Κάθαρση

Δεν απαλάσσομαι

Κομμάτια του σώματός μου ανέγγιχτα, που είστε;
Κάντε με να νιώσω λίγο έφηβη
Που κρυφοκοιτάζει και διστάζει και αδημονεί.

Κομμάτια του μυαλού μου ανεξήγητα
Κακώς σας βάφτισα έτσι
Για να μην ενοχλήσει κανέναν η παρουσία σας.

Κομμάτια της ζωής μου λανθασμένα
Λυπάμαι που έπεσε πάνω σας η αδυναμία μου να με αγαπήσω.

Κομμάτια ανέγγιχτα, ανεξήγητα και λανθασμένα
Κομμάτια του εαυτού μου ανύπαρκτα.

Κατοπινή σημείωση:
Τα κεφάλαια πηγαίνουν κατά βάση με χρονολογική σειρά, και επομένως τα πρώτα είναι και τα πιο "άγουρα" όσον αφορά τον τρόπο γραφής. Επειδή ,ωστόσο, δεν ήθελα ούτε να τα τροποποιήσω σημαντικά ούτε να τα τοποθετήσω στο τέλος, τα αφήνω εδώ κι ας μην δίνουν μια σαφή εικόνα του "βιβλίου". Αν λοιπόν θέλετε να δείτε τι θα ανεβαίνει από δω και πέρα, σας παραπέμπω στο τέλος.❤