Sitio. Biringan

12

Chapter 12: This is it?

Third person's

October 31, 2015

the day that samar had been waiting for, mga dalagita nila ay itinatago na sa mga tamawong nag babalat kayo bilang tao

upang sa pagpatak ng alas dose ngayong gabi ay walang mawawalang dalagita para ngayong taon

sa bahay nila aling Rena

abala ang kanyang anak na si Rei sa pagkuha ng mga sinampay sa labas ng kanilang bahay, ng may narinig siyang kaluskos sa kakahuyan

sa kanyang paglingon, gwapong nilalang ang tumambad sakanya

suot ang itim na amerikana biglang yumuko ang lalaki

sa kanyang pagtataka di niya napansin ang dalawang lalaki sakanyang likod

ang attensyon ay nasa amerikanang lalaki na nanatili,

ng kanyang pagtalikod, puting panyo naka amba

amoy ay di maganda, isang singhap, paningin ay nandilim

sa pag gising dose dosenang kababaihan nakahilera,

pero isa ang namumukod tangi

di lamang hawak ito ng lalaking nagtataglay ng gintong mata

ngunit ang lalaki mismo ay naka upo sa trono sa gitna ng isang palasyong gawa sa kristal

"mahal na prinsepe, tapos na po ang nobyembre uno"

"salamat, nakahanda naba ang aking kwarto para saking asawa?"

"opo, mahal na prinsepe"

isang tango ang ibinigay ng lalaking may gintong mata

ibang kababaehan unti unting nagigising, pagtataka at pagkamangha ang nakikita sakanilang mukha

dahil sa palasyong kristal, mga pagkaing sa harap nakahanda, at sa likod mga lalaking naka amerikana

nakita ni rei ang lalaking kanina nakita niya sa kanyang pagsasampay

nagtataka man kung san ang lugar na ito wala siyang nagawa kundi sumunod sa mga kababaehang kumakain na sa harap

habang kumakain, kapansin pansin ang itim na kanin, nagtataka man ay isinawalang bahala na lamang niya ito at kumuha

sa unang kagat, paningin ay nandilim...

Ara's

malambot

mabango

at masarap pang matulog

inaalala kung ano ang huling nangyare habang ako ay natutulog

pero bat ganun? bat parang malabo

sinubukan kong imulat ang aking mata

tumambad sakin ang kwartong napaka magarbo

saking pag ikot sa gilid, lalaking may gintong mata tumambad sakin

hubad ang pangitaas buhok na puti ay nakatirintas

"ameca mea" baritonong boses tumambad

"Eld?" nagtataka man kung bat ko siya kilala

nanaig parin sakin ang takot, hindi ko ito bahay bat ako andito?

"nasaan ako?" tanong ko muli sa lalaki

"nasa pamamahay kita" parang balewalang sabi niya

ng mapansin ang dapit hapon sa labas ng kanyang bintana

nagmadali akong tumayo upang maghanda

baka nag aalala na saakin si papa

saaking pagbaba sa kama, naghanap ako ng suot pam-paa

nakita ko isang tsenelas na kakaiba

isinawalang bahala na lamang at ito'y isinuot na, nagmadali akong tumakbo papuntang pintuan, suot ay di ko pinansin

pagkalabas ng pinto, hele helerang mga baluti akin nakita

kakaiba man pero alam mong gamit pandigma

inaayos ang aking suot na bistida, nagsimula muli akong lumakad

di alam saan ang dinadaanan, nagpatuloy parin ako sa paglalakad

ng makita ko isang pintuang napaka malaki, ito'y aking binuksan

napunta ata ako sa isang kasiyahan isip isip ko

kapansin pansin ang magagarbong suot ng mga taong nandoon

isang musika ang tumugtug, malamyos sa pandinig

ang mga tao'y kaninang nagkakasiyahan, biglang nagsitingnan saakin

nagtataka man kung bakit, binigyang daan nila ako

sa dulo ng daan, dalawang trono nakatayo, gawa sa ugat ng kahoy at ang paligid at napapalibutan ng alitaptap

andun naka-upo si Eld na nanonood sa nangyayari hawak ay kumpitang ginto

ngiti ay mapaglaro, mata'y kumikinang

isang boses dumalogdug

"PAGMASDAN, ANG ASAWA NG PRINSEPE, PRINSESA ARA" palakpakan namayagpag

takot biglang umusbong

luha ay tumulo, napagtanto kung nasaan ako

sa lugar na mismong walang tao ang nakakapunta kung di siya mismo ang magpapakita

Biringan...