ang naglagay pero parang alam ko na rin

"Eld..."

------

a petty chapter hahahahaha so yun nga Hi ulit cute kayo cute rin ako yun lang di ko alam kung kailan ulit ako makakapag update pero isa lang alam ko... usad pagong ako hehehe