3 ay sonra
Elvan eve döneli tam tamına 3 ay olmuştu. Üstelik tekrardan da evlenmişlerdi. Ama Yıldırım nikahıyla.
Elvan yeni bir düğünün çok abartıya kaçacağını ve istemediğini kesin bir dille belirtmişti. Asafta karısını kırmayıp sadece Yıldırım nikahıyla evlenmişlerdi.
Şimdi ise nikah dairesinden ellerinde nüfus cüzdanlarıyla dönüyorlardı. Gene mutlulardı ama bu sefer başkaydı.
Bir daha asla kimseye bu denli inanmayacaklardı. Evliliklerine zarar verecek bir şey yapmayacaklardı.
Özellikle Elvan. Her anlaşmasızlıkta veya yeni bir şeyde direk boşanmaya gitmeyecekti. En azından doğruları öğrenene kadar.
Asaf yan koltukta oturan karısına baktı. Gün geçtikçe karnı biraz şişmişti. Üstelik çok tatlı bir anne olacağını biliyordu. Bunu Yağmur sayesinde çok güzel öğrenmişti.
Araba konağın önüne gelince ikiside arabadan indi. Asaf karısının yanına geçip ellerini kenetledi.
Arkadan gelen diğer arabalarla onları bekleme gereği duymadan içeri geçtiler.
"Asaf."
"efendim. Elvanım."
"benim canım bir şeyler çekiyor."
"ne gibi?"
"bilmiyorum. Tatlı şeyler. Ekşide olabilir. Bilmiyorum." Asaf karısının bu haline gülüp el ele çardağa çıktılar.
Bi 10 dakika kadar sonra tüm aile fertleri çardakta oturuyordu. Cevat bey oğluna önemli bir şey diyecekti ama yerimiydi bilmiyordu.
"oğul."
"evet baba."
"bugün misafirlerimiz var."
"kimdir baba?"
"Demir ailesi gelecekler. Ankara'daki ortaklar."
"gelsinler baba. Hoşgelsinler. Ne diyeyim. Ama neden böyle birden geliyorlar."
"aslında birden değil oğul. Önceden haberim vardı ama ne zaman söyleyeceğimi bilemedim. Anan zaten hazırlık yaptırmaya başlamıştı." Ali Asaf kafasını sallayıp karısına baktı. Karısı hala canının ne istediğini düşünüyordu. Onun bu halini çok sevimli buluyordu.
Aradan geçen uzun bir zamandan sonra akşam yemeğine bir saat kalmıştı. Misafirler ise bi 10-15 dakikaya geleceklerini haber etmişti.
Elvan ise odasında oturmuş hazırlanıyordu. Aklı hala canının ne çektiğiyle ilgili şeydeydi. Ayağa kalkıp boy aynasına yürüdü ve üstüne baktı.
Üstüne giydiği lacivert dar ve sıfır kol dekoltesiz elbisesine baktı. Üstündeki elbisenin dantelleri nedense gözüne bi hoş gözükmüştü. Ayağındaki topuklularla ise altın renginde zarif ince uzun topuklu ayakkabıydı. Kulağına taktığı uzun ucunda top olan küpeleri vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELVAN ERSAN
FanfictionElvan silahın önünde duruyordu. Karşısındaki adam kadına dikkatlice bakıp tüm konağı yerle bir edecek kadar sert bir şekilde kükreyip "çekil kadın. Yoksa sende ölürsün." diye bağırdı. Herkes korktu ama Elvan Ersan korkmadı. O sadece Allahtan korkar...