ELVAN ERSAN

-18. BÖLÜM -

Sabah konak tüm sessizliğiyle uyanmış ve kahvaltı sofrasına oturmuştu. Masanın başına bu sefer Asaf oturmuştu. Artık evin en büyük erkeği oydu.

Elvan kocasına baktıktan sonra, kahvaltıya başladı.

Asaf ise Kerem ve ailesine bakıp "Ceyhun bey."

"evet Asaf."

"sizin konak işi ayarlanmış. Dilediğiniz zaman oraya taşınabilirsiniz. Eşyaları var ama siz tabi kendiniz dekor etmek istersiniz belkide."

"sağol Asaf. Biz bugün öğlen arası oraya gidelim. Yani taşınalım." Asaf kafasını sallayıp Kereme baktı. Sonrada bakışları karısına yöneldi.

Karısı kimseyi umursamadan tüm dikkatiyle yemek yiyordu. Biraz hızlı gibiydi ama.

Elvan birden kafasını kaldırıp kocasına baktı. Gülümseyip. "Asaf "

"efendim."

"bugün hastaneye gideceğim. Artık çalışmaya başlayacağım. Birazdan senle çıksak olur mu?" Asaf kafasını sallayarak.

"olur. Kahvaltıdan sonra çıkarız."Elvan kafasını sallayıp tüm iştahıyla yemeğine döndü.

Herkes kahvaltıdan sonra başka yerlere dağılmıştı. Evde hala yas vardı. Ve buda herkesi etkiliyordu.

Elvan ve Asaf arabaya binmiş hastaneye gidiyorlardı. Elvan kocasına dönüp. "Asafım."

"efendim kadın."

"seni çok seviyorum."

"bende kadın. Seni bir tek ben çok sevebilirim." Elvan gülümseyip kocasının yanağına koca bir öpücük bıraktı. Sonrada adamın yanağına bakıp kıkırdadı. Yanağı gene ruj olmuştu. Onun için adamın yanaklarını parmaklarıyla temizlemeye başladı.

Asaf, karısına yandan bakıp "Elvan, ameliyatlarda girecek misin?"

"evet Asaf. Ben bir cerrahım. Hemde genel Cerrah." Asaf kafasını sallayıp.

"biliyorum. Ama kendine fazla yük olma tamam mı?"

"tamam Adamım." Asaf gülümseyip karısına son kez yandan baktı ve yoluna devam etti.

En sonunda hastane önüne gelen çift birbirlerine bakıp gülümsedi. Elvan. "görüşürüz adam. Akşam çıkınca benide alırsın."

"tamam. Ama önce..." deyip karısının ensesinden tuttu ve kendisine çekip dudaklarına yapıştı. Elvan da adama karşılık vermişti. Seviyordu bu adamı. Hemde çok.

Asaf karısını bırakınca gözleri dudaklarına kaydı. İstediğine ulaştığı için sırıtıp "artık kimsenin karımın dudaklarına bakması gerekmez. Sonuçta dikkat çekmez artık."

Elvan adama gözlerini kısıp "pislik. Demek ondan öptün he. Öyle olsun. Bir daha beni asla öpemeyeceksin. Yanımada yaklaşamazsın." tam arabadan çıkarken. Asaf kadının kolundan tutup kendisine çekti.

"öperim kadın. Hem ben seni kıskanıyorum. O dudaklarının nasıl dikkat çektiğinden haberin varmı? Üstelik kırmızı ruj sürünce ayrı bir çekici oluyorsun. Ve ben bu zevki benden başkasına yaşattırmam." Elvan kocasının sözleriyle yumuşamış gibi oldu ama geri çekilip arabadan indi.

Elvan hastaneye giriş yapınca direk başhekimin odasına gitti. Kapıyı çalıp içeriye girdi. "aaa Elvan hanım. Buyurun oturun."

Elvan başhekimin gösterdiği yere oturup "merhaba. Ben artık işe başlamak için geldim."

"biliyoruz Elvan hanım. İllaki geleceğinizi bildiğimizden odanızı hazırlatmıştım." Elvan gülümseyip ayağa kalktı ve elini uzattı.

"o zaman teşekkür ederim. Ben gideyim." baş hekim ayağa kalkıp kadının elini sıktıktan sonra.